Αφιέρωμα για τα 400 χρόνια από το θάνατο του Σαίξπηρ στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

Έχουν περάσει 400 χρόνια από τον θάνατο του Σαίξπηρ και ο κορυφαίος ελισαβετιανός συγγραφέας συνεχίζει να παραμένει σύγχρονος και να μας αφορά, να μας προκαλεί, να μας συναρπάζει. Στο Αφιέρωμα στον Σαίξπηρ στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση ανιχνεύουμε νέες οπτικές μέσα στα αινιγματικά σαιξπηρικά ποιήματα, βλέπουμε τον Άμλετ σε μια electropop περφόρμανς και αποστηθίζουμε ένα σονέτο επί σκηνής στο By Heart.

Έχουν περάσει 400 χρόνια από τον θάνατο του Σαίξπηρ και ο κορυφαίος ελισαβετιανός συγγραφέας συνεχίζει να παραμένει σύγχρονος και να μας αφορά, να μας προκαλεί, να μας συναρπάζει.

Στο Αφιέρωμα στον Σαίξπηρ που διοργανώνει η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση:

 

♦ ανιχνεύουμε νέες οπτικές μέσα στα αινιγματικά σαιξπηρικά ποιήματα μαζί με σύγχρονους ποιητές και κριτικούς

♦ βλέπουμε έναν σύγχρονο Άμλετ στην electropop περφόρμανς του Boris Nikitin

♦ αποστηθίζουμε ένα σονέτο επί σκηνής στο By Heart του Tiago Rodrigues

 

ΛΕΞΕΙΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ

Συζήτηση για τα Σονέτα του Σαίξπηρ

14 Δεκεμβρίου 2016 | 19:00-21:00 | Κεντρική Σκηνή

Είσοδος ελεύθερη

http://www.sgt.gr/gre/SPG1852/

Σύγχρονοι ποιητές και κριτικοί συζητούν στη Στέγη τη φύση των Σονέτων του Σαίξπηρ, προσπαθώντας να ανιχνεύσουν νέες οπτικές μέσα στα αινιγματικά σαιξπηρικά ποιήματα.

Με την ευκαιρία της επετείου των 400 ετών από το θάνατο του Σαίξπηρ και στο πλαίσιο του αφιερώματος της Στέγης στο έργο του, κορυφαίοι σύγχρονοι ποιητές και κριτικοί συζητούν τη φύση των Σονέτων του Σαίξπηρ, την απήχησή τους στα θεατρικά έργα του ίδιου του Σαίξπηρ αλλά και στη σημερινή συγγραφή και σκέψη. Στο πέρασμα των χρόνων, τα Σονέτα έχουν δεχθεί μίμηση, σεβασμό και κριτική. Τα σαιξπηρικά Σονέτα είναι έργα που διαπερνούν και προκαλούν τα όρια της αγάπης, της φιλίας, του φύλου, της λογοτεχνικής μορφής και διερωτώνται τι σημαίνει να είναι κανείς άνθρωπος. Αυτή η συζήτηση θα προσπαθήσει να ανιχνεύσει νέες οπτικές μέσα στα αινιγματικά σαιξπηρικά ποιήματα.

Μια συνδιοργάνωση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και του British Council, στο πλαίσιο του προγράμματος Shakespeare Lives.

Ομιλητές: Fiona Benson, Ruth Padel
Συντονισμός: Διονύσης Καψάλης

Στα αγγλικά, με ταυτόχρονη μετάφραση στα ελληνικά

 

Διαβάστε περισσότερα:

Fiona Benson
Η Φιόνα Μπένσον γεννήθηκε το 1978 στο Ρόουτον, στην κομητεία Γουιλσάιρ της Αγγλίας. Ξεκίνησε να γεμίζει με ποιήματα τα σημειωματάριά της στα δεκαεπτά της, όταν έμαθε πως κάποιος γνωστός της έγραφε ποίηση. Ξαφνικά η ποίηση «έμοιαζε επιτρεπτή και εφικτή». Την ίδια εποχή ανακαλύπτει τον Σέιμους Χίνι, τη Σύλβια Πλαθ και την Έμιλι Ντίκινσον. Παρόλο που σκεφτόταν να γίνει ηθοποιός ή δικηγόρος, όπως λέει η ίδια, σταδιακά «εθίστηκε» στην ποίηση. Το 2006 η Μπένσον τιμήθηκε με τα βραβεία Eric Gregory και Faber New Poets.

Ruth Padel
Η Ρουθ Παντέλ είναι Βρετανίδα ποιήτρια, μυθιστοριογράφος, κριτικός και δοκιμιογράφος, με ενεργή παρουσία στο κίνημα προστασίας της φύσης, καθώς και η πρώτη φιλοξενούμενη Συγγραφέας (Writer in Residence) της Βασιλικής Όπερας στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου. Διδάσκει ποίηση στο King’s College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και έχει δημοσιεύσει εννέα ποιητικές συλλογές, ένα μυθιστόρημα και οχτώ μη-λογοτεχνικά βιβλία, μεταξύ αυτών και τρία για την ανάγνωση της ποίησης. Το τελευταίο της βιβλίο, The Mara Crossing/ ON MIGRATION, είναι ένας στοχασμός πάνω στη μετανάστευση, στην πεζογραφία και την ποίηση. Ανάμεσα στις διακρίσεις που έχει λάβει ξεχωρίζουν το πρώτο βραβείο στον Εθνικό Διαγωνισμό Ποίησης της Μεγάλης Βρετανίας, ένα βραβείο Cholmondeley της Εταιρείας Συγγραφέων, ένα βραβείο Συγγραφέων του Συμβουλίου Τεχνών της Αγγλίας και ένα βραβείο Darwin Now Research του Βρετανικού Συμβουλίου για το μυθιστόρημά της, Where the Serpent Lives. Είναι Εταίρος της Βασιλικής Φιλολογικής Εταιρείας, μέλος της Εταιρείας Φυσικής Ιστορίας της Βομβάης (Ινδίας), πρέσβειρα στα Νέα Δίκτυα για τη Φύση, πατρόνα της οργάνωσης 21st-Century Tiger (για την προστασία της τίγρης) και μέλος του συμβουλίου της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου.

Διονύσης Καψάλης
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε φιλολογία στις ΗΠΑ και στο King’s College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Έχει δημοσιεύσει ποίηση, δοκίμια και ποιητικές μεταφράσεις (Έμιλυ Ντίκινσον, Σονέτα του Σαίξπηρ κ.ά.). Έχει μεταφράσει για το θέατρο τις Ευτυχισμένες μέρες του Σαμουήλ Μπέκετ και τα έργα του Σαίξπηρ Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Βασιλιάς Ληρ, Οθέλλος, Περικλής, Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας και Άμλετ. Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από τον Νίκο Ξυδάκη, τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, τον Γιώργο Χριστιανάκη, τα Διάφανα Κρίνα κ.ά. Εργάζεται στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), όπου από το 1999 κατέχει τη θέση του διευθυντή. Διδάσκει το μάθημα της λογοτεχνίας στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Είναι μέλος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος και από το 2015 επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

– Η είσοδος είναι δωρεάν και τηρείται σειρά προτεραιότητας.
– Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά 1 ώρα πριν από κάθε εκδήλωση.

 

***

ΘΕΑΤΡΟ

Boris Nikitin – Άμλετ 

16-18 Δεκεμβρίου 2016 | 19:00 | Μικρή Σκηνή

http://www.sgt.gr/gre/SPG1790/

 

 

Μια ανατρεπτική, καθηλωτική περφόρμανς που παίζει με το βλέμμα, τη φαντασία και την επιθυμία μας από τον νέο, αντισυμβατικό Ελβετο-γαλλο-ουκρανό σκηνοθέτη Boris Nikitin από 16 έως 18 Δεκεμβρίου στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. Ο Άμλετ που συγκίνησε βαθύτατα τους θεατές στην πρεμιέρα που έγινε στην Ελβετία, πριν από δύο μήνες, παρουσιάζεται στο πλαίσιο του αφιερώματος της Στέγης στον κορυφαίο ελισαβετιανό δημιουργό, με αφορμή τα 400 χρόνια από το θάνατό του.

Σε μια παράσταση μεταξύ queer και punk, ο εκθαμβωτικός ερμηνευτής και ηλεκτρονικός μουσικός Julian Meding αναμειγνύει τη δική του βιογραφία με αυτήν ενός σύγχρονου Άμλετ, σε μια διαμαρτυρία κατά της πραγματικότητας.

