Η Γκαλερί Έρση παρουσιάζει την ομαδική έκθεση με τίτλο Coney Island state of mind. Συμμετέχουν…

οι Κατερίνα Βαφειά, Τάσος Βρεττός(Φωτογραφία), Γιώργος Γυπαράκης (Γλυπτική), Πάνος Φαμέλης (Ζωγραφική, Κατασκευές).

Το απόγευμα της 28ης Αυγούστου 1909 ο  Sigmund Freud επισκέφθηκε το περίφημο πάρκο θεαμάτων του Coney Island  (Dreamland Αmusement Park), του νησιού της “ουτοπίας” που βρίσκεται στον ατλαντικό Ωκεανό απέναντι από την Νέα Υόρκη. Η Ερασιτεχνική Ψυχαναλυτική Εταιρεία του Coney Island (Coney Island Amateur Psychoanalytic Society) ιδρύθηκε εκεί από τον Albert Grass το 1926 και διατηρήθηκε έως την αρχή της δεκαετίας του 1970, με μέλη απλούς εργαζόμενους και προοδευτικούς ανθρώπους που ενδιαφέρθηκαν για την θεωρία του υποσυνείδητου και την δύναμη των ονείρων.

Μια τεράστια ανοιχτή πόλη θεαμάτων και διασκέδασης, το σημερινό Coney Island, έχει χάσει την αναφορά του σε αυτόν τον πειραματικό μυστικισμό αλλά συνεχίζει να είναι ένας τόπος φορτισμένος με τις πιθανότητες άλλων πραγματικοτήτων, ένα ανοιχτό μουσείο του δρόμου όπου τέχνη, επιστήμη, η αγορά και τα τρικ του θεάματος αλλά και η σκληρή συνθήκη της κερδοσκοπίας συνυπάρχουν.

Το Coney Island (state of mind) είναι μια προσωρινή εγκατάσταση, η κοινή έκθεση έργων σε διάλογο, τεσσάρων εικαστικών, όπου ο συμβολικός τόπος του Coney Island, ο ανιμισμός και η εναλλαγή σκοτεινού / φωτεινού που τον χαρακτηρίζουν, το παιχνίδι και το δράμα που εναλλακτικά τον δομούν,  ερευνώνται και καταγράφονται. Ο τόπος αυτός δεν είναι αλλού, ισχυρίζεται η έκθεση αλλά, ως πιθανότητα και ανάγκη, ως νοσταλγία, μεταφορά για την χαμένη νεότητα και τα roller coasters της, ακόμη  και ως πολιτιστικό στερεότυπο, βρίσκεται παντού, εδώ.

Δεν είναι τυχαίο ότι από τον David Bowie, στον Tom Waits, τον Van Morisson, τον Lou Reed, τους  Ramones και πολλούς άλλους, πρόκειται πάντα για έναν δρόμο “προς το Coney Island”, για έναν παράδοξο προορισμό και όχι έναν αληθινό τόπο.

Νάντια Αργυροπούλου