Συγκεκριμένα οι εκδηλώσεις ξεκινούν στις 4 Σεπτεμβρίου 2011 από το Αρχαίο Θέατρο της Μαρώνειας, στο πλαίσιο και με τη συνεργασία του Φεστιβάλ Μαρώνειας.

Ο Δημήτρης Μαρωνίτης σε μια Ανάγνωση αποσπασμάτων από την Ιλιάδα, σε σκηνοθεσία Θοδωρή  Γκόνη και μετάφραση Δημήτρη Ν. Μαρωνίτη.

Συμμετέχουν: Βαγγέλης Κοντόπουλος – κοντραμπάσο και Τάσος Καπζάλλας – πνευστά

Στις 23 Σεπτεμβρίου 2011 οι εκδηλώσεις συνεχίζονται στο Ωδείο της Μεσσήνης, με την Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής σε έργα Φ. Τσαλαχούρη, Μ. Βάρβογλη, Γ. Κωνσταντινίδη, A. Vivaldi.

Μουσική διεύθυνση: Μίλτος Λογιάδης

Και τέλος στις 28 Σεπτεμβρίου 2011 στο Ωδείο της Κω η Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής θα επαναλάβει τη μουσική παράσταση με έργα Φ. Τσαλαχούρη, Μ. Βάρβογλη, Γ. Κωνσταντινίδη, A. Vivaldi.

Μουσική διεύθυνση: Ιωακείμ Μπαλτσαβιάς

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

Μαρώνεια – Μεσσήνη – Κως

Tο μεγαλύτερο πολιτιστικό κέντρο της χώρας, ανοίγεται: στην πόλη, την Ελλάδα και τον κόσμο. Στο κατώφλι των 21 χρόνων του, το Μέγαρο Μουσικής εγκαινιάζει την νέα καλλιτεχνική του περίοδο με τρία ‘ταξίδια’ σε ισάριθμα αρχαία θέατρα της χώρας. Συνεργάζεται με τον Σταύρο Μπένο, τον Πρόεδρο  του πολιτιστικού, μη κερδοσκοπικού σωματείου, «Διάζωμα» και ‘ταξιδεύει’ στη Μαρώνεια(4/9), στο Ωδείο της Μεσσήνης (23/9) και το Ωδείο της Κω(28/9).

Στον ιερό χώρο του εκκλησιαστηρίου (Ωδείο) της αρχαίας Μεσσήνης, μιας από τις σημαντικές σε μέγεθος, μορφή και διατήρηση πόλεις της αρχαιότητας, εμφανίζεται η Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου (8.30 το βράδυ) στο πλαίσιο της συνεργασίας του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με την κίνηση πολιτών “Διάζωμα” και τον Δήμο Μεσσήνης.

Τη συναυλία διευθύνει ο αρχιμουσικός Μίλτος Λογιάδης. Σε ρόλο σολίστ εμφανίζεται ο Σέρτζιου Ναστάσα, το πρώτο βιολί της Ορχήστρας
Στο ρωμαϊκό Ωδείο που βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο της πόλης της Κω, ταξιδεύει η Καμεράτα,  στο πλαίσιο της συνεργασίας του Μεγάρου με το “Διάζωμα” και τον Δήμο της Κω. Με τη θεία μουσική του Βιβάλντι αλλά και έργα της σύγχρονης ελληνικής δημιουργίας που θα ερμηνεύσει η Ορχήστρα εγχόρδων του Μεγάρου υπό τη διεύθυνση του νεαρού αρχιμουσικού Ιωακείμ Μπαλτσαβιά, θα ‘ζωντανέψει’ το μοναδικής ομορφιάς Αρχαίο Ωδείο, την Τετάρτη, 28 Σεπτεμβρίου, στις 20.30 το βράδυ. Σε ρόλο σολίστ εμφανίζεται ο Σέρτζιου Ναστάσα, το πρώτο βιολί της Ορχήστρας.

