Στην πατρική κατοικία της Άννας Όσπελτ στέκει ένα δέντρο. Ένα δέντρο που παλαιότερα αγνάντευε ο εκδότης Χένρι Γκόβερτς, ο προκάτοχος του σπιτιού. Αφορμώμενη από το δέντρο, η Άννα Όσπελτ αναζητά τη συνδεσή της με τον εκδότη και ψάχνει τις συγγενικές σχέσεις.

Στη συνέχεια ερευνά στο ανενεργό βυρσοδεψείο του παππού της, τις οικογενειακές κατεργασίες και στο βοτανικό κήπο τις ρίζες των φυτών, για να ανακαλύψει εντέλει ένα ρίζωμα. Μεταξύ της παρατήρησης της φύσης και την αυτοπαρατήρηση, μεταξύ της λογοτεχνικής και της βοτανικής έρευνας συλλέγει η Άννα Όσπελτ όλα όσα συναντά, όσα της αφηγείται η φίλη και βοηθός του οδοντιάτρου της, ο κηπουρός ή η καθηγήτρια βοτανολογίας, ώσπου να μεταμορφωθεί η ίδια σε κισσό.

Η πρόζα Η μελέτη των ριζών παρουσιάζει παιχνιδιάρικα και χαριτωμένα τον τρόπο που ο άνθρωπος ιδιοποιείται τον κόσμο και διαμορφώνει μια ταυτότητα, της οποίας η ευτυχία δεν είναι οι ρίζες αλλά η αιωρούμενη σύνδεση με τον κόσμο αυτό.

Υποψηφιότητα για το βραβείο Clemens-Brentano της πόλης Heidelberg (2021), Υποτροφία του Ιδρύματος Nanesbuch στο πλαίσιο του γερμανικού βραβείου για το Nature Writing (2019).

Άννα Όσπελτ

Η Άννα Όσπελτ (Anna Ospelt) γεννήθηκε το 1987 στη Βαντούζ του Λιχτενστάιν, όπου ζει και πάλι από το 2019. Σπούδασε Κοινωνιολογία, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και Παιδαγωγικά στη Βασιλεία της Ελβετίας. Από το 2011 δημοσιεύει διηγήματα και ποιήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες, όπως τα Das Narr, Die Horen, Miromente, Lichtungen, Mosaik και Spritz. Η πρώτη της έκδοση Sammelglück. Sammlerinnen und Sammler in Liechtenstein. 10 Portraits είναι μια δημοσιογραφική έρευνα με φωτογραφίες του Μάρτιν Βάλσερ, που κυκλοφόρησε το 2015 από τις εκδόσεις Hohenems (Αυστρία). Έχει μεταφράσει στα γερμανικά ποίηση της Αμερικανίδας συγγραφέως Elisabeth Sharp McKetta. Έχει λάβει πολυάριθμες επιχορηγήσεις και διακρίσεις, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. Από τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφορεί και η ποιητική ανθολογία της Ποιήματα της Άννας Όσπελτ (μετάφραση Κατερίνα Λιάτζουρα, 2020).