Dream Story, σε σκηνοθεσία Γιάννη Βούρου στο Θέατρο Πόλη

Η σπουδαία νουβέλα του Σνίτσλερ που ενέπνευσε το κύκνειο άσμα του Στάνλεϊ Κιούμπρικ “Μάτια Ερμητικά Κλειστά” ανεβαίνει στο Θέατρο Πόλη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Βούρου.

Βρισκόμαστε στη Βιέννη, βραδιά καρναβαλιού. Ο γιατρός Φριντολίν καλείται μέσα στα μεσάνυχτα να παραστεί στις τελευταίες στιγμές ενός ετοιμοθάνατου. Τα βήματά του τον οδηγούν σε μια οργιώδη δεξίωση μιας μυστικής κοινότητας. Μυστικά συνθήματα, μασκοφορεμένες γυναίκες, μεθυστικές μελωδίες αποπλάνησης… Όλα συγκλίνουν προς το μυστήριο και την κατάργηση κάθε αίσθησης πραγματικότητας.

Την ίδια στιγμή, η σύζυγός του Αλμπερτίν, ζει μέσα στο όνειρο τερατώδεις περιπέτειες, που την κατασπαράζουν φέρνοντας την στα όρια του αισθησιασμού. Ανάμεσα στο σκοτεινό ασυνείδητο και την ερωτική παραβατικότητα της Αλμπερτίν και του Φριντολίν ο ιστός της πραγματικότητας κλυδωνίζεται, αφήνοντας να αναδυθεί μια αλήθεια τυφλωτική όσο και το δυνατό φως.

Ο Γιάννης Βούρος σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στη σπουδαία νουβέλα του Σνίτσλερ «Dream Story», στην οποία βασίστηκε ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ για το σενάριο της τελευταίας του ταινίας “Μάτια Ερμητικά Κλειστά“. Σε νέα μετάφραση και διασκευή Αντώνη Γαλέου και πρωτότυπη μουσική Γιώργου Πούλιου. Μαζί του επί σκηνής η Πολυξένη Μυλωνά.

Στο περιπετειώδες εικοσιτετράωρο του Φρίντολιν (Γιάννης Βούρος) και της Αλμπερτίν (Πολυξένη Μυλωνά) διεισδύουν ανθρώπινες παρουσίες που υπογραμμίζουν τα ενοχικά σύνδρομα, τα συνειδησιακά αδιέξοδα, τους δαίδαλους του ασυνείδητου. Ο Πέρης Μιχαηλίδης εισβάλει ενσαρκώνοντας όλες αυτές τις διαστροφικές «μορφές» προκειμένου να συμπληρωθεί το παζλ των ανεκπλήρωτων φαντασιώσεων των ηρώων του Σνίτσλερ.

Λίγα λόγια για το έργο

«Δεν ξέρω να τραγουδάω άλλο τραγούδι από τον έρωτα, το παιχνίδι και τον θάνατο», γράφει ο Άρτουρ Σνίτσλερ. Χαρακτηριστικό για την τριπλή αυτή εμμονή του, το «Dream Story» (Traumnovelle), ένα από τα μεγάλα αριστουργήματα της λογοτεχνίας του ερωτισμού αλλά και του φανταστικού, γοήτευσε τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ και αποτέλεσε το υλικό στο οποίο βάσισε την τελευταία, οριακή, ταινία της ζωής του, τα «Μάτια Ερμητικά Κλειστά». Η ταινία όπως και η νουβέλα, είχε μακρά και επώδυνη διαδικασία κύησης (40 ολόκληρα χρόνια) και είναι χαρακτηριστική για την ενότητα αισθητικής τελειότητας και νοηματικού πλούτου.

Δεν είναι τυχαίο πως ο Φρόυντ διαβάζοντάς το σχολίασε πως σε αυτό το μικρό βιβλιαράκι περιέχονται συμπυκνωμένες όλες του οι θεωρίες και μάλιστα ειπωμένες τόσο ανατρεπτικά που ο ίδιος δεν τόλμησε ποτέ να το κάνει.

