Από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορεί το βιβλίο, Οι απροσανατόλιστοι του Αμίν Μααλούφ σε μετάφραση των  Νίκης Καρακίτσου – Ντουζέ & Μαρίας Κασαμπαλόγλου – Ρομπλέν.


O Aμίν Mααλούφ (Amin Maalouf) γεννήθηκε το 1949 στο Λίβανο. Eίναι καθολικός και μαθήτευσε σε σχολή Iησουιτών, όπου διδάχτηκε τα γαλλικά, τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά. Από το 1976 ζει και εργάζεται στη Γαλλία. Εργάστηκε δώδεκα χρόνια ως δημοσιογράφος (διετέλεσε διευθυντής του περιοδικού “Aν-Nαχάρ” και αρχισυντάκτης του περιοδικού “Nέα Aφρική”). Aπό το 1983, μετά τη μεγάλη επιτυχία του πρώτου βιβλίου του, “Oι Σταυροφορίες από τη σκοπιά των Aράβων”, έχει αφοσιωθεί στο συγγραφικό του έργο. Έχει γράψει μυθιστορήματα, δοκίμια και λιμπρέτα όπερας. Όλα τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Το μυθιστόρημά του “Ο βράχος του Τάνιος”, τιμήθηκε με το βραβείο Goncourt το 1993. Το 2011 εξελέγη μέλος της γαλλικής Ακαδημίας.


Ζωή, έρωτας, φιλία, πολιτική, επιθυμία, προδοσία: μεταξύ ιδανικών και συμβιβασμών, η επιστροφή ενός Λιβανέζου διανοούμενου στην πατρίδα, είκοσι πέντε χρόνια μετά… Οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος ήταν αχώριστοι στα νιάτα τους, ύστερα σκόρπισαν, για πολλούς και διάφορους λόγους. Ξανασμίγουν εξαιτίας του θανάτου ενός απ’ αυτούς. Ορισμένοι δε θέλησαν ποτέ να εγκαταλείψουν τη γενέθλια χώρα τους, άλλοι μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Βραζιλία ή στη Γαλλία και ακολούθησαν δρόμους που τους οδήγησαν σε εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις. Τι το κοινό διατηρούν ακόμα η ξενοδόχος με τις ελεύθερες ιδέες, ο μηχανικός που πλούτισε ή ο μοναχός που αποσύρθηκε από τα εγκόσμια για να αφιερωθεί στον στοχασμό; Κάποιες αναπολήσεις για όσα βίωσαν και μοιράστηκαν και μια αθεράπευτη νοσταλγία για τον κόσμο του δικού τους παρελθόντος.

Ο αναγνώστης εισχωρεί στο μυθιστόρημα σαν σε μια ραγισμένη καρδιά. Του Αμίν Μααλούφ, στην προκειμένη περίπτωση, που δε συνήλθε ποτέ από τον χαμό εκείνου του ευτυχισμένου Λιβάνου, του γενναιόδωρου και προστατευτικού σαν τη σκιά ενός κέδρου, όπου οι θρησκευτικές κοινότητες ζούσαν και συναναστρέφονταν η μία την άλλη αρμονικά, σαν σε μια πολύβουη κυψέλη θαρρείς, απ’ όπου κυλούσε το μέλι. O Μααλούφ εγκύπτει στα προβλήματα της Εγγύς Ανατολής και ρίχνει μια διεισδυτική και κριτική ματιά στις αλλεπάλληλες αναταραχές της χώρας του. Ένα μυθιστόρημα πλούσιο, ανθρωπιστικό, όπου η νοσταλγία και η ελπίδα συνδυάζονται στο παρελθόν και στο μέλλον συνάμα.

“Στους “Απροσανατόλιστους”, εμπνέομαι πολύ ελεύθερα από τα νεανικά μου χρόνια. Τα πέρασα με φίλους που πίστευαν σ’ έναν καλύτερο κόσμο. Ακόμα κι αν κανένας από τους ήρωες αυτού του βιβλίου δεν αντιστοιχεί σε υπαρκτό πρόσωπο, κανένας τους δεν είναι εντελώς φανταστικός. Άντλησα στοιχεία μέσα από τα όνειρά μου, τις φαντασιώσεις, τις τύψεις, όσο και από τις αναμνήσεις μου”. Α.Μ.