Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορεί το βιβλίο της  Σούλα Ευσταθιάδου, με τίτλο «Καππαδοκία. Πριν και Μετά».

Καππαδοκία, τέλη του 19ου αιώνα. H Κλειώ γεννήθηκε στην Καισάρεια, παντρεύτηκε και έζησε στη γειτονική Mουταλάσκη μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών και τον ξεριζωμό του 1924. Με αραμπά Kαραμάνι-Mερσίνα, με πλοίο για Κέρκυρα, οδικώς στην Αθήνα… και προσφυγιά. Μια ζωή που εξελίχθηκε σ’ έναν αγώνα για την επιβίωση, για την εξασφάλιση δουλειάς και στέγης, για το δικαίωμα στη διασκέδαση, για τη διατήρηση της προσωπικής αξιοπρέπειας.

O γάμος της Kλειώς στη Mουταλάσκη το 1895 είναι η απαρχή της αφήγησης. Η φιλία δύο νέων, η επιθυμία του ενός να παντρευτεί την αδελφή του άλλου, οι περιπέτειες και ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του εμβληματικού πεθερού της Κλειώς αλλά και ο χορός των γυναικών της γειτονιάς της μας ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο, στο περιβάλλον όπου έζησαν οι τελευταίοι Έλληνες της Καππαδοκίας.

H Σούλα Eυσταθιάδου (1927-2008) γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς Καππαδόκες οι οποίοι έζησαν τον ξεριζωμό από τα μέρη τους.

Σπούδασε αγγλική λογοτεχνία, όπου και αρίστευσε. Ασχολήθηκε συγγραφικά με την ελληνική λογοτεχνία και το 1960 εκδόθηκε το πρώτο της διήγημα, Σπιναλόγκα. Πολύ αργότερα, σε μεγάλη ηλικία, ξεκίνησε τη συγγραφή έργων με θέμα τη Μικρά Ασία, αφού προηγουμένως την είχε περιηγηθεί τέσσερις φορές. Ολοκλήρωσε την Καππαδοκία το 2006 κι ενώ είχε  προλάβει να γράψει ένα μέρος από το βιβλίο της Tαρσός Kιλικίας (1η έκδοση το 2009, από τις εκδόσεις Γόρδιος).

Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα προσφυγικό περιβάλλον στο οποίο γονείς, συγγενείς και φίλοι συζητούσαν συχνά τόσο για τα προβλήματα, τις χαρές και τις λύπες που βίωναν ως πρόσφυγες, όσο και τις αναμνήσεις τους από την πατρίδα τους, την Καππαδοκία. Με τη ζωντάνια, την περιέργεια και την έντονη κοινωνικότητα που τη διέκριναν, η Σούλα Eυσταθιάδου ήταν σε θέση να έχει τόσα ακούσματα όσα μόνο οι πρώτης γενιάς πρόσφυγες θα μπορούσαν να έχουν.