Έχοντας ως τόπο καταγωγής το Βερολίνο, μια πόλη με μακρόχρονη παράδοση στην ηλεκτρονική μουσική, ο Apparat (κατά κόσμον Sacha Ring) είχε από πολύ νωρίς τα κατάλληλα ερεθίσματα.

Ξεκίνησε να πειραματίζεται με την electronica στα τέλη των ‘90s, σε μία πόλη που συμφιλιωνόταν με τη νέα της πραγματικότητα, δέκα χρόνια περίπου μετά την πτώση του Τείχους. Στη στροφή του millennium, το 2001, κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ, Multifunktionsebene.

Μέσα από τα εννιά κομμάτια του άλμπουμ o Apparat έδωσε ξεκάθαρα το φουτουριστικό μουσικό του στίγμα, αναμειγνύοντας ενδιαφέροντα techno beats με ambient στοιχεία και glitchy εφέ. Αντίστοιχη αισθητική συναντά κανείς και στις επόμενες δύο κυκλοφορίες του, το Tttrial And Eror Mini (2002) και το Duplex (2003).

Και οι τρεις κυκλοφορίες έγιναν μέσω της ανεξάρτητης δισκογραφικής Shitkatapult, την οποία πλέον διαχειρίζεται ο ίδιος ο Ring. Το 2005 έκανε μια σημαντική στροφή στον ήχο του, χαρίζοντας στο κοινό του το άλμπουμ Silizium.

Μέσα από τα πέντε μόλις original κομμάτια του άλμπουμ ο νεαρός μουσικός επανασύστησε το project, εισάγοντας πιο φυσικούς ήχους και επιστρατεύοντας μία σειρά από έμπειρους μουσικούς για τις ανάγκες της ηχογράφησης. Το Pitchfork έκανε λόγο για «ένα άλμπουμ που ακούγεται σαν μία εκτεταμένη σύνθεση».

Ο νέος ήχος του Apparat ήταν πλέον πραγματικότητα. Τα επόμενα χρόνια, και παράλληλα με τη συνεργασία του με τους Modeselektor ως Moderat, ο αεικίνητος Βερολινέζος συνέχισε να παράγει μουσικές για την προσωπική του δισκογραφία, αλλά και για soundtracks ταινιών ή σειρών.

Κομμάτια του έχουν ακουστεί στο Breaking Bad, το Skins και την ταινία Annihilation. Τον περασμένο Μάρτιο κυκλοφόρησε το πιο πρόσφατό του άλμπουμ, το LP5. Πρόκειται ίσως για την πιο minimal δουλειά του. Μέσα από τα δέκα κομμάτια του δίσκου ο Apparat μάς χαρίζει έναν «οργανικό» δίσκο που στέκεται άψογα και επί σκηνής, ξεφεύγοντας από την πεπατημένη.

Την παρουσίαση του δίσκου on stage αναλαμβάνουν, εκτός από τον ίδιο, οι έμπειροι μουσικοί του.