Την Παρασκευή (23/02) βρέθηκα μαζί με άλλους πιστούς φίλους της jazz στο μουσικό χώρο του Μετς για να παρακολουθήσω την πολυαναμενόμενη πρώτη από κοινού εμφάνιση του Alvin Queen και του Scott Hamilton στη χώρα μας. Το Half Note Jazz Club, λοιπόν, υποδέχτηκε για τέσσερις βραδιές το Alvin Queen Quartet αποτελούμενο από τον Alvin Queen (ντραμς), τον Scott Hamilton (τενόρο σαξόφωνο), τον Γιώργο Αντωνίου (κοντραμπάσο) και τον Claus Raible (πιάνο).
Λίγα λεπτά μετά τις 10.30, εμφανίστηκαν στη σκηνή οι τρεις μουσικοί, χωρίς τον Scott Hamilton, ο οποίος τους ακολούθησε λίγα λεπτά αργότερα. Από τα πρώτα τραγούδια που απολαύσαμε ήταν δύο κομμάτια του Oscar Peterson, το «Night train» και το «Things ain’t what they used to be», καθώς και το «Fine and dandy», ένα παλιό τραγούδι του 1930 γραμμένο για μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ. Στη συνέχεια, το τέμπο χαμήλωσε με το δημοφιλές τραγούδι του Duke Ellington, «My old flame», το οποίο αρχικά τραγουδήθηκε από την Mae West και αργότερα ερμήνευσαν κάποιες από τις «Μεγάλες Κυρίες» της jazz, όπως η Ella Fitzgerald, η Billie Holiday και η Peggy Lee και που έκτοτε αποτελεί ένα jazz standard.
Ακολούθησε το φανταστικό «I remember you», το jazz blues κομμάτι «These foolish things (Remind me of you)» και το εκπληκτικό «Robbin’s nest» του swing και bebop πιανίστα και συνθέτη Sir Charles Thompson. Στη setlist περιλαμβάνονταν επίσης το «EJ Blues» του Elvin Jones, το «Nutville» του Horace Silver και δυο γνωστά κομμάτια που έχει διασκευάσει ο Alvin Queen, το «Take the Coltrane» και το «It could happen to you». Σε όλα τα κομμάτια, καθ’ όλη τη διάρκεια της δίωρης συναυλίας, οι μουσικοί εκτελούσαν υπέροχα αυτοσχεδιαστικά solo που χειροκροτήθηκαν θερμά και τα οποία ήταν σίγουρα αντάξια των προσδοκιών του κοινού που ήταν ιδιαίτερα υψηλές, όπως άλλωστε συμβαίνει συνήθως όταν πρόκειται για συναυλίες μεγάλων ονομάτων με μακρά διαγεγραμμένη πορεία στη σύγχρονη μουσική σκηνή.
Ο θρυλικός ντράμερ Alvin Queen έχει την ξεχωριστή ικανότητα να μαγνητίζει αμέσως τα βλέμματα και να συγκεντρώνει την προσοχή του κοινού, κάτι που, κατά την γνώμη μου, δεν μπορούν να καταφέρουν όλοι οι κορυφαίοι ντράμερ και δεν βλέπει κάποιος πολύ συχνά στη σύγχρονη jazz μουσική σκηνή. Ο πάντα χαμογελαστός 68χρονος ντράμερ, ο οποίος έχει συνεργαστεί με θρύλους της jazz όπως ο Horace Silver, ο Oscar Peterson, ο Pharoah Sanders, ο George Benson και ο Charles Tolliver, χαρακτηρίζεται από μια δυναμική σκηνική παρουσία και είναι άξιος συνεχιστής των μεγάλων ντράμερ όπως οι Elvin Jones, Max Roach, Art Blakey, Roy Haynes, Walter Perkins και Louis Hayes, που φυσικά έχουν επηρεάσει μουσικά και τον ίδιο. Ο ντράμερ από το Μπρόνξ της Νέας Υόρκης έχει τύχει μεγάλης αναγνώρισης για το ξεχωριστό του ταλέντο από την κλειστή jazz κοινότητα της Αμερικής, αλλά, δυστυχώς, όχι από τον εν γένει μουσικό κόσμο. Αυτό ίσως σχετίζεται με την απόφασή του, 30 χρόνια νωρίτερα, να εγκατασταθεί στην Ελβετία και να ακολουθήσει καριέρα στην Ευρώπη και όχι στην Αμερική, όπου θα γινόταν περισσότερο γνωστός. Επιπλέον, ο 64χρονος σαξοφωνίστας Scott Hamilton έχει καθιερωθεί ως ένας από τους σπουδαιότερους σαξοφωνίστες της εποχής του και έχει έναν ξεχωριστό ήχο που συνδυάζει ιδανικά την παραδοσιακή jazz κουλτούρα με τη σύγχρονη.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η μουσική βραδιά, λοιπόν, κύλησε κυρίως σε hard bop και post bop μελωδίες, με τον ταλαντούχο Αμερικανό ντράμερ και τον ιδιαίτερα εκφραστικό τενόρο σαξοφωνίστα να αποδεικνύουν με την εμφάνισή τους γιατί αποτελούν εδώ και πολλά χρόνια δύο από τα μεγαλύτερα ονόματα της jazz. Το μουσικόφιλο κοινό φάνηκε να απολαμβάνει ιδιαίτερα αυτούς τους ταλαντούχους μουσικούς οι οποίοι «γράφουν» μια νέα σελίδα στη σύγχρονη jazz ιστορία.
