Από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος κυκλοφορεί το βιβλίο, Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα νησιά, του Ντέιβιντ Χέρμπερτ Λόρενς.

Το όνομα του D.H Lawrence έχει συνδεθεί με το τολμηρό, για την εποχή του, μυθιστόρημα Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι όμως το avant-garde ταλέντο του ξεδιπλώνεται μέσα από τα διηγήματα που έγραψε κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής του. Η παρούσα συλλογή, η οποία περιλαμβάνει οκτώ διηγήματα, παρουσιάζει το μεγαλύτερο εύρος των ιδεών που κυριάρχησαν στο έργο του.

Η κεντρική ιστορία Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα νησιάπου είναι και ο τίτλος της εν λόγω έκδοσης– αποτελεί έναν αντικατοπτρισμό της προσωπικότητας του Lawrence ο οποίος αναζητούσε σε όλη του τη ζωή την ουτοπία δίχως να μπορεί να παραβλέψει την μοιραία μετατροπή της σε μια απατηλή επιδίωξη. Έτσι, ο ήρωας του βιώνει τρεις διαφορετικές μορφές της ουτοπίας, μέσα από τρία διαφορετικά νησιά. Και στα τρία νησιά είναι ο Αφέντης, αλλά εντέλει δεν κατορθώνει να γίνει ο αφέντης της μοίρας του.

Η τυραννία της ανώτερης κοινωνικής τάξης, τα καταπιεσμένα πάθη και ο ρόλος της μοίρας στη ζωή των ανθρώπων κυριαρχούν στο έργο του D.H. Lawrence που με αλληγορικό πρόσχημα αντανακλούν τις δικές του ιδεολογικές αντιφάσεις και ιδέες περί αναγέννησης του ανθρώπου. Έτσι, στο διήγημα Ο Πρώσος αξιωματικός ο ήρωας του δεν αντέχει στην ιδέα πως έλκεται σεξουαλικά από τον υπηρέτη του και τον εκδικείται γι’ αυτό, ενώ στο διήγημα Η ανθρώπινη οδύνη ο αριστοκράτης αξιωματικός ασφυκτιά στην ιδέα πως θα εκδιωχθεί από το στρατό εξαιτίας των υπέρογκων χρεών του και απορρίπτει την ιδέα της ερωμένης του πως μπορεί να ζήσει σαν κοινός θνητός έχοντας την αγάπη της, όταν η μοίρα πραγματοποιεί την πιο μύχια ευχή του με καταστροφικά αποτελέσματα.

Η τύχη, η μεταφυσική διάσταση και ο ρόλος του ανθρώπου απέναντι στα οικογενειακά πεπρωμένα παρουσιάζονται με διαφορετικό τρόπο στα διηγήματα Το κουνιστό αλογάκι που κέρδιζε και Χαρούμενα φαντάσματα. Στο πρώτο, ο μικρός ήρωας της ιστορίας εκμεταλλεύεται την εύνοια της τύχης για να βοηθήσει την υπερχρεωμένη οικογένεια του όχι όμως και τον εαυτό του ενώ στο δεύτερο, η αποδοχή των παθών της ανθρώπινης σάρκας φέρνει ειρήνη με τα φαντάσματα και την πολυπόθητη ευτυχία.

Στο διήγημα Ήλιος το ξεγύμνωμα της σάρκας στη ζωογόνο ακτινοβολία του ήλιου είναι αρκετό για να οδηγήσει και σε μια παράδοση στον πόθο που νιώθει η πλούσια και αυστηρή Τζούλιετ για έναν αγρότη που συναντά στη Σικελία.

Εκτός από την ισορροπία ανάμεσα στην ουτοπία και τη δυστοπία, το μοντερνισμό και την παράδοση, τη λογική του νου και τα πάθη του σώματος, ο D.H. Lawrence κατορθώνει σε όλα τα διηγήματα του να σκιαγραφήσει με οξυδερκή τρόπο τις πιο καλά κρυμμένες αλήθειες σχετικά με την αντρική και τη γυναικεία συμπεριφορά. Στο διήγημα Ο Τζίμι και η απελπισμένη γυναίκα ο αιθεροβάμων αρχισυντάκτης Τζίμι θέλει να σώσει την Εμίλια από τον αδιέξοδο γάμο της προβάλλοντας πάνω της την επιθυμία του να συναντήσει επιτέλους μια απλή και αυθεντική ψυχή, ενώ στο διήγημα Το τελευταίο γέλιο η Τζέιμς συνειδητοποιεί πως δεν είναι ερωτευμένη με τον Μάρτσμπανκς και αποφασίζει να τον σώσει από τον εαυτό του…

Ο D. H. Lawrence (Ντέιβιντ Χέρμπερτ Λόρενς) γεννήθηκε στο Ίστγουντ του Νότινγκχαμσαϊρ το 1885. Δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα το 1911. Πολυταξιδεμένος, έζησε στην Ιταλία, την Αυστραλία και τη Κεντρική Αμερική, για να εγκατασταθεί τελικά στη Γαλλία. Τα πιο γνωστά μυθιστορήματα του είναι: Το άσπρο παγόνι (1911), Γιοι και εραστές (1913), Ερωτευμένες γυναίκες (1921), Το φτερωτό φίδι (1926) και Ο εραστής της λαίδης Τσάτερλι (1928). Το τελευταίο προκάλεσε σκάνδαλο και η κυκλοφορία του απαγορεύτηκε για πολλά χρόνια στην Αγγλία και στις Η.Π.Α. Την ίδια τύχη είχε και το Ουράνιο τόξο (1915). Η καταγγελία του βιομηχανικού πολιτισμού και των πουριτανικών ηθών της εποχής του, προκάλεσε στον Ντ. Χ. Λόρενς προβλήματα και αντιδικίες με τη λογοκρισία και το λογοτεχνικό κατεστημένο. Η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αλληλογραφία του δημοσιεύτηκε το 1932 με επιμέλεια του ‘Aλντους Χάξλεϊ. Πέθανε στην Προβηγκία το 1930.