Το διάζωμα

Η Κίνηση Πολιτών «Διάζωμα» με Πρόεδρο τον Σταύρο Μπένο, δημιουργήθηκε με στόχο τη μελέτη και ανάδειξη των αρχαίων ελληνικών θεάτρων

«‘Όσοι συμμετέχουμε στο ΔΙΑΖΩΜΑ είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε πράξη την αγάπη μας για τα μνημεία και την πολιτιστική κληρονομιά. Επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας είναι η ανάδειξη των αρχαίων θεάτρων, η εξεύρεση πόρων και η ένταξή τους στην καθημερινότητα μας. Ανοιχτό σε όλους τους πολίτες το ΔΙΑΖΩΜΑ επιδιώκει να ανοίξει μια αγκαλιά για την προστασία των αρχαίων θεάτρων, αυτού του κορυφαίου επιτεύγματος της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής.»

Η Μαρώνεια

Η μαγεία του Ομηρικού λόγου με όχημα τη μετάφραση του Δημήτρη Ν. Μαρωνίτη μέσα στο αρχαίο θέατρο της Μαρώνειας σφράγισε την πρώτη συνεργασία του Μεγάρου Μουσικής με την Κίνηση Πολιτών ‘Διάζωμα’. Ο κορυφαίος έλληνας φιλόλογος την Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου, διάβασε  αποσπάσματα από τη νέα μετάφραση της Ιλιάδας που φέρει την υπογραφή του. Μαζί του μια από σημαντικότερες ηθοποιούς της γενιάς της, η Λυδία Φωτοπούλου. Η εκδήλωση που στέφθηκε με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο και σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Μαρώνειας και Σαπών 2011.

Η Μεσσήνη

Νύχτα μαγική με σύγχρονες ελληνικές δημιουργίες και Βιβάλντι

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου, 8.30 μμ
Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας
τα οποία μπορεί να προμηθεύεται το κοινό από τον Δήμο Μεσσήνης(τηλ. 2724 051 025).
Περιορισμένος αριθμός δελτίων θα διατεθεί και από τα εκδοτήρια του Μεγάρου (τηλ. 210 7282333, www.megaron.gr).

Σε ένα υπέροχο φυσικό περιβάλλον όπου δεσπόζει ο ασβεστολιθικός όγκος του όρους Ιθώμη οι φίλοι της καλής μουσικής θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα υπέροχο πρόγραμμα που περιλαμβάνει δημιουργίες σπουδαίων ελλήνων συνθετών του 20ού και 21ου αιώνα(Φ. Τσαλαχούρη, Μ. Βάρβογλη, Γ. Κωνσταντινίδη), αλλά και τις αριστουργηματικές Τέσσερις Εποχές του Αντόνιο Βιβάλντι. Τη συναυλία διευθύνει ο αρχιμουσικός Μίλτος Λογιάδης. Σε ρόλο σολίστ εμφανίζεται ο Σέρτζιου Ναστάσα, το πρώτο βιολί της Ορχήστρας.

Η Κως

Η Καμεράτα ταξιδεύει στο Αρχαίο Ωδείο της Κω
Τετάρτη, 28 Σεπτεμβρίου, 8.30 μμ

Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας
τα οποία μπορεί να προμηθεύεται το κοινό από τον Δήμο Κω (τηλ.: 2242 360 489).
Περιορισμένος αριθμός δελτίων θα διατεθεί και από τα εκδοτήρια του Μεγάρου (τηλ. 210 7282333, www.megaron.gr) . .

