Η έκθεση στη Βέρνη εστιάζει στη ναζιστική εκστρατεία ενάντια στην «εκφυλισμένη» τέχνη, ενώ η παρουσίαση στη Βόννη, ρίχνει φως στους εγκληματικούς μηχανισμούς της ναζιστικής πολιτιστικής πολιτικής και στον προβληματικό ρόλο του εμπορίου της τέχνης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Η συλλογή Gurlitt συγκεντρώθηκε από τον Hildebrand Gurlitt, τον πατέρα του Cornelius Gurlitt, έναν παθιασμένο πρωτοπόρο του Μοντερνισμού στα πρώτα χρόνια της καριέρας του, ο οποίος έγινε ένας από τους κορυφαίους εμπόρους τέχνης στη ναζιστική Γερμανία. Παράλληλα με το διφορούμενο βιογραφικό του Hildebrand Gurlitt, η έκθεση εξετάζει τη ζωή κάποιων από τους συγχρόνους του, εστιάζοντας ιδιαίτερα στη μοίρα Εβραίων καλλιτεχνών, συλλεκτών και εμπόρων τέχνης που έπεσαν θύματα του ναζιστικού καθεστώτος.

Παρά την επίπονη έρευνα, παραμένει ασαφές πώς ήρθαν στην κατοχή του Hildebrand Gurlitt, τα περισσότερα από τα έργα που παρουσιάζονται στις δύο εκθέσεις. Οι λεπτομερείς προελεύσεις που συνοδεύουν τα έργα συνοψίζουν τη σημερινή κατάσταση της έρευνας.

Μέχρι στιγμής έχουν επιστραφεί τέσσερα έργα στους κληρονόμους των νόμιμων ιδιοκτητών τους. Ο Cornelius Gurlitt, ο οποίος πέθανε τον Μάιο του 2014, κληροδότησε τη συλλογή του στο Kunstmuseum της Βέρνης.

Στις εκθέσεις το κοινό θα μπορέσει για πρώτη φορά να δει πολλά από αυτά τα πολύτιμα έργα, που είχαν παρατηρηθεί μόνο σε φωτογραφίες, σε συντονισμένες εκθέσεις στο Kunstmuseum Bern στην Ελβετία και το Bundeskunsthalle στη Βόννη της Γερμανίας, μέχρι τον Μάρτιο του 2018.


Φωτογραφία: Claude Monet (1840–1926) – Waterloo Bridge, 1903. Oil on canvas, lined, 65 x 101.5 cm – www.lostart.de/532967 – Kunstmuseum Bern, Bequest of Cornelius Gurlitt 2014 – Provenance undergoing clarification / Currently no indications of being looted art