Οιδίπους Τύραννος από το θέατρο των Vivi στο Θέατρο Αλκμήνη

Τη Δευτέρα 9 Νοεμβρίου, στις 9.15 μ.μ., ανοίγει και στην Ελλάδα, μετά την Avignon της Γαλλίας, η αυλαία για τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή, από το θέατρο των Vivi, σε σκηνοθεσία Τηλέμαχου Μουδατσάκι, στο Black Box του θεάτρου Αλκμήνη, για 16 μόνο παραστάσεις.

Τη Δευτέρα 9 Νοεμβρίου, στις 9.15 μ.μ., ανοίγει και στην Ελλάδα, μετά την Avignon της Γαλλίας, η αυλαία για τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή, από το θέατρο των Vivi, σε σκηνοθεσία Τηλέμαχου Μουδατσάκι, στο Black Box του θεάτρου Αλκμήνη, για 16 μόνο παραστάσεις.

Το έργο αυτό του Σοφοκλή, που ήδη ο Αριστοτέλης στην Ποιητική του θεωρούσε ως το αρτιότερο ποίημα στον Αρχαίο Τραγικό Κύκλο, ανεβαίνει με τη διαρκώς ανανεούμενη τεχνική του Τηλέμαχου Μουδατσάκι. Η έμφαση δίνεται στο πώς το σώμα που πάσχει αφομοιώνει και πώς καλείται να εκφράσει το τραγικό. Η παράσταση του θεάτρου των Vivi, όπως με τους Πέρσες και τον Ορέστη, επιμένει στη σωματικότητα της Αρχαίας Τραγωδίας. Έτσι, η μέθοδός του προσηλώνεται στην ανατομία του σώματος του ηθοποιού, ενός μυϊκού συστήματος, στον τρόπο εσωτερικής ροής της κίνησης και ενσυναίσθησης. Το ζήτημα που θέτει η παράσταση είναι πώς η μορφή, η φόρμα ως πρωτίστως ζητούμενο, θα συνδεθεί με την ενδότερη έννοια των δράσεων, με τη δομή των χαρακτήρων και τις συναφείς ιδεολογίες. Πώς η φόρμα θα καλύψει τη σύγκρουση όπως αυτή προκύπτει στη ροή του μύθου.

Ο «Οιδίπους Τύραννος» αντιμετωπίζεται από τους Vivi ως τραγωδία της αυτογνωσίας. Ο Οιδίπους αναζητά τον δολοφόνο του Λάιου, που είναι ο ίδιος. Έτσι, το έγκλημα, η πατροκτονία, αλλά και η συναφής αιμομειξία ως ηθικής φύσεως κακούργημα, προσκρούει στην άγνοια του εαυτού, γεγονός που παροξύνει το τραγικό και προκαλεί την αδημονία του θεατή. Είναι, ίσως, το κατ’ εξοχήν σωματικό έργο στο αρχαίο, και όχι μόνο, θέατρο. Ο ίδιος ο μύθος αρχίζει με το αίνιγμα της Σφιγγός, που «δένει» τα πόδια, που υπαινίσσεται τη σωματικότητα της ανθρώπινης υπόστασης ως αινιγματικής, μυστικής, αδιάγνωστης υπόστασης. Η «απορία» που βάζει η Σφίγγα για τα πόδια συνεχίζεται με επίπονες τραγικές πράξεις, εκ των οποίων η μία ανάγεται στον προδραματικό χρόνο, όπως τα «τρύπια σφυρά» και η έκθεση του Οιδίποδα βρέφους στον Κιθαιρώνα, και η άλλη στο επίκεντρο του δραματικού χρόνου, με την τελετή της αυτοτύφλωσης του Οιδίποδα.

Η περσινή παραγωγή του Θεάτρου των Vivi, οι «Πέρσες» του Αισχύλου, απέσπασε το βραβείο «Γιάννης Φλερύ» (Τηλέμαχος Μουδατσάκις), στα 34α Κορφιάτικα Θεατρικά Βραβεία, ενώ ήταν υποψήφια σε δύο ακόμη κατηγορίες (για το βραβείο «Μάνος Κατράκης» ο Αγησίλαος Αλεξίου και για το «Ελένη Χατζηαργύρη» η Ελένη Ορνεράκη).

Συντελεστές:

Μετάφραση-σκηνοθεσία-κοστούμια: Τηλέμαχος Μουδατσάκις
Σκηνικά αντικείμενα: Χάρης Σεπεντζής
Μουσική: Μαρία Συμεών
Φωτογραφίες: Γιώργος Κορακιανίτης

Ηθοποιοί: Γιάννης Ασκάρογλου (Οιδίπους), Τίτος Λίτινας (Τειρεσίας-Θεράπων), Χρήστος Μπαλτάς (Εξάγγελος), Κατερίνα Χιωτίνη (Ιοκάστη), Χρήστος Βελιάνο (Κρέων-Κορίνθιος).

Διάρκεια: 80΄

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