Νational Theatre Live: Κοριολανός του Ουίλιαμ Σαίξπηρ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας αναμεταδίδει ζωντανά από το Donmar Warehouse, στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη -στις 30 Ιανουαρίου στις 9 το βράδυ- τον Κοριολανό, την πιο σκληρή τραγωδία του Σαίξπηρ, σε μια παραγωγή δωματίου, με την υπογραφή της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας του Ντόνμαρ, Τζόσι Ρουρκ.

Το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας αναμεταδίδει ζωντανά από το Donmar Warehouse, στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη  – στις 30 Ιανουαρίου στις 9 το βράδυ – τον Κοριολανό, την πιο σκληρή τραγωδία του Σαίξπηρ, σε μια παραγωγή δωματίου, με την υπογραφή της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας του Ντόνμαρ, Τζόσι Ρουρκ.

Στην παράσταση πρωταγωνιστεί ο διάσημος και από τον κινηματογράφο (Θορ, Μόνο οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί, Βαθειά Γαλάζια Θάλασσα κλπ) Τομ Χίντλστον, σε μια ερμηνεία φαινόμενο. Τα σκηνικά φέρουν την υπογραφή της Λούσι Όσμπορν (Lucy Osborne), οι φωτισμοί είναι του Μαρκ Χέντερσον (Mark Henderson) και η μουσική του Μάικλ Μπρους (Michael Bruce). Στον ρόλο της Βολούμνια η Ντέμπορα Φίντλεϊ (Debora Findlay) και του Μενένιου ο Μαρκ Γκάτις (Mark Gatiss).

Νικητής στις μάχες, ανάπηρος στα αισθήματα, υπερόπτης και περιφρονητικός για τους πληβείους, θύμα του χαρακτήρα και της αδιαπραγμάτευτης αλαζονείας του, ο Ρωμαίος στρατιωτικός Κοριολανός  από στη σκηνή του θεάτρου Ντόνμαρ, κατατροπώνει τους εχθρούς, αποστρέφεται τις απαιτήσεις της πολιτικής, απεχθάνεται το λαό και τους συμβιβασμούς, με ερμηνευτή  τον Τομ Χίντλστον (Tom Hiddleston), που μετατρέπει τη σεξπηρική τραγωδία σε έναν θεατρικό θρίαμβο.

O Κοριολανός είναι η τρίτη της φετινής σειράς μεταδόσεων από το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, που το Μέγαρο Μουσικής για τέταρτη συνεχή χρονιά προσφέρει στο αθηναϊκό κοινό, σε συνεργασία με την Βρετανική Πρεσβεία και το Βρετανικό Συμβούλιο.

Ο Γάιος Μάρκιους Κοριολάνους, πατρίκιος Ρωμαίος στρατηγός, μια δολοφονική, ανελέητη, μηχανή, σώζει τη Ρώμη από εχθρικές απειλές, κερδίζει σχεδόν μόνος του τις μάχες και γυρίζει θριαμβευτής στην πόλη για να εκλεγεί στη Σύγκλητο. Για να κερδίσει την αποδοχή του λαού πρέπει να αποδεχτεί τις απαιτήσεις του: να δείξει τα τραύματά του στο πλήθος και να ζητήσει την επιδοκιμασία του. Το βρίσκει αποτρόπαιο και αρνείται να υποταχτεί. Υποδαυλισμένο από τους επιτήδειους συγκλητικούς το πλήθος εξαγριώνεται όλο και περισσότερο, θεωρεί τον Κοριολανό υπεύθυνο για τα δεινά του και ο Κοριολανός κυριεύεται από την παρορμητική αλαζονεία του, πέφτει από το βάθρο του ήρωα και κατρακυλάει στο τίποτα, απομακρύνεται από τη Ρώμη και την οικογένειά του και κάνει το μοιραίο βήμα, συμμαχεί με τον εχθρό.

Η Τζόσι Ρουρκ, περιόρισε το κείμενο και τη διάρκεια της παράστασης και έβαλε στην καρδιά της παραγωγής της τους χαρακτήρες του έργου. Συγκεντρώνεται στη μοναδική ιδιαιτερότητα αυτού του τραγικού σεξπηρικού ήρωα, που σε αντίθεση με τους περισσότερους άλλους (Ληρ, Άμλετ, Μάκβεθ) σπάνια σταματάει για μονόλογους και στοχασμούς, δεν αποκαλύπτει τα κίνητρά του πίσω από την αλαζονική του απομόνωση από τη ρωμαϊκή κοινωνία και μοιάζει περισσότερο με τους ήρωες της αρχαίας λογοτεχνίας, τον Αχιλλέα, τον Οδυσσέα, τον Αινεία.

