Η Χώρα του Αύριο – Tomorrowland: A World Beyond, με τον George Clooney

Η Feelgood Entertainment παρουσιάζει στους κινηματογράφους από την Πέμπτη 28 Μαΐου 2015 την ταινία της Disney με τίτλο Η Χώρα του Αύριο (Tomorrowland: A World Beyond), με τον George Clooney.

Φαντάσου ένα μέρος όπου τίποτα δεν είναι αδύνατο

Η Χώρα του Αύριο, η πολυαναμενόμενη ταινία της Disney, είναι μία από τις μεγαλύτερες παραγωγές για το 2015. Με πρωταγωνιστή τον George Clooney, σε σκηνοθεσία του υπερ-ταλαντούχου Brad Bird (Ρατατούης, Οι Απίθανοι) και σενάριο του Damon Lindelof (Lost TV series) η ταινία ανήκει στο είδος της επιστημονικής φαντασίας και είναι αδιαμφισβήτητα στα πρότυπα της Disney: μία φαντασμαγορική περιπέτεια γεμάτη μυστήριο, δράση και εκπλήξεις με εντυπωσιακά σκηνικά, ένα παραμυθένιο παράλληλο σύμπαν και απολαυστικές ερμηνείες.

Σύνοψη:

Η μοίρα φέρνει κοντά μια έξυπνη, αισιόδοξη έφηβη (Robertson) με έντονες επιστημονικές αναζητήσεις με ένα πρώην παιδί θαύμα και νυν απογοητευμένο, γκριζομάλλη εφευρέτη (Clooney). Οι δυο τους θα αναλάβουν μια επικίνδυνη αποστολή, καθώς θα αποκαλύψουν τα μυστικά ενός  αινιγματικού μέρους, κάπου στον χώρο και στον χρόνο, που ακούει στο όνομα Η Χώρα του Αύριο (Tomorrowland). Αυτό που καλούνται να κάνουν, θα αλλάξει τον κόσμο και τους ίδιους για πάντα.

Διάρκεια: 141’

Μία ιδέα γίνεται ιστορία κι ένα μυστήριο ξετυλίγεται

Το Tomorrowland δημιουργήθηκε από τον Walt Disney ως επιμέρους τμήμα της Disneyland το 1955. Ήταν η εποχή που οι Αμερικανοί φαντάζονταν ένα αισιόδοξο μέλλον. Από τότε, η κοινή γνώμη για το μέλλον του κόσμου έγινε πιο σκοτεινή. Ο σκηνοθέτης, Brad Bird σχολιάζει σχετικά: «Υπάρχουν δύο τρόποι να κοιτάξεις έναν άδειο καμβά. Ο ένας είναι να δεις το κενό και ο άλλος είναι να δεις τις ανεξάντλητες πιθανότητες. Κι έτσι μου αρέσει να αντικρίζω το μέλλον, γεμάτο δυνατότητες».

Η αλλαγή στον τρόπο σκέψης ενέπνευσε τον σεναριογράφο και παραγωγό Damon Lindelof, οπότε όταν άρχισε να συνθέτει την ιστορία του Tomorrowland αναζήτησε το νόημα αυτού του μέρους και τι θα εκπροσωπεί στην πλοκή. «Ήθελα κάτι που να περιέχει πραγματικά την αισιοδοξία εκείνης της εποχής», σχολιάζει.

Η ιστορία της Χώρας του Αύριο άρχισε με ένα κουτί που είχε την ταμπέλα «1952», το οποίο υποτίθεται ότι βρέθηκε τυχαία στα αρχεία των Disney Studios. Το μυστηριώδες κουτί περιείχε όλα τα εκπληκτικά μοντέλα, τα προσχέδια, τις φωτογραφίες και τις επιστολές που σχετίζονται με τη σύλληψη του Tomorrowland και της παγκόσμιας έκθεσης του 1964. O Lindelof είχε ενθουσιαστεί με αυτή την ανακάλυψη και θυμάται: «Άρχισα να φαντάζομαι ότι τα περιεχόμενα του κουτιού οδηγούσαν σε μία μυστική ιστορία που κανείς δεν ήξερε. Αλλά αν ήταν έτσι, ποια ήταν αυτή η ιστορία; Και η πιο προφανής απάντηση για μένα ήταν ότι υπήρχε πραγματικά ένα μέρος που λέγεται Tomorrowland που δεν ήταν απλώς ένα θεματικό πάρκο, αλλά υπήρχε όντως κάπου».

