Ο Εμμανουήλ Γ. Μαύρος σκηνοθετεί την Θεατρική Ομάδα ΜΗΔΕΙΑ στην παράσταση «Καίσαρας», εμβληματική πολιτική τραγωδία του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ «Ιούλιος Καίσαρας».

***

Δεν ξέρω αν θα πρέπει να κλάψουμε, να απογοητευτούμε με τους εαυτούς μας, να υποχρεώνουμε εμάς τους ίδιους να μπαίνουμε σε σκοτεινά δωμάτια ψάχνοντας για ένα φως που δεν υπάρχει.

Έχει ο άνθρωπος τη δύναμη να αλλάξει το πεπρωμένο του;

Δεν ξέρω πια αν στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε μπορεί αυτό να γίνει κατορθωτό. Κανείς μας μέχρι σήμερα δεν μπορεί να χορτάσει αυτό το πολιτικό θρίλερ των 423 χρόνων, με τη μοχθηρία που κρύβει, με τα πισώπλατα μαχαιρώματα για το δικαίωμα της διαδοχής και την κατάκτηση της εξουσίας και έναν ατέρμονο φόβο που καταλήγει σε αιματοβαμμένες διαμάχες. Ένα έργο που γράφτηκε μόλις χθες για να μας δείξει το μέλλον. Σε αυτό το ακαθόριστο σουρεαλιστικό μέλλον βασίζεται και το έργο «Καίσαρας» βασισμένο στην εμβληματική πολιτική τραγωδία του William Shakespeare «Ιούλιος Καίσαρας».

Μια πολύμηνη δουλειά που η Θεατρική Ομάδα ΜΗΔΕΙΑ και εγώ καταλήγαμε κάθε φορά σε δυσάρεστες διαπιστώσεις που ζούμε σήμερα και πώς γίνεται – αν είναι εφικτό – τούτη η άρρωστη πραγματικότητα καλυμμένη με χρυσό, να είναι τόσο διεφθαρμένη, αλλοτριωμένη και να παίζει σκάκι στις πλάτες του κόσμου για το πώς θα τον καταστρέψει, σωματικά, ηθικά και οικονομικά. Άλλωστε σε ένα κόσμο συμφερόντων, συμμαχιών και πολιτικοκοινωνικών συσχετισμών δεν χωράνε ψυχολογικές ερμηνείες, ούτε και υποθέσεις στα μοντέλα διοίκησης βασισμένες στο φύλο που κατακτά την εξουσία.

Στο πρόσωπο ενός “Καίσαρα” είτε είναι άντρας, είτε γυναίκα, καθρεφτίζεται, η διαπλοκή, η διαφθορά, η στείρα ρητορική, ο λαϊκισμός, η συνομωσία, η φιλοδοξία, η απολυταρχία μετατρέποντας τον πολιτικό κόσμο σε μια καμόρα. Άλλωστε ο πολιτικός κόσμος σε αυτό το υψηλό επίπεδο είναι άφυλος και τείνει να είναι γκανγκστερικός. Η φιλοδοξία, η ματαιότητα, η πολιτική σκοπιμότητα, μπορεί να είναι ουσιαστικά γένους θηλυκού, αλλά είναι “αρετές” που δεν σχετίζονται με τα γεννητικά όργανα. Στον χρυσό και γκλάμ κόσμο του έργου μας, που η οριακά διαστροφική Καίσαρας έχει δημιουργήσει, επιβάλλει μέσω της ποιητικής βίας την εξουσία της, χειραγωγώντας εχθρούς και φίλους.

Στόχος εμού και της θεατρικής Ομάδας ΜΗΔΕΙΑ είναι να φεύγουν οι θεατές από την παράσταση με το συναίσθημα της ενότητας, το συναίσθημα της σκέψης, αλλά κυρίως με την σύνδεση πως είτε άντρας, είτε γυναίκα που βρίσκεται στο τιμόνι της εξουσίας το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Όμως αυτό που προέχει του στόχου, είναι να κυριαρχήσει το συναίσθημα της συνείδησης πως ο καθένας από εμάς μπορεί να αλλάξει το πεπρωμένο του.

Διαβάστε επίσης:

Καίσαρας, από την ομάδα Μήδεια στο θέατρο Δρόμος