Η «ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ-2020» η τελευταία θεατρική – μουσική παράσταση του Μίκη Θεοδωράκη σε απόδοση-σκηνοθεσία Γιώργου Βάλαρη, η θεατρική – μουσική υπερπαραγωγή, που υμνήθηκε από κοινό και κριτικούς, μετά από τις sold out παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών – Θεσσαλονίκης και στο Ηρώδειο, καθώς ήταν προγραμματισμένο επιστρέφει για λίγες παραστάσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Παρότι οι παραστάσεις είχαν προγραμματισθεί όσο ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν εν ζωή, η απώλεια του μεγάλου Έλληνα οικουμενικού μουσουργού,   δημιουργεί πιο έντονα την ανάγκη να ενωθούμε με τα διαχρονικά τραγούδια του  και προσδίδει άλλη βαρύτητα και έντονη ενσυναίσθηση στην παράσταση, που αυτή την φορά θα έχει την μορφή αφιερώματος στο τεράστιο έργο του, που άφησε ως παρακαταθήκη στον πολιτισμό μας.

Με το θέατρο λοιπόν να δίνει και πάλι το παρόν, σε αυτή την δύσκολη περίοδο που ταλανίζει την ανθρωπότητα, θα ταξιδέψουμε με το μοναδικό τρόπο και τη μαγεία της αλληλεπίδρασης στο μαγικό κόσμο της τέχνης με την θεατρική – μουσική παράσταση που όλοι αγαπήσαμε.

Ας γίνουμε  λοιπόν όλοι συνταξιδιώτες στις παραστάσεις στην Αθήνα στις 29 Σεπτεμβρίου στο «ΚΑΤΡΑΚΕΙΟ», στις 3 Οκτωβρίου στο «ΒΕΑΚΕΙΟ» και στην Θεσσαλονίκη στο Θέατρο Δάσους στις 27 Σεπτεμβρίου, μέσα  από τους στίχους, τη διαχρονική μουσική  και την ποίηση του Μίκη Θεοδωράκη απολαμβάνοντας τη μοναδική θεατρική – μουσική υπερπαραγωγή «ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ» που σκηνοθέτησε αριστοτεχνικά ο Γιώργος Βάλαρης και που επιστρέφει για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, με ανανεωμένο καστ και τους δημοφιλείς λαϊκούς ερμηνευτές Γλυκερία και Δημήτρη Μπάση.

Λίγα λόγια για το έργο:

Με άξονα-μύθο τις γνωστές μελωδίες του μεγάλου μας μουσουργού και την ποίησή του για πρώτη φορά σε θεατρική σκηνή, ο σκηνοθέτης Γιώργος Βάλαρης δημιουργεί και παρουσιάζει μια σύγχρονη «Όμορφη πόλη», μια μοναδική θεατρική-μουσική υπερπαραγωγή, μια ωδή στον μεγάλο μας συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Μέσα από τα ποιητικά κείμενα που υπογράφει ο Μίκης Θεοδωράκης και πεζά κείμενα του Γιώργου Βάλαρη, τα οποία πραγματεύονται κυρίαρχα θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης και της ελληνικής κοινωνίας – ο έρωτας, η ξενιτιά, ο θάνατος, η ρωμιοσύνη – και με τα γνήσια λαϊκά και διαχρονικά τραγούδια του μεγάλου μας συνθέτη που γαλούχησαν γενιές και γενιές, («Όμορφη πόλη», «Φεγγάρι μάγια μου ’κανες», «Της δικαιοσύνης», «Ένα το χελιδόνι», «Στρώσε το στρώμα σου», «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», κ.ά.), παρουσιάζεται ένα μοντέρνο εικαστικό-οπτικοακουστικό θέαμα, με σύγχρονη χορογραφία και  video art .

Όταν ο Μίκης Θεοδωράκης παρακολούθησε την παράσταση ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ στο ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ, έγραψε στον σκηνοθέτη Γιώργο Βάλαρη :

«Αγαπητέ μου Γιώργο,

Έφυγα μετά την παράσταση ευτυχής και προβληματισμένος. Όχι για σένα και τους εξαίσιους συνεργάτες σου αλλά για μένα και για το έργο μου.

Η σκηνοθεσία και η ερμηνεία με επηρέασαν βαθιά. Τελικά αυτό που είδα και που άκουσα ήταν ένα Όνειρο! Και νομίζω ότι έτσι το εισπράττει και το κοινό.

Τα στοιχεία, τα υλικά υπήρχαν.

Τι έλειπε; Έπρεπε να έρθει ένας άνθρωπος όπως εσύ, με δύο βασικές ιδιότητες πέραν της αξίας του: την Αγάπη και την Πίστη.

Έτσι κατόρθωσες να αναδείξεις την πνευματικότητα και τους κρυμμένους συμβολισμούς του έργου μου πλάθοντας τελικά ένα νέο πρόσωπο που να πατάει γερά στη σύγχρονη πραγματικότητα και ταυτόχρονα να στοχεύει στο Μέλλον. Στο Αύριο της Ελλάδας και του Κόσμου.

Κι αυτό είναι μια νίκη για μένα, γιατί οι δοκιμασίες που επέλεξα να ζήσω με βοήθησαν να γεννήσω ιδέες και έργα σαν κι αυτό της Όμορφης Πόλης.

Η παρουσία σου στη ζωή μου δεν είναι τυχαία. Ήρθες στις πιο κρίσιμες στιγμές ενός ανθρώπου για τον οποίο η δικαίωση αποτελεί την τελευταία αλλά και μέγιστη επιθυμία.

Σε ευχαριστώ θερμά και σε παρακαλώ να διαβιβάσεις τις θερμές μου ευχαριστίες και σ’ όλους τους συντελεστές της παράστασης.»

 Αθήνα, 21.1.2020

Μίκης Θεοδωράκης

 Ο σκηνοθέτης Γιώργος Βάλαρης αποχαιρετά τον Μίκη Θεοδωράκη:

…. ήξερα ότι κάποια στιγμή θα περνούσες στην αθανασία αλλά ακόμα ήλπιζα ότι θα αργήσει….Νοσταλγώ τις πολύωρες συζητήσεις μας για τη ζωή, τους αγώνες, την εξορία, την αγάπη σου για τη Ελλάδα, τα όνειρα που κάναμε, γιατί ονειρευόσουν με το χαμόγελο ενός μικρού παιδιού, ωσάν τότε – όπως μου διηγήθηκες- «μικρό παιδί  ανακάτεψα τη μπλέ μπογιά σ’ ένα ποτήρι με νερό και είπα « θα βάψω όλο το Αιγαίο με τη μουσική μου!».

 Μίκη μου, σπουδαίε Έλληνα, Θα μου λείψεις πολύ…

 …. και θα φέρω πάντα στο νου και στην ψυχή μου αυτή την ιδιαίτερη μαγεία της αγγελικής ψυχής σου και την αγάπη που απλόχερα μου πρόσφερες !

Η «Όμορφη πόλη» σου που τόσο αγάπησες καθώς και τα επόμενα «σχέδιά» μας θα μας συνδέουν πάντα, μιας και είναι «χρέος» και ανάγκη μου να συνεχίσω με ευλάβεια  το μέγιστο έργο σου!

Αθήνα, 2-9-2021  

Γιώργος Βάλαρης