Η Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής  υπό τη διεύθυνση του νεαρού αρχιμουσικού Ιωακείμ Μπαλτσαβιά, ερμηνεύει την Τετάρτη, 28 Σεπτεμβρίου, στις 20.30 το βράδυ  μουσικές δημιουργίες που αιχμαλωτίζουν τον ακροατή: Οι Τέσσερις Εποχές του κορυφαίου εκπροσώπου του ιταλικού μπαρόκ Aντόνιο Βιβάλντι, από τις πιο αγαπημένες και αναγνωρίσιμες συνθέσεις της κλασικής μουσικής, αλλά και οι Τρεις χορευτικές μικρασιατικές εικόνες για ορχήστρα εγχόρδων, η Ποιμενική σουίτα για ορχήστρα εγχόρδων και η Σουίτα πάνω σε λαϊκές μελωδίες της Δωδεκανήσου, έργα εμπνευσμένα από την ελληνική δημοτική μουσική θεματολογία, των Φίλιππου Τσαλαχούρη, Μάριου Βάρβογλη και Γιάννη Κωνσταντινίδη αντίστοιχα, φιλοδοξούν να χαρίσουν μία αξέχαστη, «μυσταγωγική», φθινοπωρινή βραδιά σε όλους εκείνους που θα έχουν την τύχη να παρακολουθήσουν τη συναυλία. Σε ρόλο σολίστ εμφανίζεται το πρώτο βιολί της Ορχήστρας, ο Σέρτζιου Ναστάσα.

Το πρόγραμμα των συναυλιών

Η σύγχρονη ελληνική δημιουργία εκπροσωπείται με συνθέσεις που φέρνουν στο νου ήχους και εικόνες της ελληνικής υπαίθρου, καθώς όλα δανείζονται στοιχεία από τη δημοτική-λαϊκή μουσική μας παράδοση: Στις Τρεις χορευτικές μικρασιατικές εικόνες του Φίλιππου Τσαλαχούρη(γεν.1969) για ορχήστρα εγχόρδων, κυριαρχούν έντονες μουσικές μνήμες από την Μικρά Ασία. Το έργο, δημιουργία του 2007, γράφτηκε έπειτα από πρόσκληση του Γιώργου Κουρουπού και της Ορχήστρας των Χρωμάτων και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Μουσείο Μπενάκη τον Ιανουάριο του ίδιου χρόνου σε μουσική διεύθυνση μάλιστα του Μίλτου Λογιαδη.

Η Ποιμενική σουίτα του Μάριου Βάρβογλη(1885-1967) για ορχήστρα εγχόρδων γράφτηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, κατά την περίοδο διαμονής του συνθέτη στο Παρίσι. Πρόκειται για έργο νοσταλγικό, με έντονο βουκολικό χαρακτήρα και ως προς αυτό θεωρείται αντιπροσωπευτικό δείγμα της λεγόμενης Εθνικής Μουσικής Σχολής.

Η Σουίτα πάνω σε λαϊκές μελωδίες της Δωδεκανήσου του Γιάννη Κωνσταντινίδη(1903-1984) (ενορχήστρωση: Γιάννης Μαυρίδης) γράφτηκε στο τέλος του πρώτου μισού του 20ού αιώνα και όπως μαρτυρά ο τίτλος του έργου, βασική πηγή της σύνθεσης του υπήρξαν δημοτικές μελωδίες από τα Δωδεκάνησα τις οποίες ο συνθέτης χρησιμοποίησε αυτούσιες χωρίς περαιτέρω επεξεργασία.

Οι αριστουργηματικές Τέσσερις εποχές του Αντόνιο Βιβάλντι είναι ένα από τα πιο δημοφιλή έργα στην ιστορία της μουσικής. Τα τέσσερα κοντσέρτα για βιολί, αναφορά σε κάθε μία από τις τέσσερις εποχές του χρόνου θα  πλημμυρίσουν τον αρχαιολογικούς χώρους παρασύροντας τους θεατές σε ένα μαγικό μουσικό ταξίδι γεμάτο εικόνες από την κάθε εποχή.

ΤA MNHMEIA

Το Αρχαίο Θέατρο της Μαρώνειας

Το Αρχαίο Θέατρο της Μαρώνειας βρίσκεται στα νότια του ομώνυμου χωριού, στη θέση «Καμπάνα», στον Nομό Ροδόπης. Η Μαρώνεια ιδρύθηκε από Χιώτες αποίκους, στα μέσα του 7ου π.Χ. αιώνα. Η παράδοση αναφέρει ως οικιστή της Μαρώνειας τον Μάρωνα, ιερέα του Απόλλωνα. Στα ομηρικά έπη αναφέρεται η φιλοξενία και τα δώρα του Μάρωνα προς τον Οδυσσέα, όταν εκείνος βρέθηκε στη χώρα των Κικόνων. Η πόλη κατείχε σημαντική θέση στο διάβα των αιώνων μέχρι και τους βυζαντινούς χρόνους.

