The artist on the composer: Ο εικαστικός Νίκος Ναυρίδης στην Εθνική Λυρική Σκηνή

Το πρόγραμμα, το οποίο ξεκινά τον Ιανουάριο του 2019, είναι μια μακροπρόθεσμη συνεργασία μεταξύ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και του ΝΕΟΝ, η οποία επικεντρώνεται στη σχέση μεταξύ εικαστικών τεχνών και όπερας. Στόχος είναι η διασύνδεση πρωτοπόρων σύγχρονων εικαστικών και σκηνοθετών ή/και παραγωγών ταινιών με τη «ζωντανή» εκτέλεση ορχηστρικής μουσικής. Μέσα από έργα που αποτελούν καρπούς νέων αναθέσεων, κάθε καλλιτέχνης συνομιλεί με το έργο ενός κλασικού συνθέτη απαλλαγμένος από τις συνήθεις οπερατικές συμβάσεις και την αφήγηση, πραγματοποιώντας άνοιγμα προς ένα κοινό που μπορεί να μην έχει ασχοληθεί προηγουμένως με την όπερα.

Εκτυλισσόμενη μέσα στη σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής όπου δεν θα υπάρχουν σκηνικά και κοστούμια, η αφηρημένη αυτή αλληλεπίδραση ενδυναμώνεται από το στοιχείο που λείπει επιτρέποντας στις ατομικές απαντήσεις των καλλιτεχνών να ωθήσουν τη μουσική εκτέλεση και το κοινό σε νέες και διαφορετικές κατευθύνσεις.

Η πρώτη ανάθεση έχει γίνει στον Έλληνα καλλιτέχνη Νίκο Ναυρίδη.

Σολίστ

Τάσης Χριστογιαννόπουλος (5/1: 18.30 & 10/2)
Δημήτρης Τηλιακός (5/1: 20.30 & 3/2)

Με την Ορχήστρα της ΕΛΣ

Γκεόργκι Κούρτακ, Quasi una fantasia…, op.27, no.1, για πιάνο και μικρό σύνολο
Γκούσταβ Μάλερ, Τα τραγούδια των νεκρών παιδιών

Βιογραφικό εικαστικού

Ο Νίκος Ναυρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και τέχνη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα, όπου και είναι καθηγητής από το 2008. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε πολυάριθμες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Εκθέσεις

ANTIDORON. Συλλογή ΕΜΣΤ, documenta 14, Μουσείο Fridericianum, Κάσσελ (2017) // No Country for young men. Contemporary Greek art in time of Crisis. Bozar. Κέντρο Καλών Τεχνών, Βρυξέλλες (2014) // A Thousand Doors. Γεννάδειος Βιβλιοθήκη, Αθήνα, ΝΕΟΝ & Whitechapel Gallery (2014) // Between the optimism of the will and the pessimism of the intellect/ Από την απαισιοδοξία της νόησης στην αισιοδοξία της πράξης. 5η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2015) // Try Again. Fail Again. Fail Better. Φεστιβάλ Αισχύλεια 2013, Ελευσίνα // The First Image, CRAC, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, Σετ, Γαλλία (2009) // Transexperiences, Greece 2008, Εκθεσιακός χώρος τέχνης 798, Πεκίνο, Κίνα // Take a deep breath, Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης Tate Modern, Λονδίνο (2007) // Nuit Blanche 2004, Hôpital Saint Lazare, Παρίσι, Γαλλία // Nikos Navridis, Difficult Breaths, Ίδρυμα La Caixa, Μαδρίτη, Ισπανία (2004), και πολλές ακόμα στη Σουηδία, την Κορέα, το Μεξικό, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ.

Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα στις διεθνείς Μπιενάλε της Βενετίας (2001 & 2005), της Κωνσταντινούπολης (1997), του Σάο Πάολο (1996) και της Σάντα Φε, στο Νέο Μεξικό (1999).

Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος