Η αναζήτηση της έννοιας της επιστροφής, του επαναπατρισμού μετουσιώνεται στα 12 γλυπτά της έκθεσης. Αν στην πρώτη ενότητα της έκθεσης επιχείρησε να χαρτογραφήσει την έννοια της εστίας, του οικείου, στην ενότητα Repatriation vol 2 προσδοκεί ένα άνοιγμα στον κόσμο. Τα γλυπτά φέρουν τις αναφορές που δομούν το προσωπικό του ταξίδι.

Χρησιμοποιώντας το ξύλο, το χρώμα, το μάρμαρο και τον σίδηρο ιχνηλατεί και επαναπροσδιορίζει τις έννοιες που τον απασχολούν, να μεταδώσει μηνύματα και απόψεις που τον ώθησαν και τον ωθούν να αφουγκράζεται τον κόσμο.

Με κύρια πρόθεση τα έργα του να προσλαμβάνονται άμεσα από τον θεατή «να έχουν σκιά» όπως χαρακτηριστικά, επισημαίνει ο ίδιος, λέει «Αν ο σκοπός της τέχνης ήταν και ίσως να είναι ακόμα η διεύρυνση της συνείδησης μας για τον κόσμο, τότε τα έργα τέχνης ωραία θα ήταν μαζί με τις άλλες ιδιότητες τους να είναι άμεσα και ευανάγνωστα έτσι ώστε να δημιουργείται ένα νήμα μεταξύ του έργου και του θεατή ή να μην δημιουργείται, πράγμα μάλλον εξ ίσου σημαντικό και ενδιαφέρον.»

Τα γλυπτά του Κορνήλιου Γραμμένου μεταγράφουν με επιτυχία τον λατινικό αφορισμό Verum esse ipsum factum (“Αυτό που είναι αληθινό είναι ακριβώς αυτό που γίνεται”) καθώς ο εικαστικός στοχεύει να κατακτήσει περισσότερο την πεμπτουσία του θέματος, το νόημα που φέρει, παρά την απεικόνισή του.

Η ιδέα, η έννοια, δίνεται συμβολικά μέσα από τη σύνθεση των λεπτομερειών της βασικής κατασκευής. Ο καθεδρικός ναός, ο φιλόσοφος, ο σκύλος απεικονίζονται νοηματικά. Οι κατασκευές του, πειθαρχημένες αλλά και εύπλαστες, δημιουργούν ένα ιδιαίτερο περιβάλλον. Οι καθαρές και λιτές φόρμες εμπεριέχουν τη γλυπτική και τη ζωγραφική σε ένα ενιαίο σύνολο. Το χρώμα χρησιμοποιείται, προσεκτικά και συγκροτημένα, ως δομικό στοιχείο. Ενεργοποιεί τη σύνθεση και εντείνει την αρμονία της ολότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το γλυπτό “Nirvana”, όπου η συμμετρική αντιπαράθεση λευκού και μαύρου χρώματος μεταγράφει την έννοια της ηρεμίας, της ισορροπίας και της γαλήνης.

Το κάθε γλυπτό ξεχωριστά, αλλά και το σύνολό τους, είναι η εμπράγματη σύνδεση της μνήμης της ιστορίας και της φαντασίας του εικαστικού με τα στοιχεία της καλλιτεχνικής του εργασίας.

Ο Κορνήλιος Γραμμένος ορμητικός, δημιουργικός και κριτικός πετυχαίνει τον επαναπατρισμό του κόσμου και αποδίδει εξαιρετικά διαμέσου των έργων του τις εσωτερικές και εξωτερικές διαδικασίες που ορίζουν και συγκροτούν για τον κάθε ένα την έννοια του τόπου του, την προσωπική του «πατρίδα».

– Νίκη Παπασπύρου, ιστορικός τέχνης, Φεβρουάριος 2017

Βιογραφικό

O Koρνήλιος Γραμμένος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1959. Σπούδασε γραφικές τέχνες και φωτογραφία στην Αθήνα από το 1977 έως το 1980 και Γλυπτική και Ζωγραφική στην Σχολή Καλών Τεχνών της Κολωνίας (Kölner Werkkunstschule, Meisterklasse) από το 1981 έως το 1988. Οι καλλιτεχνικοί του σταθμοί περιλαμβάνουν τη Ρώμη από το 1988 έως το 1991, τη Νέα Υόρκη από το 1991 έως 1992 καθώς και το Σαν Φρανσίσκο από το 1999 με 2000. Η διαδρομή του αποτελείται από μείζονες εκθέσεις με έργα που εκφράζουν την τέχνη του ποικιλοτρόπως, σε ένα γεωγραφικό φάσμα που εκτείνεται από τη Γερμανία μέχρι την Ελλάδα, την Ιταλία, την Τουρκία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Έχουν γίνει πολλές παρουσιάσεις των γλυπτών του σε διαφορετικά μέρη όπως στο Palazzo Corvaja, στην Ταορμίνα το 1990, στην πλατεία Δεξαμενής στη Αθήνα το 1995, στο Λιμάνι της Πάτρας το 1996, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη το 1997 αλλά και στο 10 Δημοτικό σχολείο Βύρωνα στην Αθήνα το 2006. Ατομικές εκθέσεις του έγιναν στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Αθήνας το 1987 και στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Θεσσαλονίκης το 1998, στην Nica Gallery Inc στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια το 2000, στο Ολλανδικό Ινστιτούτο Αθηνών το 2007, στην Galerie Beyer στη Δρέσδη το 2009 και στην Γκαλερί της Γιάννας Γραμματοπούλου στην Αθήνα το 2008, 2011, 2014 , 2017 και 2018. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.


Φωτογραφία θέματος: Αυτοπροσωπογραφία ως ευτυχισμένος, μόλυβδος, χρώμα, μάρμαρο, 17X20X12cm, 2017