Με το «δωρικό μεγαλείο ενός επιβλητικού καθεδρικού ναού», αλλά και με ρέουσα μελωδικότητα κι ευγένεια, η Εβδόμη Συμφωνία του Άντον Μπρούκνερ παραμένει μέχρι σήμερα η δημοφιλέστερη συμφωνική του δημιουργία.

Για την εκτέλεσή της, την Πέμπτη 10 Μαρτίου, στις 20.30, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών έχει τη χαρά να υποδεχτεί στο πόντιουμ της ξανά, τον αρχιμουσικό και τέως Διευθυντή της Βασίλη Χριστόπουλο. Μαζί τους συμπράττει ο βιρτουόζος Ιταλός πιανίστας Φραντσέσκο Νικολόζι που θα είναι είναι ο σολίστ στο εικοστό και κατά πολλούς κορυφαίο Κοντσέρτο για πιάνο του  Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ.

Ο Νικολόζι που θεωρείται διεθνώς ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή πιανίστες αναλαμβάνει  να αναδείξει με τη «φωτεινότητα του ήχου» για την οποία είναι γνωστός, ένα κοντσέρτο το οποίο ανήκει σ΄εκείνη την κατηγορία των έργων , που εύλογα δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό του Μότσαρτ ως «πρώτου ρομαντικού συνθέτη». Το κοντσέρτο γράφτηκε -ταχύτατα και με μεγάλη βιασύνη- το 1785 και η πρεμιέρα του δόθηκε στη Βιέννη στις 10 Φεβρουαρίου της ίδιας χρονιάς, με σολίστ τον ίδιο τον συνθέτη. Αργότερα, το 19ο αιώνα όταν ο Μότσαρτ θεωρείτο μάλλον ξεπερασμένος, το Κοντσέρτο σε ρε ελάσσονα ήταν το μόνο ουσιαστικά κοντσέρτο του για πιάνο που παρουσιαζόταν σε συναυλίες διατηρώντας την απήχηση και τη γοητεία του…

Ο Άντον Μπρούκνερ στράφηκε συστηματικά στη σύνθεση ώριμος πια κι αφού είχε πρώτα έρθει σε επαφή και επηρεαστεί καθοριστικά από το έργο του Ρίχαρντ Βάγκνερ. Το 1868, στα 44 του πια και μετά από πολλά χρόνια που ζούσε και εργαζόταν (ως απλός δάσκαλος μουσικής και οργανίστας) στη Βόρεια Αυστρία, εγκαταστάθηκε στη Βιέννη. Ο εκεί μουσικός κόσμος δεν τον υποδέχτηκε πρόθυμα ως συνθέτη, λόγω των «επαρχιώτικων» τρόπων του, της υπερβολικής συστολής του και της φήμης του ως «βαγκνερικού».

Η Έβδομη Συμφωνία που γράφτηκε το διάστημα 1881-1883 υπήρξε, ως εκ τούτου,  μία από τις ελάχιστες μεγάλες επιτυχίες του. Η πρεμιέρα της δόθηκε το Δεκέμβριο του 1884 από την Ορχήστρα Γκεβάντχαους της Λειψίας υπό τη μουσική διεύθυνση του 29χρονου Άρθουρ Νίκις. Η επόμενη εκτέλεση, στο Μόναχο, το Μάρτιο του 1885, υπό τη μουσική διεύθυνση του σπουδαίου μαέστρου Χέρμαν Λέβι καθώς και το γεγονός, ότι ο βασιλιάς Λουδοβίκος Β’ της Βαυαρίας είχε αποδεχτεί να του αφιερωθεί η Συμφωνία, συνέτειναν καθοριστικά στην πάνδημη αναγνώριση της αξίας του έργου.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ

ΒΟΛΦΓΚΑΝΓΚ ΑΜΑΝΤΕΟΥΣ ΜΟΤΣΑΡΤ (1756–1791)
Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα αρ.20 σε ρε ελάσσονα, K.466

ΑΝΤΟΝ ΜΠΡΟΥΚΝΕΡ (1824–1896)
Συμφωνία αρ.7

Σολίστ: Φραντσέσκο Νικολόζι, πιάνο
Μουσική διεύθυνση: Βασίλης Χριστόπουλος

Tης συναυλίας θα προηγηθεί (στις 19:45) δωρεάν εισαγωγική ομιλία από το Νίκο Λαάρη για τους κατόχους εισιτηρίων.

Με την ευγενική υποστήριξη του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου