Από τις εκδόσεις Ι. Σιδέρης κυκλοφορεί το βιβλίο, Οι επαναστάσεις στον 20ό αιώνα: Ρωσία, Κίνα, Βιετνάμ, Κούβα του Ηλία Θερμού.
Σκοπός του βιβλίου “Οι επαναστάσεις στον 20ό αιώνα – Ρωσία, Κίνα, Βιετνάμ, Κούβα” είναι η διαχρονική μελέτη και ο απολογισμός των μεγάλων κοσμογονικών γεγονότων του προηγούμενου αιώνα που αφορούν τις κοινωνικές επαναστάσεις των καταπιεζόμενων λαών στη Ρωσία, στην Κίνα, στο Βιετνάμ και στην Κούβα, όπως και της ιστορικής παρακαταθήκης του Λένιν. Η Ρωσική Επανάσταση, που ακολούθησε τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ήρθε να υλοποιήσει τη μαρξιστική κριτική σκέψη εναντίον του καπιταλισμού που ευθυνόταν για την αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό. Ο παγκόσμιος ανταγωνισμός των καπιταλιστικών δυνάμεων οδήγησε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κεντρική στρατηγική της σκέψης του Βλαδίμηρου Λένιν ήταν η παγκόσμια ανατροπή του καπιταλισμού με την επανάσταση του προλεταριάτου και η αντικατάστασή του μέσα από συνεχείς λαϊκές επαναστάσεις που θα οδηγούσαν στον σοσιαλισμό. Ο κομμουνισμός της μαρξιστικής σκέψης θα ερχόταν ως απόρροια του επαναστατικού σοσιαλιστικού μετασχηματισμού των καπιταλιστικών κοινωνιών. Η εξάπλωση της σκέψης του Λένιν και των ιδεών της Ρωσικής Επανάστασης βρήκαν γόνιμο έδαφος στον κόσμο που βρισκόταν σε αποικιοκρατικά καθεστώτα, όπως στην Κίνα και την Ινδοκίνα, και σε καταπιεστικά καθεστώτα, όπως της προεπαναστατικής Κούβας, όπου νεοαποικιακά συμφέροντα στήριζαν το ανελεύθερο καθεστώς. Έτσι, η Κινεζική Κομμουνιστική Επανάσταση που διάρκεσε από το 1927 έως το 1949, υπό την ηγεσία του Μάο Τσε Τουνγκ, είναι γνήσιο τέκνο της Ρωσικής Επανάστασης. Για τον ηγέτη της επανάστασης του Βιετνάμ, Χο Τσι Μινχ, όπως και για την επαναστατική ηγεσία της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο και Τσε Γκεβάρα, η λενινιστική σκέψη αποτέλεσε κρίσιμο οδηγό ιδεολογικού προσανατολισμού και πολιτικής δράσης. Η σκέψη του Λένιν άφησε στην παγκόσμια πολιτική σκέψη μια διαχρονική κληρονομιά, όπως εκείνη του Αριστοτέλη, του Θωμά του Ακινάτου, του Νικολό Μακιαβέλλι, του Ζαν Ζακ Ρουσώ, του Τόμας Τζέφερσον και των Καρλ Μαρξ και Φρειδερίκου Ένγκελς.
Ο καθηγητής Ηλίας Θερμός γεννήθηκε στη Λευκάδα. Σπούδασε χημεία και μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Eastern Illinois, όπου έλαβε το πτυχίο B.S. το 1963. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Southern Illinois, έλαβε το πτυχίο Master (M.A.) στην ιστορία το 1965 και το διδακτορικό δίπλωμα (Ph.D.) στην πολιτική επιστήμη το 1967. Δίδαξε πολιτική επιστήμη και διεθνείς σχέσεις στα Πανεπιστήμια Roosevelt, Northwestern (πολιτική θεωρία), North Carolina State University και Texas A & M. Το 1972-1973 προήδρευσε στο Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών του Κολεγίου Flagler. Διετέλεσε Visiting Fellow στο Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Harvard (1979-1980) και Visiting Scholar στο Πανεπιστήμιο Northwestern (1989-1990). Στην Ελλάδα δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας) και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας το 1986 και δίδαξε έως το 2005. Σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Προήδρευσε στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας τα χρονικά διαστήματα 1990-1998 και 2001-2003, τιμήθηκε με την έδρα Jean Monnet στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Ολοκλήρωση και Εξωτερική Πολιτική, και με το Ευρωπαϊκό Κέντρο Αριστείας Jean Monnet στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Έχει δημοσιεύσει επιστημονικά έργα στην Ελλάδα, όπως “Ο ηγέτης – Μελέτη στο φαινόμενο ηγεσία” και “Η πολιτική σκέψη των Πλάτωνα και Αριστοτέλη στην κλασική και σύγχρονη εποχή”. Έχει επίσης δημοσιεύσει επιστημονικά άρθρα και μελέτες για την πολιτική επιστήμη, τις διεθνείς σχέσεις και την ιστορία σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά.
