Ποια είναι τα πράγματα που μας κάνουν να τρέμουμε; Τα φαντάσματα; Οι θόρυβοι της νύχτας;

Στην πρώτη από τις τρεις ιστορίες φαντασμάτων που αφηγούνται και υποδύονται οι ηθοποιοί της παράστασης Μπου, ο τρόμος γεννιέται από την εξέταση μιας – κατά τα φαινόμενα – πολύ απλής, σχεδόν ασήμαντης γκραβούρας του 19ου αιώνα: μια αρχοντική οικία στην ύπαιθρο της Αγγλίας, στην πρόσοψη της οποίας έχει μείνει ανοιχτό ένα παράθυρο…

Στη δεύτερη ιστορία, ο τρόμος συνδέεται με σκιές στο γρασίδι, λευκά τριαντάφυλλα… και ένα όνομα: «Ποιος είναι ο Τσάρλυ, καρδιά μου;».

Στην τρίτη ιστορία, οι χειρότεροί μας εφιάλτες βγαίνουν αθόρυβα από μια ντουλάπα. Μια πολύ απλή ντουλάπα, σ’ ένα πολύ απλό παιδικό δωμάτιο… Και αθόρυβα φεύγουν.

Ο τρόμος έχει πολλά πρόσωπα και βρίσκεται πάντα κρυμμένος στις λεπτομέρειες. Δεν υπάρχει τρόπος να τον καταστρέψει κανείς, ακόμα κι όταν επιχειρεί να τον πετάξει στις φλόγες, να τον παραδώσει σ’ έναν άγνωστο, να τον στείλει μακριά ή να τον κλειδώσει. Επιστρέφει μερικές φορές μετά από χρόνια, τη στιγμή ακριβώς που νομίζαμε πως μας είχε (και τον είχαμε) ξεχάσει.

Μπορεί κανείς να τον κρατήσει κρυφό — ποτέ όμως για πολύ καιρό. Έρχεται πάντα η ώρα που αποφασίζει να βγει. Συνήθως, εκείνος επιλέγει τον τόπο, τον τρόπο και τη στιγμή.

Μη νομίζετε πως βγαίνει πάντα τη νύχτα. Τις ηλιόλουστες μέρες να φοβάστε.

Συντελεστές

Δραματουργία – Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κοιλάκος
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρίζα Σουλιώτη
Μουσική: Βασίλης Τζαβάρας
Φωτισμοί: Μιχάλης Κοιλάκος
Φωτογραφίες: Νεφέλη Οικονόμου-Πάντζου
Παίζουν: Σωτηρία Ρουβολή, Δάφνη Καφετζή, Μιχάλης Κοιλάκος
Παραγωγή: Strange Fruit

Διάρκεια: 65΄