Ο Lindelof άρχισε να δουλεύει στην ιστορία κάνοντας έρευνα πάνω στην ιστορία της Disney και οδηγήθηκε στην εμπλοκή της Disney στην Παγκόσμια Έκθεση του 1964. «Ο Walt Disney ήταν ένας φουτουριστής» σχολιάζει ο Lindelof. «Ήταν οπτιμιστής. Θεωρούσε την τεχνολογία το κλειδί για έναν καλύτερο κόσμο, αλλά και για καλύτερη ψυχαγωγία. Για την Παγκόσμια Έκθεση του 1964, κατασκεύασε τρία παιχνίδια για λούνα παρκ, βασισμένα σε πρωτοποριακή χρήση της ρομποτικής».

Η επιτυχία της Παγκόσμιας Έκθεσης επέτρεψε στην Disney να εξασφαλίσει χρήματα για το project της επόμενης χρονιάς, την Πειραματική Πρωτότυπη Κοινότητα του Αύριο (Experimental Prototype Community of Tomorrow). Το όραμα του Disney είχε να κάνει με το μοντέλο μίας πόλης που θα ήταν ένα συνεχές πείραμα πάνω στην αστική ανάπτυξη και οργάνωση. Θα ήταν μία πραγματική Χώρα του Αύριο όπου η τεχνολογία θα δημιουργούσε το τέλειο περιβάλλον διαβίωσης. Ο Walt Disney πέθανε πριν να τη χτίσει και η εταιρεία αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να στήσει αυτή την πόλη χωρίς τη συμβολή του. Η ιδέα αυτής υποδειγματικής κοινότητας μετατράπηκε σε δύο μικρές περιοχές για κατοικίες για τους υπαλλήλους και τις οικογένειες τους. Το πάρκο αυτό υπάρχει ακόμα και βρίσκεται στη Φλόριντα στην περιοχή Lake Buena Vista.

«Ο Walt Disney επινοούσε συνεχώς πράγματα» λέει ο σκηνοθέτης Brad Bird. «Ποτέ του δεν φοβήθηκε να είναι ο πρώτος που κάνει κάτι. Ήταν ανάμεσα στους πρώτους που έντυσαν τα κινούμενα σχέδια με χρώμα και ήχο. Η Fantasia είχε στερεοφωνικό ήχο 15 χρόνια πριν οποιαδήποτε άλλη ταινία. Όταν άρχισε να δουλεύει την ιδέα της Disneyland όλοι νόμιζαν ότι είναι τρελός. Η Χώρα του Αύριο εκπροσωπεί ακριβώς αυτό».

«Ο ίδιος συνήθιζε να λέει: δεν κάνω ταινίες για να βγάζω  χρήματα, βγάζω χρήματα για να κάνω ταινίες. Τέλειος τύπος; Όταν βλέπεις πόσα κατάφερε στη ζωή του είναι απίστευτο. Οπότε τον θεωρώ πρωτοπόρο. Λειτουργούσε προληπτικά και είχε θετική άποψη για το μέλλον» προσθέτει ο σκηνοθέτης.

