Έκθεση του Ριχάρδου Μούτεση στο Οπλοστάσιο Τέχνης

Ο Δημήτρης Αληθεινός προτείνει και φέτος στο Οπλοστάσιο/ Τέχνης, με εναρκτήρια έκθεση την πρώτη ατομική του Ριχάρδου Μούτεση.

Το Οπλοστάσιο/ Τέχνης είναι ένας χώρος εκθέσεων που μπήκε στην εικαστική  ζωή της Αθήνας πριν λίγους μήνες με μια σειρά εκθέσεων υπό τον τίτλο «Ο Δημήτρης Αληθεινός προτείνει». Μετά από τις εξαιρετικά επιτυχημένες τέσσερις εκθέσεις που ήδη παρουσιάστηκαν (Βαλέριος Καλούτσης, Γεωργία Λαλέ, Βασίλης Σκυλάκος και Αντώνης Παναγόπουλος) ο Δημήτρης Αληθεινός θα προτείνει και φέτος μια σειρά εκθέσεων υπό τον ίδιο τίτλο με στόχο να φανερώσει στο κοινό από τη μια  τους «Λησμονημένους» Έλληνες πρωτοπόρους, κι από την άλλη τα «Παιδιά της Κρίσης».

Το Οπλοστάσιο/ Τέχνης βρίσκεται, απέναντι από το Πρυτανείο, και είναι ένας μη εμπορικός χώρος εκθέσεων. Δεν είναι μία γκαλερί, αλλά ένας χώρος συνάντησης καλλιτεχνών και κοινού, προτάσεων και διαλόγου. Ο χώρος ανήκει στον ιδιοκτήτη του Πρυτανείου Νίκο Ηλιόπουλο, φίλο της τέχνης και προσωπικό φίλο πολλών καλλιτεχνών. Με αφορμή τις συζητήσεις τους πάνω στην σύγχρονη ελληνική τέχνη, ο Νίκος Ηλιόπουλος πρότεινε στον Δημήτρη Αληθεινό να αξιοποιήσει αυτόν τον μικρό χώρο, διοργανώνοντας μια σειρά εκθέσεων, και κάπως έτσι ξεκίνησαν οι εκθέσεις υπό τον τίτλο «Ο Δημήτρης Αληθεινός προτείνει».

Η έναρξη της σειράς εκθέσεων του 2014-2015 θα γίνει με την πρώτη ατομική έκθεση του Ριχάρδου Μούτεση η «Φάρα των Ζώων», εμπνευσμένη από τη «Φάρμα των Ζώων» του Τζωρτζ Όργουελ.

Ο Ριχάρδος Μούτεσης γεννήθηκε το 1987 στις Μυκήνες. Από το 2005 έως το 2007 μαθήτευσε κοντά στον Δημήτρη Αληθεινό. Κατόπιν έφυγε στη Δανία, όπου σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Κοπεγχάγης. Όπως λέει ο ίδιος, ζει και ονειρεύεται στο Έλσινορ.

Η «Φάρα των Ζώων» είναι μια έκθεση-μανιφέστο που δεν χαρίζεται σε κανέναν. Σε καιρούς δύσκολους αλλά και σημαντικούς για το τι θα επακολουθήσει, ένας νέος καλλιτέχνης αρθρώνει έναν πολιτικό λόγο που μας αφορά μέσα από μια εικαστική εγκατάσταση. Ο Ριχάρδος Μούτεσης είναι ένα από τα παιδιά της κρίσης, που άφησε πίσω του την Ελλάδα. Από την νέα του πατρίδα, με βλέμμα καθαρό και σκληρό, καταφέρνει να δει την ουσία των όσων διακυβεύονται στη χώρα του και να την αποδώσει με μια προσωπική εικαστική γλώσσα.