Η Seven Films παρουσιάζει στους κινηματογράφους από τη 1η Σεπτεμβρίου 2016 την ταινία Παράφορα (EPERDUMENT) σε σκηνοθεσία του Πιέρ Γκοντό.

Σύνοψη

Ο  Ζαν είναι υποδειγματικός διευθυντής σε φυλακές γυναικών. Μια νέα κρατούμενη, η Άννα, φτάνει στις φυλακές, και δε μπορεί παρά να υποκύψει στην άγρια ομορφιά της. Όσο προσπαθεί να τη βοηθήσει, συνειδητοποιεί ότι τα συναισθήματα που έχει για εκείνη είναι αμοιβαία. Μια παθιασμένη ιστορία αγάπης ξεκινά, πλήρως απαγορευμένη και παράφορη. 

Σκηνοθεσία: Πιέρ Γκοντό

Παίζουν: Γκιγιόμ Γκαγιέν, Αντέλ Εξαρχόπουλος

Βασισμένη σε αληθινή ιστορία και το μυθιστόρημα “Défense d’aimer” του πραγματικού διευθυντή φυλακών Florent Goncalves

Διάρκεια: 110’

Δήλωση σκηνοθέτη

Η ιστορία με είχε συναρπάσει πολύ πριν την κυκλοφορία του μυθιστορήματος. Από τον Ιανουάριο του 2011 που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά η είδηση της σχέσης ενός διευθυντή φυλακών με μια από τις φυλακισμένες του, θεώρησα ότι ήταν σπουδαίο υλικό για να γίνει ταινία. Τότε φυσικά δεν είχα ιδέα ότι θα γινόμουν σκηνοθέτης ή ότι εγώ ήμουν αυτός που θα τη γύριζε.

 

Πρόκειται για μια ιστορία που λαμβάνει χώρα σε φυλακή, αλλά δεν είναι μια ταινία για τις φυλακές. Ωστόσο , για να δώσουμε και στην ερωτική σχέση περισότερη φόρα, έπρεπε να κάνουμε αισθητή την καταπίεση, την έλλειψη ελευθερίας, τη βία. Έπρεπε να δώσουμε όμως και μια ελπίδα, ένα όνειρο για αυτούς τους δύο πίσω από το ψυχρό τσιμέντο. Το όνειρο και των δύο είναι η απόδραση, αλλά σημαίνει κάτι πολύ διαφορετικό για τον καθένα

Πιέρ Γκοντό.

Φιλμογραφία 

Eperdument – Παράφορα (2016)                              

Juliette (2013)

Ζαν

 

«Όταν συνάντησα τον Πιέρ Γκοντό, συνειδητοποίησα ότι ήθελε να αποστασιοποιηθεί από την αφηγηση και να κάνει μια πολύ προσωπική ταινία. Είχα δει την πρώτη του ταινία Juliette, και μου άρεσε πολύ. Υπάρχει κάτι πολύ τραγικό στη μοίρα αυτού του άντρα. Νοιώθει ότι έχασε το κάλεσμα του, ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά η δουλειά του. Η δυσαρέσκεια του δεν πηγάζει από το γάμο του, έρχεται από βαθιά απόγνωση και ναρκισσισμό- και τα δύο πράγματα που ήθελα να εξερευνήσω. Αυτός ο άντρας δε μπορεί να περάσει απλά μια κρίση, θα πρέπει να καταστραφεί. Δεν είναι κακός κατά βάση, αλλά δε μπορεί να αντιμετωπίσει τα συναισθήματα που τον κατακλύζουν. Ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί σ’ αυτή τη θέση που αισθάνεται ανήμπορος- τη μόνη στιγμή που μπορεί κάποιος να αφεθεί πραγματικά. Είναι θλιβερό, αλλά και συγκινητικό ταυτόχρονα».

Γκιγιόμ Γκαγιέν

Φιλμογραφία

Cezanne et Moi (2016)  

Eperdument – Παράφορα (2016)                              

Yves Saint Laurent (2014)                             

Les Garcons et Guillaume, a Table – Εγώ, ο Εαυτός μου & η Μαμά (2013)(Σκηνοθεσία)      

Asterix & Obelix: Au Service de Sa Majeste – Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία (2012)        

Confession of a Child of the Century (2012)                          

Le Concert (2009)            

Sagan (2008)     

National Treasure: Book of Secrets – Στα Ιχνη του Χαμένου Θησαυρού Το Βιβλίο με τα Μυστικά (2007)    

Fauteuils d`Orchestre – Πρώτη Σειρά Πλατεία (2006)       

Marie Antoinette – Μαρία Αντουανέτα (2006)                    

Mon Colonel – Ο Συνταγματάρχης (2006)                              

Fanfan la Tulipe – Φανφάν, ο Τουλίπας (2003)                    

Monsieur Ibrahim et les Fleurs du Coran – Ο Κύριος Ιμπραίμ και τα Λουλούδια του Κορανίου (2003)         

The Tango Lesson – Μάθημα Τανγκό (1997)         

Un Samedi Sur la Terre – Ενα Σάββατο Πάνω στη Γη (1996)

Sabrina – Σαμπρίνα (1995)

Άννα

 

«Όταν ο Πιέρ μου πρότεινε το ρόλο της Άννα, γνώριζα και τις δύο πλευρές της: τα εγκλήματα που είχε διαπράξει και τη σχέση της με το Φλοράν Γκονσάλβς. Με εξίταρε η πολυπλοκότητα της- είναι αντιπροσωπευτική της γενιάς μου, πολλών γυναικών που οι άντρες, τα χρήματα, και τα αβίαστα κεκτημένα τις καθορίζουν. Λατρεύω τον τρόπο που το χειρίστηκε ο Πιέρ- δεν υποκύπτει ποτέ στην κριτική.

 

Συμφωνήσαμε εξ’αρχής σχεδόν στα πάντα: την παιδιάστικη συμπεριφορά της Άννα που θέλει να την αγαπάνε ολοι, και την επιθυμία της να πετύχει χρησιμοποιώντας μόνο τα κάλλη της.

 

Προσπαθώ να βυθίζομαι σε ένα νέο σύμπαν σε κάθε μου συνεργασία, με διαφορετικούς σκηνοθέτες κάθε φορά. Τη σοφία του Ελί Γουαζμάν, το οργανωμένο χάος του Σον Πεν, την εγκεφαλική προσέγγιση του Αρνό Ντε Παλιέρ και τη νεανική φιλοδοξία του Πιέρ Γκοντό. Δε θα αποζητούσα ποτέ άλλη δουλειά».

Αντέλ Εξαρχόπουλος

Φιλμογραφία

Eperdument – Παράφορα (2016)                              

The Last Face (2016)       

Les Anarchistes (2015)                  

Qui Vive – Σε Επιφυλακή (2014) 

I Used to Be Darker – Ημουν Παλιά πιο Σκοτεινός (2013)

La Vie d`Adele – Η Ζωή της Αντέλ (Κεφάλαια 1 & 2) (2013)                             

Des Morceaux de Moi – Το Τέλος της Αθωότητας μου (2012)                        

Chez Gino – Gino, ο Νονός της Πίτσας (2011)       

La Rafle. – Τη Νύχτα που Χάθηκαν τα Αστέρια (2010)                      

Les Enfants de Timpelbach – Τα Παιδιά του Timpelbach (2008)    

Boxes – Κουτιά (2007)