Όταν ο ντετέκτιβ Λιου Άρτσερ καλείται από το πλούσιο ζεύγος Μπιμάγιερ να βρει έναν πίνακα που εκλάπη από το σπίτι τους, πιστεύει πως δεν θα αργήσει να λύσει το μυστήριο. Τα πράγματα, ως συνήθως όμως, δεν είναι τόσο απλά. Ο πίνακας είναι το γυμνό πορτρέτο μιας μοιραίας ξανθιάς και φέρει την υπογραφή ενός διάσημου ζωγράφου. Ξετυλίγοντας το κουβάρι της υπόθεσης, ο ντετέκτιβ θα βρεθεί στην έρημο της Αριζόνα, όπου ο αέρας της είναι καυτός, γεμάτος έρωτες και προδοσίες, θάνατο και τρέλα. Τα πτώματα αρχίζουν να συσσωρεύονται και ο Λιου Άρτσερ μοιάζει να είναι ο μόνος που μπορεί να αναγνωρίσει έναν δολοφόνο που κάνει τα εγκλήματά του έργα τέχνης.

Χωρίς να μπορώ να παραβλέψω τον θαυμασμό που νιώθω για τον Dashiell Hammett και τον Raymond Chandler, θα διακινδυνεύσω να πω ότι ο Ross Macdonald είναι καλύτερος συγγραφέας και από τους δύο. – Anthony Boucher, The New York Times Book Review

Ο συγγραφέας

Το αληθινό όνοµα του Ross Macdonald (Ρος Μακντόναλντ) ήταν Κένεθ Μίλαρ. Γεννήθηκε κοντά στο Σαν Φρανσίσκο το 1915 και µεγάλωσε στη Βρετανική Κολοµβία. Μόλις ενηλικιώθηκε, επέστρεψε στις Ηνωµένες Πολιτείες όπου εξέδωσε το πρώτο του µυθιστόρηµα, το 1944.

Το 1949 εισήγαγε τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Λιου Άρτσερ στο βιβλίο Κινούµενος στόχος. Αν και όφειλε το όνοµά του στον Χάµετ (Μάιλς Άρτσερ ονοµαζόταν ο συνεταίρος του Σαµ Σπέιντ στο Γεράκι της Μάλτας), ο Άρτσερ ξέφυγε γρήγορα από το στερεότυπο του σκληρού ντετέκτιβ ο οποίος έχει έτοιµη πάντοτε µια έξυπνη ατάκα στο στόµα κι ένα περίστροφο στο χέρι. ?ηµιουργώντας τον χαρακτήρα του Άρτσερ, ο Μακντόναλντ προσδιόρισε εκ νέου τον ιδιωτικό ντετέκτιβ• τον έκανε ένα άτοµο µε ηθικές αρχές που περιπλανιέται στο επικίνδυνο όριο µεταξύ εγκληµατικής ενοχής και ανθρώπινης αµαρτίας.

Με ένα συγγραφικό έργο που φτάνει τα είκοσι πέντε βιβλία, ο Μακντόναλντ εµπλούτισε το αµερικανικό αστυνοµικό µυθιστόρηµα µε ψυχολογικό βάθος και σύνθετα ηθικά διλήµµατα. Στα βιβλία του το έγκληµα έχει συνήθως τις ρίζες του στο απώτατο παρελθόν και συνδέεται µε θαµµένα οικογενειακά µυστικά. Παιδί διαλυµένης οικογένειας κι ο ίδιος, γνώριζε από προσωπική πείρα τις ψυχολογικές επιπτώσεις που έχουν οι δυσλειτουργικές οικογένειες στο άτοµο και την εξέλιξή του.

Διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Αμερικανών Συγγραφέων Αστυνομικού Μυθιστορήματος και του απονεμήθηκε το Ανώτατο Βραβείο της ένωσης, όπως επίσης το Ασημένιο Στιλέτο της Ένωσης Βρετανών Συγγραφέων Αστυνομικού Μυθιστορήματος. Πέθανε το 1983.