Με περισσότερα από τριάντα χρόνια χορογραφικής ζωής, η Μαγκύ Μαρέν δεν έπαψε ποτέ να αμφισβητεί το «αισθητικά ορθό», να διερευνά τη δυνατότητα του ανθρώπινου σώματος να αφηγείται τη ζωή, αλλά και να ιντριγκάρει το κοινό, γοητεύοντάς το ή και προκαλώντας του αποστροφή.

Mε το BiT (2014), η περίφημη χορογράφος, εμβληματική μορφή του σύγχρονου γαλλικού χορού και αγαπημένη του ελληνικού κοινού επιστρέφει για πέμπτη φορά στο Φεστιβάλ Αθηνών.

Στις 2, 3 & 4 Ιουνίου, το BiT μας καλεί στην Πειραιώς 260 και μας βυθίζει σε ένα ρυθμικό σύμπαν που διεγείρει τις αισθήσεις:

Τρεις άνδρες και τρεις γυναίκες δονούνται υπό τους ήχους των κρουστών ή της ηλεκτρονικής μουσικής, συνθέτοντας εικόνες σκοτεινές μεγάλης εικαστικής δύναμης, που θυμίζουν πίνακες του Γκόγια ή του Μπος. 


Με πηγή έμπνευσης το έργο του Γάλλου φιλοσόφου Πιερ Σοβανέ Ο ρυθμός και ο λόγος,  η Μαγκύ Μαρέν μας βυθίζει σε ένα αγχωτικό ημίφως, υπογράφοντας μια χορογραφία άλλοτε πένθιμη, άλλοτε οργισμένη, βαθιά πολιτική ωστόσο, και σε ευθεία σύνδεση με τη ζωή, ως επιτομή προηγούμενων έργων.

Συντελεστές

Σύλληψη – χορογραφία Maguy Marin
σε συνεργασία με τους Ulises Alvarez, Kaïs Chouibi, Laura Frigato, Daphné Koutsafti, Mayalen Otondo, Cathy Polo, Ennio Sammarco
Τεχνική διεύθυνση, φωτισμός Alexandre Béneteaud
Μουσική Charlie Aubry
Σκηνικά αντικείμενα Louise Gros, Laura Pignon
Κοστούμια Nelly Geyres, Raphaël Lo Bello
Ήχος Antoine Garry, Loïc Goubet
Διεύθυνση σκηνής Albin Chavignon
Σκηνικά la compagnie Maguy Marin
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στη Louise Mariotte

Συμπαραγωγή Τhéâtre Garonne de Toulouse, Théâtre de la Ville / Festival d’Automne à Paris, Monaco Dance Forum – Les Ballets de Monte-Carlo, Opéra de Lille, La Filature / Scène Nationale de Mulhouse, Ballet du Nord – Centre Chorégraphique National de Roubaix – Nord-Pas de Calais, Charleroi Danses / Centre Chorégraphique de la Fédération Wallonie – Bruxelles, MC2:Maison de la Culture de Grenoble, Théâtre de Nîmes / Scène Conventionnée pour la Danse Contemporaine, Compagnie Maguy Marin
Με την υποστήριξη L’Adami

Λίγα λόγια για την Μαγκύ Μαρέν 


Γεννήθηκε στην Ισπανία (1951) και μεγάλωσε στην Τουλούζη. Ο πόθος της για το χορό την οδηγεί σε διαδοχικές σπουδές (Τουλούζη, Στρασβούργο, Βρυξέλλες), όπου γνωρίζει τους Maurice Béjart, Alfons Goris και Fernand Schirren. Δημιουργεί την πρώτη της ομάδα το 1978 με τον Daniel Ambasch. Καθοριστική είναι η συνάντησή της με το έργο του Σάμουελ Μπέκετ στη χορογραφία της May B (1981).

Τη δεκαετία 1980-1990, έδρα της είναι το Maison des arts de Créteil. Η γνωριμία της το 1987 με τον Denis Mariotte αποτελεί αφετηρία για μια δυναμική συνεργασία. Ανοίγει νέους δρόμους στη χορογραφική της δημιουργία (Cortex, Waterzooï, Ram Dam, Ούτως ειπείν και Όπως κι αν έχει). Στη σκηνή δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις, μόνο ζωντανή μουσική και παρουσίες που δρουν σ’ έναν κοινό χώρο (Points de Fuite, Les applaudissements ne se mangent pas). Το διάστημα 1998-2010, αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού Χορογραφικού Κέντρου του Rillieux-la-Pape κι είναι μια περίοδος συλλογικότητας, πειραματισμών και επιβεβαίωσης της ακαταπόνητης δημιουργικότητάς της. Μερικά από τα έργα αυτής της περιόδου είναι: Umwelt, Ha! Ha!, Turba, Description d’un Combat και Salves.

Στο Φεστιβάλ Αθηνών έχει παρουσιάσει τα έργα: Umwelt (2006), Turba (2008), May B (2011), Salves (2011), Νocturnes (2013).

Φωτό: Didier Grappe