Τα ηθικά συναισθήματα στο όνειρο

Για λόγους που μπορούν να κατανοηθούν μόνο αφού κοινοποιηθούν οι δικές μου έρευνες πάνω στο όνειρο, διαχώρισα από το θέμα της ψυχολογίας του ονείρου το επιμέρους πρόβλημα του αν και κατά πόσον οι ηθικές διαθέσεις και τα ηθικά συναισθήματα της εν εγρηγόρσει ζωής προεκτείνονται μέσα στη ζωή του ονείρου. Την ίδια αντίθεση, που μας ξένισε όταν την διαπιστώσαμε στους διάφορους συγγραφείς όσον αφορά σε όλες τις άλλες ψυχικές λειτουργίες, τη συναντάμε και στο θέμα της ηθικής. Οι μεν διαβεβαιώνουν αποφασιστικά ότι το όνειρο δεν γνωρίζει ηθικές επιταγές, ενώ οι άλλοι δηλώνουν παρομοίως ότι η ηθική φύση του ανθρώπου παραμένει η ίδια και στην ονειρική ζωή.

Η επίκληση των ονειρικών εμπειριών κάθε νύχτας φαίνεται να αίρει πέραν κάθε αμφιβολίας την ορθότητα του πρώτου ισχυρισμού.

Ο Γιέσσεν λέει:

Ούτε καλύτεροι, ούτε πιο ενάρετοι γινόμαστε στον ύπνο, αλλά μάλλον στα όνειρα φαίνεται ότι η ηθική συνείδηση σιγεί, καθώς δεν νιώθει κανείς συμπόνια και μπορεί να διαπράξει τα ειδεχθέστερα εγκλήματα, διαρρήξεις, κλοπές, δολοφονίες και φόνους, με πλήρη αδιαφορία και χωρίς την επακόλουθη μεταμέλεια. (Jessen, 1855,553)

Ο Ράντεστοκ:

Πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι στο όνειρο οι συνειρμοί εκτυλίσσονται και οι παραστάσεις συνδέονται, χωρίς ο αναστοχασμός και η λογική κατανόηση,οι αισθητικές προτιμήσεις και οι ηθικές κρίσεις να μπορούν να ασκήσουν πάνω τους κάποια επίδραση η κρίση έχει αποδυναμωθεί εξαιρετικά και η ηθική αδιαφορία επικρατεί (Radestock,1879,146)

O Φόλκελτ:

Εξαιρετική ασυδοσία, όμως, ως γνωστόν, επικρατεί στο όνειρο από σεξουαλική άποψη. Όπως ο ίδιος ο ονειρευόμενος είναι άκρως αδιάντροπος και χωρίς κανένα ηθικό συναίσθημα και καμία ηθική κρίση, έτσι βλέπει και όλους τους άλλους, ακόμα και τους πλέον αξιοσέβαστους, να προβαίνουν σε πράξεις που στην εν εγρηγόρσει ζωή θα φοβόταν, έστω και νοερά, να τις αποδώσει σε αυτούς. (Volkelt, 1875,23)

Οξεία αντίθεση με αυτές τις απόψεις συνιστούν αντιλήψεις όπως εκείνη του Σόπενχαουερ, ότι δηλαδή στο όνειρο ο καθένας ενεργεί και μιλά σε πλήρη συμφωνία με τον χαρακτήρα του.

Συντελεστές

Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία: Γιάννης Βούρος
Σκηνικά/ Κοστούμια: Έρση Δρίνη
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Επιμέλεια κίνησης: Φρόσω Κορρού
Βοηθός σκηνοθέτη: Τζούλη Σούμα
Βίντεο: Αναστασία Παπαθεοδώρου
Μακιγιάζ/ Κομμώσεις: Μαριάννα Λαβάζου
Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ
Εκτέλεση παραγωγής: « Όψις πολιτισμού»

Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Βούρος, Πολυξένη Μυλωνά, Πέρης Μιχαηλίδης

Είδος Έργου: Ερωτικό Θρίλερ – Ακατάλληλο κάτω των 15 ετών
Διάρκεια: 75 λεπτά

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