Το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών παρουσιάζει την έκθεση φωτογραφίας Dyptichum – Μεσογειακές ματιές στην Ιταλία: εικόνες και ποιήματα.

Λέξεις και εικόνες, οράματα και στίχοι διασταυρώνονται, για να μας προσφέρουν ένα ταξίδι πέρα απ΄το χρόνο, γεμάτο αναμνήσεις και συγκινήσεις, ενθυμήσεις και εντυπώσεις μιας Ιταλίας αθάνατης και αιώνιας, του χτές, του σήμερα, του αύριο. Οι εικόνες συνοδευόμενες από λέξεις ποιητών από όλον τον κόσμο, μας προσκαλούν να νοιώσουμε ότι συμμετέχουμε στις ομορφιές που μας περιτριγυρίζουν. Οι πόρτες και τα παράθυρα διηγούνται ιστορίες, κρύβουν μυστικά και αποκαλύπτουν θησαυρούς της μνήμης. Γίνονται φωνές ενός παρελθόντος που γίνεται παρόν, μας κάνουν να ταξιδέψουμε και να ξαναζήσουμε την αρχαία ιστορία παλαιότερων χρόνων. Το φανταστικό μας ταξίδι μπορεί να ξεκινήσει κοιτάζοντας τη θάλασσα, μπροστά στην Πόρτα ‘Αλγκα, στην Απουλία, σημείο άφιξης αλλά και σημείο αναχώρησης για άλλα καινούργια ταξίδια γεμάτα φαντασία και μυστήριο προς την Ιταλία. Ο Καβάφης μας παρακίνησε να επιθυμούμε το ταξίδι να είναι μακρύ και να μην τελειώνει ποτέ, γιατί βρίσκει νόημα μόνο με την ύπαρξή του ως ταξίδι, μοναδικό και ξεχωριστό, όταν όπως γράφει ο ποιητής Giovanni Occhipinti «σκεφτήκαμε τον Οδυσσέα … πέρα από τη μεγάλη πόρτα στη θάλασσα που χωρίζει την Ιστο¬ρία από την Ιστορία».

Επιμέλεια:
Zώζη Zωγραφίδου
Πέδρο Λουίς Λαντρόν ντε Γκεβάρα

Η Ζώζη Ζωγραφίδου (Θεσσαλονίκη, 1962) είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι Ιππότης του Tάγματος του Αστέρος της Ιταλίας και Eπίτιμος Πρόεδρος της Ντάντε Αλιγκιέρι της Θεσσαλονίκης. Διδάσκει ιστορία ιταλικής λογοτεχνίας, ταξιδιωτική λογοτεχνία, μετάφραση ιταλικής λογοτεχνίας. Η ερευνητική της δραστηριότητα εντοπίζεται στους τομείς: ιστορία λογοτεχνίας, μετάφραση της λογοτεχνίας, ταξιδιωτική λογοτεχνία, ελληνο-ιταλικές λογοτεχνικές σχέσεις, που αποδεικνύεται από τις μελέτες της σχετικά με την τύχη πολλών ιταλών συγγραφέων στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων οι: Δάντης, Βοκκάκιος, Πετράρχης, Κουαζίμοντο, Λεοπάρντι, Nέγκρι, Ρίκκι, Tαμπούκι, Mαντιέρι, Mάγκρις. Ανάμεσα στις δημοσιεύσεις της διακρίνουμε: Η παρουσία της ιταλικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα (1999), Ιταλικές φωνές στην Ελλάδα (2013). Από τις μεταφράσεις της στην ελληνική γλώσσα: Ο Ηγεμόνας του Μακιαβέλι (2006), Η πρώτη αγάπη και άλλα διηγήματα του Ρέντζο Ρίκκι (2011), Το κοχύλι και άλλα διηγήματα της Μαρίζα Μαντιέρι (2014).

Ο Πέδρο Λουίς Λαντρόν ντε Γκεβάρα (Cieza, 1959) είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου της Μούρθια της Ισπανίας και διδάσκει τα μαθήματα “Ισπανοί ταξιδιώτες στην Ιταλία” στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Συγκριτικής Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας και “Μετάφραση λογοτεχνίας”. Είναι αντιπρόεδρος της Sociedad Española de Italianistas, Ιππότης της Ιταλικής Δημοκρατίας και Eπίτιμος Πρόεδρος της Επιτροπής της Ντάντε Αλιγκιέρι της Moύρθια. Έχει ασχοληθεί με τις σχέσεις ισπανών και ιταλών συγγραφέων και έχει γράψει μελέτες για την παρουσία του Λεοπάρντι στην Ισπανία, για τους Καμπάνα, Λούτσι, Μάγκρις, Ταμπούκι, Μοραντίνι. Είναι μεταφραστής στην ισπανική γλώσσα του έργου του Καμπάνα (έχει επιμεληθεί την αναστατική έκδοση των Canti Orfici), του Λούτσι, του Καπρόνι, του Μάγκρις, του Ταμπούκι. Έχει δημοσιεύει τις ποιητικές συλλογές Itinerarios en la penumbra (2003), Quando la pietra parla (2004), Escarcha sobre la lápida (2007). Το 2005 τη συλλογή διηγημάτων  Los mundos de mi mundo και το 2012 το μυθιστόρημα La Campana rasgada.