Όταν ολοκληρώθηκε η έρευνα του Lindelof, προσέγγισε τον Jeff Jensen για να τον βοηθήσει περεταίρω με τη ιστορία του. «Όταν έκανα το Lost» λέει ο Lindelof,  « ο Jeff εργαζόταν ως δημοσιογράφος στο Entertainment Weekly. Είχε ένα ιδιαίτερα δημιουργικό μυαλό. Έβλεπε το Lost κάθε εβδομάδα και σκεφτόταν θεότρελες θεωρίες που ήταν τόσο ευρηματικές που συχνά έπιανα τον εαυτό μου να εύχεται να ήμουν αρκετά έξυπνος για να έκανα τη σειρά σχετικά με αυτό που ο Jeff νόμιζε ότι αφορούσε το σόου. Οπότε ήταν ακριβώς ο τύπος που χρειαζόμουν να με βοηθήσει να μαγειρέψω μία ιστορία που συνέδεε όλα τα περιεχόμενα αυτού του κουτιού».

Σχετικά με την ιστορία της ταινίας ο Bird μας λέει: «Είναι μία ασυνήθιστη ιστορία και οι πρωταγωνιστές είναι αντισυμβατικοί. Είναι μία ευκαιρία να γίνει δουλειά σε μεγαλύτερη κλίμακα το οποίο μπορεί να είναι γεμάτο εκπλήξεις. Ενσωματώνει και τις δύο όψεις του μέλλοντος. Την τρομαχτική και την εκπληκτική. Και οι δύο είναι άγνωστες και αυτό κάνει τη διαδρομή ενδιαφέρουσα».

Η Υπόσχεση της Χώρας του Αύριο

Στην ταινία, η φουτουριστική Χώρα του Αύριο υπάρχει και αποτίνει φόρο τιμής στο όραμα του Walt Disney. Πολλοί πιστεύουν, παρ’ όλο που γενικά θεωρείται μύθος, ότι ο Walt Disney ήταν μέλος μίας μυστικής οργάνωσης σκεπτόμενων και αισιόδοξων ανθρώπων και ότι η Χώρα του Αύριο υπάρχει πραγματικά σε μία άλλη διάσταση.

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, ο ευφυής μηχανικός Gustave Eiffel που σχεδίασε και κατασκεύασε τον Πύργο του Άιφελ, είχε φτιάξει ένα ιδιωτικό διαμέρισμα μέσα στον Πύργο όπου έκανε μετεωρολογικές παρατηρήσεις καθώς και διάφορα επιστημονικά πειράματα. Σύμφωνα με τον θρύλο το μοιραίο φθινόπωρο του 1889, ο Eiffel συγκέντρωσε τρεις από τους πιο επιφανείς συναδέλφους του, τον Thomas Edison, τον Jules Verne και τον Nikola Tesla στο διαμέρισμα αυτό για να συζητήσουν.

Εκείνη τη νύχτα οι τέσσερις άνδρες υποτίθεται ότι σχημάτισαν τη μυστική οργάνωση με τον κωδικό Plus Ultra με σκοπό να σχεδιάσουν τον επόμενο αιώνα. «Αυτοί οι σπουδαίοι επιστήμονες κατέστρωσαν ένα σχέδιο για την πόλη του μέλλοντος» υπονοεί ο σεναριογράφος Damon Lindelof. «Αυτή η πόλη θα ήταν υπό τον έλεγχο κάποιας κυβέρνησης ή επιχειρηματικών συμφερόντων. Θα ήταν η σπουδαιότερη ουτοπία. Αλλά οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι τους καθυστέρησαν, και ήταν το 1960, αφού πια είχε γίνει μέλος και ο Walt Disney που αυτός ο μυστικός κόσμος της τεχνολογικής πρωτοπορίας χτίστηκε, κρυφά από τον πραγματικό κόσμο».

Η Χώρα του Αύριο είναι ενδεικτική του τι μπορεί να καταφέρει κανείς, κάτι που ίσχυε τις δεκαετίες του ’50 και του ’60. «Κάτι έχει χαθεί από τότε» πιστεύει ο Brad Bird. «Η απαισιοδοξία είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος να βλέπουμε το μέλλον και με βρίσκει κάθετα αντίθετο. Έχουμε τη δυνατότητα να αναλάβουμε την ευθύνη και να το αντιμετωπίσουμε διαφορετικά».