«Μια δυναμική, συναρπαστική παραγωγή με δραματική ενέργεια», γράφει ο Τσαρλς Σπένσερ, στην Τέλεγκραφ, «με τον Χίντλστον σε μια ερμηνεία καθηλωτική, που αποκαλύπτει όλες τις όψεις αυτής της πιο σκοτεινής και σύνθετης προσωπικότητας του σεξπηρικού ρεπερτορίου. Ένας ευγενής από καταγωγή, με ανάπηρη καρδιά, αυταρχικός και συχνά ανελέητος ηγέτης, ιδιοφυής στα πεδία της μάχης, αλλά χαμένος και αδέξιος στα αισθήματα και την έκφρασή τους. Ανίκανος συναισθηματικά, αιχμάλωτος της δεσποτικής μητέρας του, ένας απόλυτος υπερόπτης, που δεν καταδέχεται να κολακέψει τους πληβείους για να κερδίσει την ψήφο τους. Ο Χιντλστον είναι διαρκώς πειστικός και επιβλητικός σε κάθε βήμα της τραγικής του διαδρομής και υποστηρίζεται εξαιρετικά από τον υπόλοιπο θίασο και ιδιαίτερα από την Ντέμπορα Φίντλεϊ στο ρόλο της διαστροφικής και καταπιεστικής μητέρας του που τον έκανε αυτό που είναι».

«Μια παραγωγή δωματίου», σημειώνει ο Μάικλ Μπίλιγκτον στον Γκάρντιαν. «Κάτι παράδοξο για το ρωμαϊκό επικό δράμα του Σαίξπηρ, αλλά η Τζόσι Ρουρκ αξιοποιεί τη ζεστή και οικεία ατμόσφαιρα του Ντόνμαρ για να χτίσει μια γρήγορη έξυπνη, ιδιοφυή παραγωγή, με το Τομ Χίντλστον εξαίρετο Κοριολανό. Ο επικός κόσμος του έργου συνοψίζεται με εφευρετική οικονομία, που δεν αφαιρεί τίποτα από την κατανόηση της πλοκής. ‘Οποιοσδήποτε δεν είναι εξοικειωμένος με το έργο αντιλαμβάνεται γρήγορα ότι παρακολουθεί έναν στρατιωτικό ήρωα, καταπιεσμένο από τη μητέρα του και σε σύγκρουση με έναν λαό που αισθάνεται περιφρονημένος. Ο Χιντλστον αναδεικνύει τον  περίπλοκο ψυχισμό του ήρωα, μας δίνει έναν άνδρα απόλυτα κατεστραμμένο από τον παρορμητικό και υπεροπτικό χαρακτήρα του, θύμα της εξιδανίκευσής του από την φιλόδοξη μητέρα του και η παράσταση φωτίζει όλες τις λεπτές αποχρώσεις αυτού του σεξπηρικού δράματος».

«Οι χαρακτήρες έχουν ασυνήθιστη ανάπτυξη σε αυτή την εξαιρετική παραγωγή», γράφει ο Ντέιβιντ Μπένεντικτ στο Variety. «Ο Κοριολανός δεν είναι εδώ ο ρωμαλέος απόλυτος στρατιωτικός, ο βίαιος στρατιώτης, αλλά κάποιος που εκπέμπει μια ετοιμοπόλεμη ενέργεια, αφήνει υπαινιγμούς για μια ελεγχόμενη δύναμη που μπορεί να εξαπολύσει αιφνιδιαστικά, κάτι που τον κάνει ακόμα πιο απειλητικό. Ο Χίντλστον μεταμορφώνει εντυπωσιακά τον  Κοριολανό σε έναν άνδρα που επιλέγει να μην ακούει και όχι σε κάποιον που φωνάζει δυνατά και γι αυτό δεν ακούει. Η αλαζονεία του  δεν είναι προκαθορισμένη και γι αυτό είναι τραγική. Παραδοσιακά, το κοινό θαυμάζει αυτή την τραγωδία, αλλά δεν την απολαμβάνει. Μια παραγωγή όμως με τόση επεξεργασμένη δυναμική μπορεί να αλλάξει την παράδοση».

Ο Σαίξπηρ έγραψε τον Κοριολανό την περίοδο 1605-1608 και δεν τον έκανε συμπαθή, αλλά ανεξιχνίαστο και περίπλοκο. Η σαρκαστική του αλαζονεία είναι περίεργα ισορροπημένη από την αδιαφορία του για τον έπαινο του λαού, την απροθυμία του να τον κολακέψει για πολιτικό όφελος. Ο Σαίξπηρ δεν παραδίνεται στην ευκολία της αρετής, αλλά βυθίζεται στα μυστήρια του ανθρώπινου χαρακτήρα. Ο ήρωας του είναι ένας άνδρας που αντιπολιτεύεται τον λαό, ενδιαφέρεται μόνο για την εικόνα του, η αποδοχή του επαίνου είναι γι αυτόν απειλή και αιχμαλωσία στις γνώμες των τρίτων και οι αρχές του τον οδηγούν στην απόλυτη καταστροφή.

Ο Έλιοτ θεωρούσε τον Κοριολανό ανώτερο του Άμλετ, και το έργο την κορυφαία τραγωδία του Σαίξπηρ. Έγραψε γι αυτόν ένα ποίημα: Coriolan και έκανε μια αναφορά σε αυτόν στην Έρημη Χώρα: « Φέρτε πίσω για μια στιγμή τον συντετριμμένο Κοριολανό».

Με ελληνικούς υπότιτλους
Διάρκεια: 3 ώρες (συμπεριλαμβάνεται 20’ διάλειμμα)

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