Είμαι μέσα στη Μελόνια, περπατάω, γύρω μου άνθρωποι αμίλητοι, όλοι κάπως ίδιοι, όλοι σα να προσπαθούν να αποφύγουν το βλέμμα του άλλου, με μία επίφαση χαράς, ένα ψεύτικο χαμόγελο, πάνε για τη δουλειά, μόνο δουλειά, όλη μέρα δουλειά, έτσι είναι εδώ, δουλειά όλη μέρα, προχωράω, κτήρια, ψηλά κτήρια εκτείνονται δεξιά και αριστερά μου, δεν υπάρχει εδώ ο ουρανός, ο ουρανός υπάρχει μόνο σε κάτι αφηγήσεις του πατέρα μου, πάει κι αυτός, βρίσκεται σε άλλο γαλαξία πια, αποστάτης του συστήματος λέει, χτυπάει το ρολόι μου, ολοκληρώθηκε το ένα λεπτό, το ένα λεπτό διάλειμμα, πρέπει να προχωρήσω, από τα μεγάφωνα ακούγεται η φωνή του κυβερνήτη, μιλάει ξανά για έναν πόλεμο που κερδήθηκε, η φωνή εκκωφαντική, τα μεγάφωνα κυριεύουν κάθε πιθανή σκέψη, κάθε μέρα, κάθε μέρα γιορτάζουμε έναν πόλεμο που κερδήθηκε, και μιλάμε, μιλάμε κάθε μέρα γι’ αυτό, να μην ξεχαστεί, η δόξα αυτή να μην ξεχαστεί, η νίκη αυτή να μην ξεχαστεί, οι άνθρωποι νίκησαν, τα ρομπότ ηττήθηκαν, τα ρομπότ ηττήθηκαν, τα ρομπότ, αυτά που μας θύμιζαν πώς ήταν κάποτε οι άνθρωποι, με συναισθήματα, συναισθήματα, τι θα πει συναισθήματα; οι άνθρωποι μοιάζουν με ρομπότ πια και τα ρομπότ, αυτά που φέραν ό,τι ανθρώπινο μας είχε απομείνει ηττήθηκαν, ζήτω ο πόλεμος που κερδήθηκε, περπατάω, μια γάτα ακούστηκε, αποκλείεται θα ήταν η ιδέα μου, περπατάω και δουλεύω, σκέφτομαι και δουλεύω, σπάνια βρέχει, αλλά όταν βρέχει βγαίνω έξω για να βρέχομαι, απαγορεύεται αλλά εγώ το κάνω, η φωνή μου, όλο και πιο ισχνή, κλείνω για λίγο τα μάτια, ο ουρανός, τα ρομπότ, ο πατέρας και η μάνα μου, όλα σαν όνειρο, μέσα στον πραγματικό χρόνο ξεπηδάει ο χρόνος του ονείρου, ζω μέσα στο όνειρο αυτό, χαμογελάω στ’ αλήθεια, συναίσθημα δεν είναι αυτό; χαμογελάω μέσα στο όνειρο, στο όνειρο μέσα ξεκινά η επανάσταση και χαμογελάω και συνεχίζω να προχωράω.

Info:

Η Ελένη Ευθυμίου γεννήθηκε στο Έξετερ της Αγγλίας το 1986. Μεγάλωσε στην Αθήνα. Δραστηριοποιείται ως σκηνοθέτης, ηθοποιός και τραγουδίστρια. Σπούδασε σκηνοθεσία και υποκριτική στο Τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ., και πήρε δίπλωμα μονωδίας με άριστα στην τάξη της καταξιωμένης μέτζο σοπράνο Rossitza Troeva.

Η Ελένη Ευθυμίου τάσσεται υπέρ της ιδέας του θεάτρου ως μια συνεχής διερεύνηση της σύνδεσης μεταξύ της ανθρώπινης κατάστασης και της κοινωνίας. Την ενδιαφέρει η χρήση του ήχου και ιδιαίτερα της μουσικής και του τραγουδιού ως εργαλεία δραματουργίας και για να το πετύχει αυτό ενσωματώνει και διασκευάζει προϋπάρχουσα μουσική ή συνθέτει η ίδια πρωτότυπα μουσικά θέματα. Πειραματίζεται με στοιχεία των εικαστικών τεχνών, του κινηματογράφου, της μυθοπλασίας και του ντοκιμαντέρ αναζητώντας νέες αισθητικές φόρμες στο θέατρο. Τα τελευταία τρία χρόνια συνεργάζεται σταθερά με την ομάδα νέων με και χωρίς αναπηρία Εν Δυνάμει. Ως σκηνοθέτης και ηθοποιός έχει συνεργαστεί με σκηνές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ της Ελλάδας και του εξωτερικού.


Φωτογραφία Ελένης Ευθυμίου: © Δημήτρης Ζάχος


Διαβάστε επίσης:

Mellonia, από τους Hippo Theatre Group στο Θέατρο Χώρος | Από 15 Ιανουαρίου