Με προορισμό τη Χώρα του Αύριο: Οι επιβάτες

O Brad Bird και ο Damon Lindelof είχαν έναν και μόνο ηθοποιό στο μυαλό τους για τον ρόλο του απογοητευμένου εφευρέτη Frank Walker, τον George Clooney, οπότε και ενθουσιάστηκαν όταν ο διάσημος ηθοποιός αποδέχθηκε την πρόσκληση τους.

Ο Clooney περιγράφει τον χαρακτήρα ως «έναν απογοητευμένο παραπονιάρη που ήταν κάποτε ονειροπόλος και παιδί θαύμα μαζί. Ο νεαρός Frank πηγαίνει σε ένα μέρος που νομίζει ότι είναι το καλύτερο στον κόσμο και πιστεύει ότι ο κόσμος θα γίνει καλύτερος εξαιτίας του. Ανακαλύπτει ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει και καταλήγει ίσως ως ο πιο κυνικός άνθρωπος του κόσμου. Απομονώνεται σε μία φάρμα και σχεδιάζει να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του εκεί, αλλά αναγκάζεται να αντιμετωπίσει το παρελθόν του».

Στην ταινία, ο Frank Walker δέχεται μία απρόσκλητη εισβολή με τη μορφή της Casy Newton, την οποία υποδύεται η Britt Robertson. Σχετικά με τη σχέση των δύο, ο Clooney μας λέει: «Η Casey τον αναγκάζει να κάνει πράγματα που δεν θέλει και το καταφέρνει καλά. Τον τσιγκλάει συνεχώς. Ο Frank είναι γκρινιάρης και οργισμένος και του παίρνει πολύ καιρό να εμπιστευτεί κάποιον, πόσω μάλλον αυτή τη νεαρή κοπέλα που μπουκάρει στη ζωή του. Τελικά τα βρίσκουν».

Για τον ρόλο του λαμπρού επιστήμονα David Nix, o Hugh Laurie ήταν η επιλογή των δημιουργών από πολύ νωρίς. Ο ηθοποιός θυμάται να μένει εμβρόντητος στην πρώτη συζήτηση που είχε με τους δημιουργούς σχετικά με την ηττοπάθεια που επικρατούσε στον κόσμο της ταινίας. «Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα στη σύγχρονη ζωή, αλλά δεν φαίνεται να προκαλούν συναισθήματα ικανοποίησης, θριάμβου ή επίτευξης. Ο Brad και ο Damon ξετύλιξαν ένα εκπληκτικό όραμα του μέλλοντος  που έρχεται σε αντίθεση με τη διαδεδομένη άποψη για το μέλλον του κόσμου και αυτό με συνεπήρε».

Ο ηθοποιός περιγράφει τις διαφορές ανάμεσα στον χαρακτήρα του, τον David Nix, και τον χαρακτήρα του Clooney, τον Frank Walker ως εξής: «Η ιδέα του Frank είναι να δημιουργήσει πράγματα που έχουν πλάκα και κάνουν τις ζωές των ανθρώπων καλύτερες, γιατί φέρνουν χαρά και ευχαρίστηση και εκφράζουν ελπίδα. Η ζωή για αυτόν είναι μία ατελείωτη επιστημονική αναζήτηση γιατί πιστεύει ότι ο άνθρωπος έχει έρθει στη Γη για να συσσωρεύσει και να παράγει γνώση.

Η άποψη του Frank για τον Nix είναι ότι πρόκειται για έναν ψυχρό γραφειοκράτη που αναζητά τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για να πετύχει κάτι χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τη χαρά της ανακάλυψης, της περιπέτειας και της εξερεύνησης. Παρ’ όλα αυτά, αυτοί οι δύο άνθρωποι δεν μπορούν παρά να θαυμάζουν ο ένας τον άλλον, γιατί είναι ισότιμοι σε έναν κόσμο που δεν καλωσορίζει απαραίτητα τους οραματιστές» επισημαίνει ο Laurie.