Το αρχαίο θέατρο της Μαρώνειας βρισκόταν σε συνεχή χρήση από την ελληνιστική εποχή μέχρι τον 4ο αιώνα μ.Χ. Χτίστηκε στο τέλος 4ου-αρχές 3ου αιώνα π.Χ. με νοτιοδυτικό προσανατολισμό, είχε 9 κερκίδες που χωρίζονταν από 8 κλίμακες και η χωρητικότητά του ήταν 3.000 θεατές. Η ορχήστρα ήταν χωμάτινη. Τη ρωμαϊκή περίοδο έγιναν μετατροπές για να πάρει τη μορφή αρένας, φιλοξενώντας πλέον παραστάσεις όπως θηριομαχίες και μονομαχίες. Τον 4ο αιώνα, όπως μαρτυρούν ευρήματα, σταμάτησε η χρήση του.  O χρόνος έσβησε το θέατρο από τη μνήμη των κατοίκων και η γη προφύλαξε τα αρχιτεκτονικά του μέλη καλύπτοντάς τα. Η πρώτη αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή έγινε τη δεκαετία του 1960 όπου και ταυτίστηκε η περιοχή του αρχαίου θεάτρου.

Η ανασκαφή του αρχαίου θεάτρου άρχισε το 1981 από τη ΙΘ\’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Την επόμενη χρονιά ανακαλύφθηκε η ορχήστρα και σειρές καθισμάτων. Οι ανασκαφές διακόπηκαν το 1994 για να ξεκινήσουν έξι χρόνια αργότερα, το 2000, με υπεύθυνη την αρχαιολόγο Χρύσα Καραδήμα. Η αποκατάσταση του θεάτρου ξεκίνησε το 2005. H αποκατάσταση του μνημείου έγινε στη ρωμαϊκή φάση, την πληρέστερα διατηρημένη από τις τρεις Για την αναστήλωση του θεάτρου χρησιμοποιήθηκε υλικό που προέρχεται από την ίδια περιοχή με το αρχαίο υλικό του θεάτρου.

Το Ωδείο της Αρχαίας Μεσσήνης

Το Εκκλησιαστήριο (Ωδείο) της αρχαίας Μεσσήνης βρίσκεται στον Δήμο Ιθώμης του νομού Μεσσηνίας κοντά στο χωριό Μαυρομάτι. Είναι μια θεατρική κατασκευή με άνω και κάτω κοίλο, ημικυκλική ορχήστρα, σκηνή και προσκήνιο. Αποτελεί τμήμα του αρχιτεκτονικού συμπλέγματος του Ασκληπιείου και η πρώτη φάση της κατασκευής του χρονολογείται στα τέλη του 3ου αιώνα π. Χ., ενώ τον 1ο και τον 3ο αιώνα μ. Χ έγιναν εκτεταμένες επισκευές στους τοίχους του προσκηνίου και στην ορχήστρα. Το Ωδείο είχε χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν, πριν από το 1986, για θεατρικές παραστάσεις. Το 2002 χρησιμοποιήθηκε πιλοτικά για την παρουσίαση αρχαίων ελληνικών μουσικών θεμάτων. Μετά τις πρόσφατες εργασίες στερέωσης, αναστήλωσης και συντήρησης (2000-2004) το Ωδείο διατηρείται σε άριστη κατάσταση, είναι επισκέψιμο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εκδηλώσεις συμβατές προς τις διαστάσεις και τον χαρακτήρα του.

