Με τη συναυλία του Κουαρτέτου εγχόρδων L’Anima, του μοναδικού ίσως εν ενεργεία κουαρτέτου στην Ελλάδα, συνεχίζεται την Κυριακή 27 Νοεμβρίου στις 8:30 το βράδυ ο Κύκλος Μουσικής Δωματίου Μπετόβεν κοινός παρονομαστής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Μέσα από το πρόγραμμά τους, η Στέλλα Τσάνη (βιολί), η Μπρουνίλντα-Ευγενία Μάλο (βιολί), ο Ηλίας Σδούκος (βιόλα) και η Λευκή Κολοβού (τσέλο) συνδυάζουν το Κουαρτέτο για έγχορδα αρ. 16, την τελευταία σύνθεση του μεγάλου γερμανού μουσουργού, με δύο έργα του Ιωσήφ Παπαδάτου (γενν. 1960) και του Βασίλη Καλαφάτη (1869-1942).

Η συναυλία αποτελεί συμπαραγωγή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το πρόγραμμα

Γραμμένο το 1826, το Κουαρτέτο αρ. 16 σε φα μείζονα, έργο 135 του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827) θεωρείται το τελευταίο μείζον έργο της ύστερης περιόδου του γερμανού συνθέτη. Πρωτοπαρουσιάστηκε έναν χρόνο μετά τον θάνατό του, τον Μάρτιο του 1828. Πρόκειται για μια λιτή σύνθεση σε ύφος που διαφέρει αισθητά από εκείνο των προηγούμενων μελαγχολικών κουαρτέτων του, μια σύνθεση που επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους συνθέτες και ιδιαίτερα τους εκπροσώπους της «Δεύτερης Σχολής της Βιέννης» .

Το δεύτερο μέρος της βραδιάς είναι αφιερωμένο σε δύο έλληνες δημιουργούς του 20ού και 21ου αιώνα: τον Ιωσήφ Παπαδάτο (γενν. 1960) και τον Βασίλη Καλαφάτη (1869-1942).

Όπως αναφέρει στο σημείωμά του για το έντυπο πρόγραμμα της συναυλίας ο Χάρης Ξανθουδάκης, επιστημονικός σύμβουλος στο ΜΜΑ: «το Κουαρτέτο εγχόρδων, op. 107 του Ιωσήφ Παπαδάτου αφενός αναδεικνύει την ποιότητα και τη δύναμη του ώριμου ύφους του πολυγραφότατου δημιουργού του, αφετέρου επιβεβαιώνει τη συνέχεια, στη χώρα μας, ενός μουσικού είδους που εμφανίστηκε στην Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας του 1850 […] και δεν έπαψε να καλλιεργείται […] σε όλη τη διάρκεια του 20ού και στα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα, εξασφαλίζοντας, για λογαριασμό της ελληνικής μουσικής, μιαν εξέχουσα θέση στον παγκόσμιο χάρτη».

Στη συναυλία θα ακουστεί επίσης το Κουαρτέτο εγχόρδων αρ. 2 σε φα μείζονα του Βασίλη Καλαφάτη (1869-1942), του ελληνικής καταγωγής μαθητή του Ρίμσκι-Κόρσακοφ και δάσκαλου του Ίγκορ Στραβίνσκι, ο οποίος συνέβαλε σημαντικά στην αναγέννηση της μουσικής δωματίου στις αρχές του 20ού αιώνα.