Αφού έπεσε θύμα της λογοκρισίας και αποσύρθηκε από τη Μπερλινάλε του 2019, η τελευταία ταινία του μεγάλου Ζανγκ Γιμού, με τίτλο «Η Χαμένη Σκηνή» αποτελεί το πιο προσωπικό του φιλμ εδώ και δεκαετίες και, στα βήματα του Σινεμά ο Παράδεισος, συγκινεί μιλώντας για τη δύναμη και τη μαγεία του σινεμά σε όλο τον κόσμο.

Κίνα, Πολιτιστική Επανάσταση. Ένας κρατούμενος αποδρά από το στρατόπεδο εργασίας μόνο και μόνο για να παρακολουθήσει τα Επίκαιρα στον κινηματογράφο. Μα ένα ορφανό κορίτσι έχει κλέψει το καρούλι της ταινίας. Εντωμεταξύ, οι χωρικοί περιμένουν ανυπόμονα να αρχίσει η προβολή.

Λίγα λόγια για την ταινία

Το 2019 η παγκόσμια πρεμιέρα της νέας ταινίας του Ζανγκ Γιμού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή λόγω “τεχνικών προβλημάτων”. Σύμφωνα με φήμες, στην πραγματικότητα η Χαμένη Σκηνή λογοκρίθηκε, καθώς είχε σοβαρές πιθανότητες να αποσπάσει ένα μεγάλο βραβείο και υπήρξε ανησυχία σχετικά με την προβολή που θα έπαιρνε σε αυτή την περίπτωση, μια ταινία που αντανακλούσε -στην πρώτη της τουλάχιστον εκδοχή- τη φτώχεια που έφερε η Πολιτιστική Επανάσταση στην Κίνα.

Η Χαμένη Σκηνή είναι η ιστορία ενός κατάδικου που στέλνεται σε στρατόπεδο εργασίας στην απομονωμένη βορειοδυτική Κίνα, προς το τέλος της Πολιτιστικής Επανάστασης, όταν το σινεμά στη χώρα ήταν από τα ελάχιστα πολιτιστικά ερεθίσματα για τα πλήθη. Με μοναδικό σκοπό να παρακολουθήσει την κόρη του στα Επίκαιρα του κινηματογράφου, αποδρά και φεύγει για το κοντινό χωριό. Εκεί συναντά ένα άστεγο κορίτσι που θέλει απεγνωσμένα το καρούλι της ταινίας, και θα το κλέψει με κάθε κόστος. Το αινιγματικό καρούλι – μήλο της έριδος ανάμεσά τους, θα γίνει σύντομα θεμέλιο για μια αναπάντεχη φιλία.

Με τη Χαμένη Σκηνή, ο Γιμού επιστρέφει στην κλασική, μεγαλειώδη αφήγηση των πρώτων του ταινιών. Αντλώντας υλικό από τα κινηματογραφικά έθιμα της Κίνας του ’70, δημιουργεί ένα συγκινητικό δράμα με φόντο εντυπωσιακά τοπία της ερήμου, σημαδεμένο από τις χαρακτηριστικές του πινελιές χιούμορ. Μια μεγάλη, οικουμενική ωδή στη μετασχηματιστική δύναμη του σινεμά.

Σημείωμα του σκηνοθέτη Ζανγκ Γιμού

Ποτέ δεν θα ξεχάσω το συναίσθημα που είχα παρακολουθώντας μια ταινία όταν ήμουν μικρός. Εκείνος ο απερίγραπτος ενθουσιασμός και χαρά, ήταν σαν όνειρο. Οι ταινίες μάς συντροφεύουν όσο μεγαλώνουμε. Τα όνειρα μας ακολουθούν όλη μας τη ζωή. Πάντα θα υπάρχει μια ταινία που θα θυμάσαι σε όλη σου τη ζωή. Αυτό που θυμάσαι, στην πραγματικότητα ίσως δεν είναι η ίδια η ταινία, αλλά η λαχτάρα και η προσδοκία που αισθάνεσαι όταν κοιτάς ψηλά, τ’ αστέρια. […] Η Χαμένη Σκηνή είναι το ερωτικό μου γράμμα στο σινεμά.

Ζανγκ Γιμού

Ένας από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς δημιουργούς και βασικό μέλος της “Πέμπτης Γενιάς” κινέζων κινηματογραφιστών, ο Ζανγκ Γιμού ξεκίνησε την καριέρα του ως διευθυντής φωτογραφίας και στράφηκε στη σκηνοθεσία το 1987. Σκηνοθέτησε ταινίες που τον έκαναν γνωστό παγκοσμίως, όπως τα Κόκκινοι Αγροί (1987, Χρυσή Άρκτος στο Φεστιβάλ Βερολίνου), Ζου Ντου: Σιωπηλοί Εραστές (1990, Επίσημη Συμμετοχή στο Φεστιβάλ Καννών και υποψήφια για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας), Σήκωσε τα Κόκκινα Φανάρια (1991, Αργυρός Λέοντας στο Φεστιβάλ Βενετίας και υποψήφια για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας), Να Ζεις (1994, Βραβείο Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών). Το 2002 η ταινία του Ήρωας, ένα έπος πολεμικών τεχνών, έγινε προάγγελος μιας νέας εποχής blockbuster ταινιών στο κινέζικο σινεμά, και ακολουθήθηκε από το εξίσου επιτυχημένο Σπίτι με τα Ιπτάμενα Στιλέτα (2004), και την Κατάρα του Χρυσού Λουλουδιού (2006). Ο Γιμού έχει τιμηθεί με Βραβεία Συνολικής Προσφοράς σε διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ, και είναι επίτιμος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Ζανγκ Γιμού
Σενάριο: Ζανγκ Γιμού, Ζου Τζινγζί
Φωτογραφία: Ζάο Ξιαοντίνγκ
Ήχος: Τάο Τζινγκ
Μουσική: Λάο Ζάι
Μοντάζ: Ντου Γιουάν
Παραγωγή: Ντονγκ Πινγκ, Μπιλ Κονγκ
Παραγωγοί: Πανγκ Λιγουέι, Στίβεν Γιανγκ
Πρωταγωνιστούν: Γι Ζανγκ, Χάοσουν Λιου, Γουέι Φαν

Διάρκεια: 104′
Έτος Παραγωγής: 2020