«Ο David Nix δεν είναι απαραίτητα κακόβουλος» προσθέτει ο Laurie. «Δεν είναι ότι δεν έχει καμία συμπάθεια για τον συνάνθρωπο, αλλά αυτή η συμπάθεια δεν είναι αρκετή για να ξεπεράσει το πρακτικό του πνεύμα. Είναι δύσκολο να μη συμφωνήσω μαζί του. Έχει δίκιο να εύχεται να μην υπήρχαν ανθρώπινες αδυναμίες.  Είναι ένας πρακτικός, ιδιοφυής επιστήμονας με καθαρή σκέψη».

Με το που άρχισαν τα γυρίσματα, οι δύο ηθοποιοί έδεσαν αμέσως. Ο Clooney, λέει ο Laurie, «έχει ότι περιμένεις συν ένα 10% επιπλέον. Είναι απίστευτα αστείος και ευγενικός, πολύ έξυπνος και εργατικός και φροντίζει τους πάντες γύρω του. Ό,τι έχετε ακούσει να λένε για αυτόν είναι αλήθεια. Είναι να τρελαίνεσαι. Διαθέτει μία κομψότητα που διακρίνει ό,τι κάνει. Είναι σαν ένας παλιός φίλος. Μεταδίδει στο κοινό το αίσθημα της άνεσης και της τρυφερότητας. Ξέρεις ότι είναι ένας άνθρωπος με καλό γούστο και εξυπνάδα και χιούμορ και ό,τι η παρέα του είναι πολύτιμη. Είναι ο απόλυτος κύριος και είναι μεγάλο προτέρημα ότι δούλεψα μαζί του».

Αντίστοιχα είναι και τα σχόλια του George Clooney για τον συμπρωταγωνιστή του: «Ο Hugh έχει ένα ιδιαίτερο χιούμορ που μου αρέσει πολύ. Είχε πολλή πλάκα που τον γνώρισα και πέρασα χρόνο μαζί του. Είναι πραγματικά ευχάριστο να είσαι δίπλα σε κάποιον που κάνει πράγματα γιατί θέλει να τα κάνει και όχι γιατί πρέπει να τα κάνει».  Και προσθέτει γελώντας: «Είναι φοβερός ηθοποιός και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μαζί του παρά μόνο το γεγονός ότι έχει ένα…πρόβλημα κλεπτομανίας που πρέπει να αντιμετωπίσει, γιατί τον έπιασα στα πράσα να βγαίνει από το δωμάτιο μου με μερικά πράγματα μου, που κάποια στιγμή πρέπει να μου επιστρέψει».

Για τον απαιτητικό ρόλο της Casey ήταν πολλές οι νεαροί ηθοποιοί που έκαναν οντισιόν, αλλά η Britt Robertson ξεχώρισε, παρ΄ όλο που έπαιξε έχοντας διαβάσει λίγες σκηνές από το σενάριο. «Όταν πρωτόμαθα για αυτήν την ταινία, το σενάριο ήταν εντελώς μυστικό», θυμάται η Robertson. «Κανένας, ούτε καν οι ατζέντηδες, δεν το είχαν διαβάσει. Μήνες μετά τις οντισιόν μπόρεσα να διαβάσω το σενάριο. Είχα προφανώς στη διάθεση μου κάποιες σκηνές για τις οντισιόν, αλλά ήταν εντελώς ασύνδετες. Δεν είχα ιδέα τι σήμαιναν. Όταν τελικά διάβασα το σενάριο, σοκαρίστηκα από το γεγονός ότι δεν έμοιαζε με τίποτα που είχα διαβάσει μέχρι τότε. Έχει τα πάντα, δράση, περιπέτεια, φιλίες, οικογενειακό δράμα και όλα είναι δεμένα μεταξύ τους τέλεια. Δεν διαβάζεις μοναδικό υλικό πολύ συχνά πια. Ήταν φανταστικό που ήμουν μέρος αυτής της υπέροχης ταινίας».

