Από τις εκδόσεις Οδός Πανός κυκλοφορεί το βιβλίο, Ερωτικά ποιήματα της Μαρίνα Ιβάνοβα Τσβετάγιεβα σε ανθολόγηση – μετάφραση του Γιάννη Σουλιώτη.
Η Μαρίνα Ιβάνοβα Τσβετάγιεβα είναι μια Ρωσίδα ποιήτρια, από τις πλέον πρωτότυπες, γεννημένη στη Μόσχα, στις 8 Οκτωβρίου του 1892. Εκεί, έζησε τα παιδικά της χρόνια και στο καλοκαιρινό σπίτι τής πλούσιας οικογένειάς της στην Ταρούσα. Πέθανε στην Γελαμπούκα στις 31 Αυγούστου του 1941. Η ζωή της συμπίπτει με τα ταραγμένα χρόνια της Ρωσικής ιστορίας.
Το έργο της δεν εκτιμήθηκε από τον Στάλιν, όπως άλλωστε συνέβη με άλλους ομοτέχνους της, της εποχής εκείνης. Η λογοτεχνική της αποκατάσταση αρχίζει τη δεκαετία του 1960. Η ποίηση της Τσβετάγιεβα προέρχεται από τα βάθη της προσωπικότητάς της, της εκκεντρικότητάς της, και της πολύ ακριβούς χρήσης της γλώσσας.
Το μεγαλύτερο μέρος της ποίησης της Μαρίνας Τσβετάγιεβα έχει τις ρίζες της στην ταραγμένη παιδική της ηλικία. Ο πατέρας της, Ιβάν Βλαδιμίροβιτς Τσβετάγιεφ, καθηγητής της ιστορίας της τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας, ιδρύει το Μουσείο του Αλεξάνδρου ΙΙΙ, σημερινό Μουσείο Καλών Τεχνών Α.Σ.Πούσκιν (Α.S.Pouchkine). Η μητέρα της, Μαρία Αλεξάντροβνα Μέην, εξαίρετη πιανίστα που αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την καριέρα της ως κονσερτίστ. Πρόκειται για τη δεύτερη σύζυγο του πατέρα της, πολωνικής καταγωγής, κάτι που επέτρεψε στη Μαρίνα να ταυτοποιηθεί με τη Μαρίνα Μνισζέκ, τη σύζυγο του διαδόχου Δημήτρη στο δράμα Μπορίς Γκοντουνόφ του Αλεξάνδρου Πούσκιν. Ως γνωστό, η μητέρα της υποχρεώθηκε να απαρνηθεί τον άνδρα που αγαπούσε και να ενωθεί με κάποιον που δεν αγαπούσε: τον πατέρα της Μαρίνας. Και αυτό, όπως υποστηρίζεται, έκανε τόσο πολύ δική της την ερωτική απαγοήτευση που έφθασε να είναι ο τρόπος τού να σχετίζεται με τον έρωτα.
