Η Ελληνογερμανική Αγωγή παρουσιάζει από τις 29 Οκτωβρίου έκθεση του Αλέξη Ακριθάκη.

«Αν ήμουν ένας τέλειος άνθρωπος, σίγουρα δεν θα ήμουν καλλιτέχνης. Η τέχνη είναι μία πολύ ριψοκίνδυνη υπόθεση».

Έζησε τη ζωή του ως το μεδούλι. Ρομαντικός κι αντισυμβατικός, εσωστρεφής και παρορμητικός, ταλαντούχος και ονειροπόλος, ο Αλέξης Ακριθάκης άφησε ως παρακαταθήκη ένα «ανένταχτο» έργο, που ωστόσο, τον κατατάσσει στους σημαντικότερους ΄Ελληνες εικαστικούς του 20ου αιώνα με διεθνή αναγνώριση. Αυτόν τον καλλιτέχνη με την αιώνια παιδικότητα και τους τόσους εικαστικούς «σταθμούς» στον κόσμο της παιδικής φαντασίας τιμούν με αντιπροσωπευτική έκθεση ζωγραφικών έργων και εικαστικών «κατασκευών» του τα Εκπαιδευτήρια της Ελληνογερμανικής Αγωγής στην Παλλήνη, την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014, στις 8μμ στις εγκαταστάσεις τους συνεχίζοντας την παράδοση της διοργάνωσης σημαντικών πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Ο Αλέξης Ακριθάκης, (1939 – 1994) δίκαια χαρακτηρίζεται ως πρωτοποριακός καλλιτέχνης τόσο στο εξωτερικό, όσο και στη χώρα μας. Αντιστρατεύθηκε μέσα από την ευφάνταστη πρωτοτυπία των έργων του την εικαστική αναπαράσταση και δημιούργησε μια δική του οπτική μυθολογία. Με παρορμητισμό, επιμονή, γνώσεις και συνεχείς εσωτερικές αναζητήσεις, αξιοποίησε κι εμβάθυνε στην παρατήρηση της ζωής διαμορφώνοντας – με τα χρόνια – τα τόσο ιδιαίτερα προσωπικά του σύμβολα: τις χαρακτηριστικές του βαλίτσες, τα τόξα, τα καράβια, τους ήλιους, τα φεγγάρια, τα άνθη, τα νέφη του ουρανού και πολλά άλλα.  Συνδυάζοντας και διαπλέκοντας τα μοτίβα του μέσα από παράδοξες κι απροσδόκητες συνευρέσεις, ο Αλέξης Ακριθάκης, δημιούργησε με σχήματα, χρώματα και ρυθμούς την εικαστική του καλειδοσκοπική γλώσσα που παραπέμπει σε εκρηκτικά ή φλεγόμενα οράματα κι ονειρικά ταξίδια.

Από την Αθήνα στο Παρίσι και στα καφενεία του υπαρξισμού, κι από εκεί στο Βερολίνο όπου «αναπνέουν» τα μεγάλα καλλιτεχνικά ρεύματα ως Υπότροφος της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών με τη σύντροφο της ζωής του, Φώφη Ακριθάκη, μετά ξανά πάλι στην Ελλάδα. Ο Ιόλας, ο Τζιακομέτι, ο Γαϊτης, ο Τσίγκος και τόσοι άλλοι μεγάλοι της τέχνης που διασταυρώθηκαν οι πορείες τους: «Η μόνη τροφή της τέχνης είναι η ίδια η ζωή», είχε πει ο Ακριθάκης και το απέδειξε με τη δική του ζωή περίτρανα. Ο μεγάλος ταξιδευτής της ζωής μπορεί να έφυγε νωρίς, άφησε, όμως, πίσω του ένα έργο, ένα έργο που κατάφερε να μεταμορφώσει τον φόβο σε χαρά της ζωής, τη μοναξιά και το άγνωστο σε καθαρή ποίηση. ΄Ένα έργο – μάρτυρα των αέναων αναζητήσεών του. «Ο καλλιτέχνης ζωγραφίζει πάντα τον εαυτό του», είχε πει ο Πικάσο. Κάπως έτσι όπως ο Ακριθάκης…

Την ημέρα των εγκαινίων της έκθεσης θα παρευρίσκεται στους χώρους που θα τη φιλοξενήσουν η Φώφη Ακριθάκη, καθώς και η κόρη του Αλέξη και της Φώφης Ακριθάκη, Χλόη Ακριθάκη, που είναι επίσης εικαστική δημιουργός, ενώ για την προσωπικότητα και για το έργο του του θα μιλήσουν ο φίλος του και συγγραφέας κ. Πέτρος Αυλίδης, καθώς και η ιστορικός τέχνης κ. Αθηνά Σχινά.