Ο ρόλος του μικρού Frank ήταν μία ακόμα πρόκληση για την παραγωγή, όπως συμβαίνει με τους ρόλους μικρών παιδιών. «Ο Thomas Robinson έδωσε στον νεαρό Frank όλη την ενέργεια, την αισιοδοξία και τον ιδεαλισμό που χρειαζόταν. Για τον χαρακτήρα αυτόν ο κόσμος είναι μία μεγάλη περιπέτεια και κάθε μέρα είναι μία ευκαιρία να ανακαλύψει κάτι καινούριο, να κάνει κάτι ακόμα, να δοκιμάσει κάτι καινούριο. Ήταν ατρόμητος και πολύ γοητευτικός» σχολιάζει ο Hugh Laurie για τον συμπρωταγωνιστή του.

Παραλειπόμενα

•Είναι αλήθεια ότι ο σεναριογράφος/σκηνοθέτης Brad Bird δεν είναι ξένος με τον κόσμο της Disney. Όταν ήταν 11 χρονών, ο Bird εκδήλωσε ενδιαφέρον για τα κινούμενα σχέδια και επισκέφθηκε τα Disney Studios. Μέσα σε τρία χρόνια ολοκλήρωσε ένα 15λεπτο φιλμάκι το οποίο έπεσε στην αντίληψη του στούντιο, το οποίο πρόσφερε στον νεαρό δημιουργό του την ευκαιρία να έχει για μέντορα του έναν από τους καλύτερους animators. Ο Bird φιλοξενήθηκε από οικογενειακούς φίλους στο Λος Άντζελες και άρπαξε αυτή τη μοναδική ευκαιρία.

•Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της παραγωγής ήταν να βρεθεί ο κατάλληλος χώρος για να γυριστεί η Χώρα του Αύριο. Μέσα από μία σειρά συμπτώσεων, ο υπεύθυνος για τα ειδικά εφέ της ταινίας είδε μία διαφήμιση για αυτοκίνητο σε μία τοποθεσία τόσο φουτουριστική που του έκανε εντύπωση και την έγραψε στο κινητό του για να τη δείξει στον σκηνοθέτη. Η τοποθεσία βρίσκεται στη Βαλένθια της Ισπανίας και πρόκειται για την Πόλη των Τεχνών και τον Επιστημών, την οποία έχει σχεδιάσει ο Santiago Calatrava.

•Ένα από το πιο βασικά σκηνικά της ταινίας είναι η Bridgeway Plaza, εκεί όπου υπάρχει μία τεράστια ενεργειακή σφαίρα με ένα γιγαντιαίων διαστάσεων μόνιτορ. Το σκηνικό αυτό που είναι συνδυασμός κατασκευής και ειδικών εφέ, χρειάστηκε 6 μήνες για να χτιστεί, ενώ είχε το μέγεθος μισού ποδοσφαιρικού γηπέδου.

•Για τη σκηνή της Παγκόσμιας Έκθεσης η παραγωγή έντυσε 400 κομπάρσους με ρούχα της εποχής (1964).

•Οι νεαροί ηθοποιοί χρειάστηκε να εκπαιδευτούν για τις σκηνές δράσης. Κολύμπι, πολεμικές τέχνες, αεροβική, ακροβατικά και ασκήσεις με λάστιχα ήταν στο πρόγραμμα εκγύμνασης.

•Η κονκάρδα που όταν την αγγίζεις βρίσκεσαι στη Χώρα του Αύριο έχει τα χρώματα της Παγκόσμιας Έκθεσης του 1964, το πορτοκαλί και το μπλε. Πάνω της διακρίνεται το σήμα του ατόμου κάπως πειραγμένο για να θυμίζει την ανατολή του ήλιου, που συμβολίζει ένα καλύτερο μέλλον.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Brad Bird

Σενάριο: Brad Bird, Damon Lindelof

Παίζουν: George Clooney, Hugh Laurie, Britt Robertson, Raffey Cassidy, Kathryn Hahn, Keegan-Michael Key, Thomas Robinson

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Claudio Miranda

Σχεδιασμός Παραγωγής: Scott Chambliss

Κοστούμια: Jeffrey Kurland

Μοντάζ: Walter Murch, Craig Wood, A.C.E.