Ο πολυβραβευμένος Φρανκ Μπουίς, από τους πλέον προβεβλημένους Γάλλους συγγραφείς τα τελευταία χρόνια, μεταφράζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και συστήνεται στο αναγνωστικό κοινό με το συγκλονιστικό βιβλίο του Καμιάς γυναίκας γέννημα, ένα ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα με έντονες αποχρώσεις μυστηρίου για τη γυναικεία ταυτότητα και την ξεχωριστή δύναμή της, για την αθλιότητα αλλά και το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής.

Σε κάποια αγροτική περιοχή της Γαλλίας ένας ιερέας δέχεται στο εξομολογητήριό του μια ασυνήθιστη επίσκεψη. «Πάτερ μου, θα σας ζητήσουν σύντομα να ευλογήσετε το σώμα μιας γυναίκας στο άσυλο» τον πληροφορεί μια άγνωστη φωνή. Το άσυλο, χαμένο μες στο αχανές δάσος, είναι ένα παλιό μοναστήρι που μοιάζει με φρούριο και έχει πλέον μετατραπεί σε ίδρυμα για ψυχικά ασθενείς. Ο ιερέας δεν καταλαβαίνει, απορεί. «Κάτω απ’ το φόρεμά της, εκεί τα έκρυψα» του εκμυστηρεύεται αμέσως μετά εκείνη η παράξενη φωνή.

Έτσι θα βγουν απ’ το σκοτάδι τα τετράδια της Ροζ, όπου η ίδια αφηγείται τη σπαρακτική ιστορία της, προσπαθώντας να διαλύσει τη σιωπή με την οποία θέλησαν να σκεπάσουν το πεπρωμένο της, τα τραύματά της, την ανείπωτη οδύνη της. Όλα ξεκινούν όταν η Ροζ είναι δεκατεσσάρων χρονών και ο απελπισμένος πατέρας της δε διστάζει να την πουλήσει, σαν σκλάβα, σε έναν πλούσιο αλλά εξαχρειωμένο γαιοκτήμονα ο οποίος ζει με τη γηραιά μητέρα του και την άρρωστη σύζυγό του. Ο πολυβραβευμένος Φρανκ Μπουίς καταθέτει ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα, σκληρό και ευαίσθητο συνάμα, για την αθλιότητα και το μεγαλείο των ανθρώπων.

Ο Φρανκ Μπουίς για το βιβλίο του:

Το Καμιάς γυναίκας γέννημα είναι βγαλμένο από τα παιδικά μου χρόνια, από τους περιπάτους μου κοντά σ’ ένα παλιό μοναστήρι του δωδέκατου αιώνα χαμένο στο δάσος, ένα μέρος μυστηριώδες που δεν έπαψε να με σαγηνεύει. Μου φαινόταν πως άκουγα φωνές να ξεπηδούν απ’ τα υπόγεια που είχαν σκάψει οι μοναχοί, τις φωνές τους χτισμένες στους τοίχους ν’ αναζητούν διέξοδο, λες κι ο χρόνος είχε παγώσει.

Κι έτσι, πριν από δυο χρόνια, ο χαρακτήρας της Ροζ εμφανίστηκε σ’ αυτό το σκηνικό για να μου διηγηθεί την ιστορία της. Φιλοδοξία μου με το βιβλίο αυτό ήταν να κάνω τούτη τη Ροζ να μιλήσει, ένα δεκατετράχρονο κορίτσι που ήξερε μόνο να διαβάζει και να γράφει αλλά τόσο έξυπνο, με τη δική της γλώσσα, με τους δικούς της αφηγηματικούς κώδικες. Κι άλλοι χαρακτήρες, κι άλλες φωνές ήρθαν να προστεθούν μετά, κάπως σαν παραπόταμοι που τροφοδοτούσαν την αφήγηση της Ροζ.

Από το Grossir le ciel κι ύστερα, τα μυθιστορήματά μου θηλυκοποιούνται, φτάνοντας στο Καμιάς γυναίκας γέννημα, για το οποίο η νεαρή αυτή κοπέλα μού έγινε εμμονή. Δεν ήταν συνειδητή επιλογή μου να σκηνοθετήσω έναν γυναικείο χαρακτήρα, ήταν περισσότερο κάτι το αυτονόητο που αναδύθηκε από μόνο του. Ποτέ δεν ξέρω πώς μου επιβάλλονται τα πράγματα, πώς με κυριεύει ένας χαρακτήρας, και δεν είμαι σίγουρος πως έχω ανάγκη να το μάθω. Μετά το Glaise και το καλοκαίρι του 1914 στο οποίο εξελισσόταν η δράση του προηγούμενου μυθιστορήματός μου, πηγαίνω ακόμα λίγο πιο πίσω στον χρόνο, μάλλον για να συνεχίσω να σκάβω, αναζητώντας τις ρίζες μου, μέχρι αυτή την αλλόκοτη τοποθεσία που έθρεψε την παιδική μου φαντασία.

Μου φαίνεται πως είναι εκείνο το παιδί που διηγείται τη Ροζ, ακολουθώντας τους συγγραφείς που με σημάδεψαν ως αναγνώστη, τον Γουίλιαμ Φόκνερ, τον Ζαν Ζιονό, τον Κόρμακ Μακ Κάρθι, την Τόνι Μόρισον, τον Ρέιμοντ Κάρβερ κ.ά. – και δεν θα γινόταν χωρίς αυτούς. Επιπλέον, νομίζω πως είναι πολύ πιο ενδιαφέρον για έναν μυθιστοριογράφο να καταπιάνεται με θέματα που παραμένουν επίκαιρα, όπως οι αγώνες των γυναικών ή η ιδέα της ταυτότητας, με την απόσταση και τη σεμνότητα που επιτρέπει η αγκίστρωση σ’ έναν άλλον χρόνο.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:

Ο Φρανκ Μπουίς γεννήθηκε στην Κορέζ το 1965. Μετά τις σπουδές του, δίδαξε βιολογία και φυτοκομία για ενήλικες σε σχολεία δεύτερης ευκαιρίας. Αργότερα αποφάσισε να αφοσιωθεί πλήρως στη γραφή. Λάτρης της λογοτεχνίας από παιδί, έχει επηρεαστεί ιδίως από Αμερικανούς συγγραφείς. Με την κυκλοφορία του μυθιστορήματος Grossir le ciel το 2014 απέκτησε πανεθνική φήμη στη Γαλλία. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα Plateau (2016) και Glaise (2017), των οποίων η μεγάλη επιτυχία ήρθε να επιβεβαιώσει την έλξη που ασκεί αυτό το δυνατό, ιδιαίτερο και ατμοσφαιρικό έργο σε κοινό και κριτικούς.

Το 2019 εξέδωσε το μυθιστόρημα Καμιάς γυναίκας γέννημα (Né d’aucune femme) το οποίο απέσπασε πολλά βραβεία (Prix des Libraires, Prix Psychologie Magazine, Grand Prix des Lectrices Elle, Prix Babelio) και θεωρείται ό,τι πιο σημαντικό έχει γράψει μέχρι στιγμής. Οι πωλήσεις του συγκεκριμένου βιβλίου έχουν ξεπεράσει τα 100.000 αντίτυπα. Σήμερα ο συγγραφέας μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στη Λιμόζ και ένα μικρό χωριό της γενέτειράς του.