Η πραγματικότητα της εποχής μας τείνει να μοιάζει με συλλογική ψευδαίσθηση.
Επιβάλλεται η αλήθεια των εμπόρων του κόσμου. Ρυθμίζονται προτεραιότητες, σκληρότητες και οντότητες. Τι γίνεται όμως με το απρόβλεπτο; Όταν τα ηφαίστεια γεννάνε μέσα από τα βάθη της θάλασσας την ομορφιά του κόσμου; Εκεί, που οι «Ατόλες Διαφυγής», συναντώνται με την αμφισβήτηση των ανθρώπων για μία άλλη πραγματικότητα. Μία διαφυγή σε έναν τόπο αλλού, όπου η ελευθερία της έκφρασης του καλλιτέχνη ανοίγει ορίζοντες διαλόγου με τον καθένα, σ’ ένα ταξίδι τόσο διαφορετικό όσο η διεύρυνση της φαντασίας μας.
‘’Αυτό που λέμε ειλικρινές έργο τέχνης, είναι αυτό που είναι προικισμένο με αρκετή δύναμη ώστε να χαρίσει πραγματικότητα σε μια ψευδαίσθηση’’ έλεγε ο Max Jacob.
Οι συναντήσεις του Φώτη Γαλανόπουλου με το κοινό, γίνονται εκεί, που έχει κάτι να πει. Εκεί, που έχει καλλιεργηθεί η εμπιστοσύνη με τα ανήσυχα πνεύματα.