Άρης Τρουπάκης: Η μόνη κορφή που κατακτάς είναι η γνώση πως υπάρχει πάντα μια ακόμα ψηλότερη

Ο Άρης Τρουπάκης γράφει για τα «Ψηλά Βουνά» και τα παιδικά χρόνια.

Τα «Ψηλά Βουνά» είναι τα παιδικά μας χρόνια. Όχι μια οποιαδήποτε στιγμή τους. Είναι εκείνη η παράξενη στιγμή – «τα παιδιά της τελευταίας τάξης του δημοτικού» λέει ο δάσκαλος που παροτρύνει τους μαθητές ν’ ανέβουν στο βουνό – που σιγά-σιγά κι ανύποπτα η παιδική αθωότητα συναντάει την περιπετειώδη μυρωδιά των πρώτων χρόνων της εφηβείας.

Εκείνες οι κορφές που ως τώρα ίσα που αχνοφαίνονταν στον ορίζοντα σε μια μυθική σχεδόν απόσταση, πλέον φαντάζουν προκλητικές και ελκυστικές, σχεδόν προσιτές.

Τώρα ξεκινάει το μεγάλο ταξίδι. Οι πρώτες ανέσεις που πρέπει να ξεχαστούν – οι «άβολες» καλύβες που περιμένουν τα παιδιά μόλις φτάνουν στο βουνό, η ασφάλεια των γονιών που πρέπει τώρα να την υποκαταστήσει η συντροφικότητα μεταξύ των παιδιών, οι φόβοι που πρέπει να κατανικηθούν, η γνωριμία με το άγνωστο που δεν πρέπει να σε τρομάξει αλλά να σε διδάξει και, ίσως το σημαντικότερο, η έστω και πρώιμη συνειδητοποίηση πως πια είσαι το μέρος ενός συνόλου, μιας παρέας που της προσφέρεις και σου προσφέρει και μόνο τότε η ζωή αποκτά το μυστηριώδες της νόημα.

Ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί που συναντηθήκαμε φέτος με τα «Ψηλά Βουνά» έχουμε αφήσει αρκετά πίσω μας εκείνα τα χρόνια. Ξεκινώντας τις πρόβες κι αργότερα το ταξίδι μας μες στο κείμενο και τελικά τις παραστάσεις, είδαμε εμάς εκεί γύρω στα δέκα-έντεκα χρόνια μας να παίζουμε με τους φίλους μας, να διψάμε για περιπέτεια, να προσπαθούμε να μείνουμε ξύπνιοι όλη τη νύχτα χωρίς ποτέ να το πετύχουμε, να χαζεύουμε τα άστρα χωρίς μελαγχολία αλλά με περιέργεια, να πολεμάμε γίγαντες αλλά να φοβόμαστε ένα σκυλί.

Κι ύστερα κοιτάξαμε γύρω μας. Και έκπληκτοι, είδαμε πως τα ψηλά βουνά των παιδικών μας χρόνων είναι ακόμα εκεί, περήφανα και τεράστια, με τις απάτητες κορφές τους περιμένοντάς μας να τα κατακτήσουμε ξανά. Και φτάνοντας εκεί πάνω να βροντοφωνάξουμε «γειά σας ψηλά βουνά» κι η ηχώ να μας επιστρέψει την παιδική μας φωνή διαβεβαιώνοντάς μας πως η μόνη κορφή που κατακτάς είναι η γνώση πως υπάρχει πάντα μια ακόμα ψηλότερη.

Info:

Ο Άρης Τρουπάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης και του εργαστηρίου Σκηνοθεσίας του Εθνικού Θεάτρου. Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, το Θέατρο του Νότου, το Ακροπόλ, το Θέατρο Μεταξουργείο, το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας κ.ά. Έχει σκηνοθετήσει στο Εθνικό Θέατρο, στο Θέατρο Τέχνης, στο Απλό Θέατρο, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, στο Faust, στο Θέατρο Skrow, στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας κ.ά.

Το Θέατρο Ακροπόλ παρουσιάζει τα «Ψηλά Βουνά», του Ζαχαρία Παπαντωνίου, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