Ο Έκτορας Λυγίζος σκηνοθετεί το έργο του μεγάλου Νορβηγού συγγραφέα, Βρικόλακες, το οποίο ανεβαίνει στο Σχολείον, σε παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών.
Υπάρχει μία σύγκριση, ή καλύτερα παρομοιώση, του οίκου των Άλβινγκ στο νορβηγικό φιόρδ, με τον οίκο των Ατρειδών.
Το ζωτικό ψεύδος και οι νεκρές προλήψεις και εδώ βαραίνουν σαν κατάρα την αστική οικογένεια και η μοίρα με τη μορφή της κληρονομικής ασθένειας χτυπάει το μοναχογιό της κυρίας Άλβινγκ.
Ακρογωνιαίος λίθος του μοντέρνου ευρωπαϊκού δράματος, οι Βρικόλακες (1883) χλευάζουν τους φιλισταίους αστούς και την υποκρισία της πουριτανικής ιδεολογίας, θέτοντας ζητήματα κοινωνικής, ηθικής και υπαρξιακής τάξεως.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Με αυτό το δράμα του Οσβάλδου, το 1894, o Ίψεν θα ανοίξει το δρόμο της νεωτερικότητας στους Έλληνες ομότεχνούς του.
Ο ταλαντούχος Έλληνας σκηνοθέτης, Έκτορας Λυγίζος, επιχειρεί αυτή τη φορά μαζί με διακεκριμένους ηθοποιούς, τη δική του ανάγνωση ρίχνοντας το βάρος στην υπαρξιακή, μεταφυσική πλευρά του έργου.
Η μετάφραση είναι της Μαργαρίτας Μέλμπεργκ, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Μαγιού Τρικεριώτη, οι φωτισμοί του Max Penzel, η δραματουργική επεξεργασία της Κατερίνας και της Παναγιώτας Κωνσταντινάκου, η μουσική διδασκαλία του Χαράλαμπου Γωγιού, η επιμέλεια κίνησης της Μαριέλας Νέστορα.
Διανομή: Ρεγκίνε: Πολυξένη Ακλίδη, Πάστορας Μάντερς: Νίκος Γεωργάκης, κυρία Άλβινγκ: Ανέζα Παπαδοπούλου, Όσβαλντ: Θάνος Σαμαράς, Έγκστραντ: Γιώργος Ζιόβας, Χορωδοί: Ιωάννης Φραγκουλόπουλος, Περικλής Καλούμενος, Ιάκωβος Χαλιάσας.