Πέτρος Θέμελης
Αρχαιολόγος

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να μεταβούν στον αρχαιολογικό χώρο της Μεσσήνης, όπου και το Ωδείο είτε οδικώς απο Αθήνα ακολουθώντας την οδική αρτηρία Κορίνθου – Τριπόλεως – Μεγαλοπόλεως – Καλαμάτας είτε ακολουθώντας την οδική αρτηρία Κορίνθου – Πάτρα – Πύργος – Κυπαρισσία – Μελιγαλάς.

Το αρχαίο Ωδείο της Κω

Το αρχαίο Ωδείο της Κω, στην τοποθεσία Νέα Πόρτα του αρχαιολογικού χώρου της πόλης της Κω, αποτελούσε το κεντρικό κτίσμα της ρωμαϊκής πόλης. Προσανατολισμένο στα βορειονατολικά πιθανολογείται ότι ανήκει στην τρίτη κατασκευαστική φάση της πόλης (2ος – 3ος αιώνας μ. Χ.), και ανεγέρθηκε μετά τον καταστροφικό σεισμό του 142 μ. Χ., ενώ εμφανείς είναι οι μεταγενέστερες επισκευές τμημάτων του Ωδείου που έγιναν κατά τη ρωμαϊκή και υστερορωμαϊκή περίοδο.

Μετά το τέλος της αρχαιότητας εγκαταλείφθηκε και τα ίχνη του σταδιακά εξαφανίστηκαν κάτω από επιχώσεις που διατηρήθηκαν μέχρι τον 19ο αιώνα. Το 1929 το Ωδείο ήταν ένας λόφος με δέντρα και ερείπια σπιτιών. Αποκαλύφθηκε από τον L.Laurenzi, πολλά αγάλματα, επιγραφές και θραύσματα αγαλμάτων ελληνιστικής και ρωμαϊκής τέχνης βρέθηκαν στην υποδομή του Ωδείου.

Ανασκάφηκε, συντηρήθηκε και αναστηλώθηκε μερικώς από την Ιταλική Αρχαιολογική Αποστολή Δωδεκανήσου και οι εργασίες συντήρησης, στερέωσης και συμπλήρωσης του μνημείου συνεχίστηκαν το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Σήμερα το αρχαίο Ωδείο βρίσκεται σε πολλή καλή κατάσταση φιλοξενώντας επιλεγμένες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.

Σε Συνέντευξη Τύπου που παραχωρήθηκε τη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011 O Πρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών κ. Ιωάννης Μάνος υπογράμμισε τη μεγάλη σημασία της συνεργασίας του Μεγάρου με το «Διάζωμα» στο πλαίσιο της πολιτικής ‘άνοιγμα στην πόλη, άνοιγμα στην Ελλάδα’. Με τη συνεργασία αυτή το Μέγαρο φιλοδοξεί να φέρει κοντά στο κοινό τις τέχνες με όλες τις εκφάνσεις της: τη μουσική, το λόγο, τη διανόηση,  στοχεύοντας ιδιαίτερα στην προσέλκυση των νέων ανθρώπων στον πολιτισμό. Το Μέγαρο στηρίζει την πρωτοβουλία του Προέδρου του ‘Διαζώματος’ κ. Σταύρου Μπένου για να ‘ζωντανέψουν’ τα μνημεία και να  αναβαθμιστούν τα Αρχαία Ωδεία.

Ο κ. Σταύρος Μπένος, Πρόεδρος του πολιτιστικού, μη κερδοσκοπικού, σωματείου ‘Διάζωμα’ δήλωσε: ‘Η διάσωση, η ανάδειξη και εν τέλει η προστασία των μνημείων μας συνδέεται άρρηκτα με την ποιότητα και το ήθος των εκδηλώσεων που υποδέχονται. Έτσι, η χρήση των αρχαίων χώρων θέασης και ακρόασης είναι μια υπόθεση και μια άσκηση υψιπετής και ευαίσθητη. Η συνεργασία μας με το Μέγαρο Μουσικής είναι μια ‘απόπειρα’ συνάντησης της σύγχρονης δημιουργίας  με την ‘ιερότητα’ των χώρων αυτών.’