Λολίτα – Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ

Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορεί το βιβλίο, Λολίτα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ σε μετάφραση του Γιώργου – Ίκαρου Μπαμπασάκης

Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορεί το βιβλίο, Λολίτα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ σε μετάφραση του Γιώργου – Ίκαρου Μπαμπασάκης.

Το 1955, όταν εκδόθηκε για πρώτη φορά η Λολίτα, η αίσθηση που προκάλεσε ήταν τέτοια, ώστε καθιέρωσε τον Ναμπόκοφ ως έναν από τους πιο πρωτότυπους συγγραφείς του 20ού αιώνα.

Στην εισαγωγή του σ’ αυτό το σύγχρονο κλασικό έργο ο Άλφρεντ Άππελ ο νεότερος χαρακτηρίζει τη Λολίτα ως “αναμφιβόλως το πλέον υπαινικτικό και γλωσσικά παιγνιώδες μυθιστόρημα μετά τον Οδυσσέα του Τζόυς”. Η παρούσα υπομνηματισμένη έκδοση, αναθεωρημένη και εμπλουτισμένη εκδοχή της έκδοσης του 1970, αναλύει εμπεριστατωμένα τον κειμενικό πλούτο της Λολίτας, φωτίζοντας τις περίτεχνες λεκτικές υφάνσεις και δείχνοντας πώς συμβάλλουν στο γενικό “νόημα” του μυθιστορήματος.

Ο Άλφρεντ Άππελ ο νεότερος παρέχει επίσης νέες παρατηρήσεις σχετικά με την τεχνική του μυθιστορήματος, με τα παιχνίδια, τα λεκτικά σχήματα και τα καλολογικά στοιχεία, καθώς και μια απολαυστική βιογραφική βινιέτα του Ναμπόκοφ. Οι σημειώσεις ετοιμάστηκαν σε συνεργασία με τον ίδιο τον Ναμπόκοφ, ενώ νέες εικασίες σχετικά με τους λογοτεχνικούς υπαινιγμούς και τις αναφορές επιβεβαιώθηκαν από τον Ναμπόκοφ στα τελευταία χρόνια της ζωής του.

“Το έργο του καθηγητή Άππελ αποκαλύπτει πολλά… πάνω απ’ όλα δείχνει ότι η Λολίτα είναι ένα από τα λίγα μοντέρνα έργα που επιδέχονται τέτοιον υπομνηματισμό… Από δω και πέρα, οι πάντες θα πρέπει να διαβάζουν τη Λολίτα σ’ αυτή την έκδοση”.

New Statesman & Society

Ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη το 1899, από αριστοκρατική οικογένεια. Όταν οι Μπολσεβίκοι πήραν την εξουσία στη Ρωσία, η οικογένειά του εγκατέλειψε τη χώρα. Σπούδασε γαλλική και ρωσική λογοτεχνία στο κολέγιο Τρίνιτι του Κέιμπριτζ και το 1922 εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, όπου ο πατέρας του εξέδιδε τη ρωσόφωνη εφημερίδα “Rul'”. Η άνοδος του ναζισμού στη Γερμανία οδήγησε το Βλαντιμίρ, τη γυναίκα του Βέρα και το γιο τους Ντμίτρι στο Παρίσι, το 1938, και η νίκη του Χίτλερ τους οδήγησε οριστικά στην Αμερική, το 1940, όπου έζησε και δίδαξε λογοτεχνία στο κολέγιο Γουέλεσλι, στο Στάνφορντ, στο Κορνέλ και στο Χάρβαρντ. Από το 1959 αφοσιώθηκε αποκλειστικά στη συγγραφή. Ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του εικοστού αιώνα, έγραψε στα ρωσικά και στα αγγλικά. Το 1973 τιμήθηκε με το Αμερικανικό Μετάλλιο Λογοτεχνίας. Ανάμεσα στα έργα του που έγραψε στα ρωσικά (και απέδωσε, αργότερα, ο ίδιος στα αγγλικά), ξεχωρίζουν τα: “Γέλιο στο σκοτάδι”, “Mashenka/Μαίρη”, “Η άμυνα του Λούζιν”, “Απόγνωση”, “Πρόσκληση σ’ έναν αποκεφαλισμό”, “Το μάτι”, “Το δώρο” και “Ο γητευτής” (ένας πρόδρομος της “Λολίτας”), και ανάμεσα σ’ αυτά που έγραψε στα αγγλικά, “Η αληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ”, “Χλομή φωτιά”, “Άντα”, “Επικίνδυνη στροφή”, “Ο αξιοπρεπής κύριος Πνιν”, “Διαφανή αντικείμενα”, “Μίλησε μνήμη”, “Λώρα” (ημιτελές μυθιστόρημα, που έδωσε εντολή να καταστραφεί), και φυσικά το αριστούργημά του, “Λολίτα”, που μεταφέρθηκε αρκετές φορές στον κινηματογράφο. Πέθανε το 1977 στην Ελβετία, από επιδείνωση της υγείας του ύστερα από ένα πέσιμο στις πλαγιές του Νταβός, όπου ασκούσε το χόμπι του της συλλογής πεταλούδων.

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