Η γκαλερί M55 projects παρουσιάζειτην έκθεση φωτογραφίας \”Μηδέν δέκα\” και το ομώνυμο φωτογραφικό …

λεύκωμα (εκδόσεις Μεταίχμιο) του Δημήτρη Μυτά. Η έκθεση θα διαρκέσει από τις 7 μέχρι τις 23 Οκτωβρίου 2011.

Η έκθεση του Δημήτρη Μυτά «Μηδέν Δέκα» αποτελεί ένα προσωπικό ημερολόγιο, μια βιωματική προσέγγιση του μεγαλώματος των παιδιών του την τελευταία δεκαετία και ταυτόχρονα αποκαλύπτει τη δεκαετή φωτογραφική εξέλιξη της οπτικής του. Πρόκειται ουσιαστικά «για μια δυναμική αναφορά στην παιδική ζωή μέσα από την διττή ματιά του παρατηρητή φωτογράφου/πατέρα» όπως ο ίδιος αναφέρει.

Οι συνηθισμένες σκηνές της καθημερινής συνύπαρξης με τα παιδιά, που όλοι οι γονείς βιώνουν, αποτελούν την πηγή έμπνευσης του, για τη δημιουργία ενός κόσμου παιδικού, διφορούμενου και ονειρικού με οπτικά σύμβολα και αναφορές που πηγάζουν από την μακρόχρονη φωτογραφική του παιδεία.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Ο Μυτάς φωτογραφίζει την ανέμελη και αισιόδοξη, πολλές φορές κωμική παιδική ηλικία. Η φυσική και συναισθηματική εγγύτητα με την οικογένεια του, η αποδοχή της μοναδικότητας αυτής της σχέσης αποτυπώνεται μέσα στο χρόνο με σύντομες φωτογραφικές φράσεις που αναδεικνύουν τη δυναμική της φωτογραφικής γλώσσας να μεταμορφώνει ακόμη και τις πιο απλές αναμνηστικές οικογενειακές στιγμές. Το έργο του Μυτά συνιστά έναν ακόμα φόρο τιμής στην παιδική ηλικία και μας αποκαλύπτει ότι χρησιμοποιώντας το μέσον που σε εκφράζει για να δηλώσεις τα συναισθήματα και το θαυμασμό που τρέφεις για αυτή, αναπόφευκτα, θα σε οδηγήσει σε μια ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική κατάληξη που είναι άξια αναγνώρισης και βαθύτερης ερμηνείας.

Τα μέσα έκφρασης του Μυτά είναι καθαρά φωτογραφικά. Η αναζήτηση του συντίθεται από κώδικες «παραδοσιακά» ισχυρούς που έχουν συμβάλλει στο χτίσιμο της ιστορίας της φωτογραφίας και που ακόμη φωτίζουν τις μοντερνιστικές αξίες της. Ο Μυτάς, στο Μηδέν δέκα μας μιλάει περισσότερο για τη φωτογραφία των παιδιών του και λιγότερο για τα παιδιά του τα ίδια αποφεύγοντας οποιονδήποτε σχολιασμό της οικογενειακής του κατάστασης. Αυτό άλλωστε τον διαφοροποιεί από τη σύγχρονη τάση που μιλά για άρνηση του φωτογραφικού «χαρίσματος», και ταυτόχρονα ενισχύει και αναδεικνύει την ιδεολογική προσέγγιση του θέματος και τη κριτική ενδοσκόπηση του οικογενειακού περιβάλλοντος που κάνει συμμέτοχο
το θεατή.

Επιμέλεια: Νίνα Κασσιανού