Ο Άμλετ των Νίκιτιν και Μέντινγκ δεν επαναφηγείται την ιστορία του σαιξπηρικού έργου, αλλά το χρησιμοποιεί ως πλαίσιο επανεξέτασης της ταυτότητας, της ατομικότητας, της ασθένειας και της πραγματικότητας. Ο Άμλετ είναι μια ποιητική εξέγερση: ωμός, απερίφραστος, ιριδίζων, αντικοινωνικός.

Ο Μπόρις Νίκιτιν (γενν. 1979) είναι θεατρικός σκηνοθέτης, συγγραφέας και καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ It’s the Real Thing – Basler Dokumentartage, με έδρα τη Βασιλεία. Σπούδασε στο Ινστιτούτο Εφαρμοσμένων Θεατρικών Σπουδών, στο Γκίσεν της Γερμανίας, όπου είχε καθηγητές κορυφαίους καλλιτέχνες, όπως τον δραματουργό και σκηνοθέτη René Pollesch, αλλά και δημιουργούς από τις σπουδαίες θεατρικές ομάδες Rimini Protokoll και She She Pop. Ο Νίκιτιν παίζει με τα όρια της περφόρμανς, του θεάτρου και της πραγματικότητας, αλλά και της πρόσληψης από το κοινό. Στα έργα του, η ίδια η διαδικασία της υποκριτικής τέχνης αποτελεί ένα θέμα προς αναζήτηση. Σε ορισμένα πρότζεκτ ακολουθεί μια επιστημονική προσέγγιση, όπως για παράδειγμα στο Universal Export, που έχει να κάνει με τη νευρολογία, ή στον Βόυτσεκ, που ανοίγει ένα διάλογο για την πνευματική ιδιοκτησία και ικανότητα. Ο Νίκιτιν έχει την αρχική ιδέα των περφόρμανς, τις οποίες αναπτύσσει σε συνεργασία με τους περφόρμερ-ηθοποιούς. Η προσωπικότητα του περφόρμερ είναι στο κέντρο των έργων του. Ο Νίκιτιν, όμως, φτιάχνει ο ίδιος και το σκηνικό χώρο των έργων του, που θεωρούνται εγκαταστάσεις στο χώρο και όχι σκηνογραφίες. Πρόσφατα πρότζεκτ του: Also the Real Thing (2014, Νέο Δελχί), Sänger ohne Schatten (2014, Ruhrtriennale), The Joburg Auditions (2014, Γιοχάνεσμπουργκ), φεστιβάλ It’s The Real Thing – Basler Dokumentartage 15 (2015, Βασιλεία) και Sonnett 20 (2015, Ζυρίχη).

Σύλληψη, Σκηνοθεσία & Κείμενο: Boris Nikitin

Ερμηνεία & Κείμενο: Julian Meding
Τραγούδια: Uzrukki Schmidt
Διεύθυνση Παραγωγής: Annett Hardegen
Δικαιώματα Συγγραφέα: schaefersphilippen, Colone
Μετάφραση: Λένα Ζαφειροπούλου

Μια παραγωγή του Boris Nikitin

Η περφόρμανς είναι συν-ανάθεση των: Kaserne Basel, Gessnerallee Zürich, Theatre Vidy Lausanne, Ringlokschuppen Mülheim an der Ruhr

Με την υποστήριξη: Münchner Kammerspiele, HAU-Hebbel am Ufer Berlin

Διαβάστε περισσότερα:

Ο Μπόρις Νίκιτιν έγινε γνωστός στην Ελλάδα μέσα από τη συνεργασία του με τη Στέγη στο πρότζεκτ X Apartments Athens (2015), σε σύλληψη του Matthias Lilienthal και καλλιτεχνική επιμέλεια της Κάτιας Αρφαρά και της Anna Mülter. Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου πρότζεκτ, 15 Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες, από διαφορετικούς χώρους έκφρασης και με διακριτά καλλιτεχνικά ιδιώματα, δημιούργησαν έργα ειδικά για σπίτια, διαμερίσματα και χώρους του κέντρου της Αθήνας. Ο Νίκιτιν επιμελήθηκε την εγκατάσταση στο Άσυλο Ανιάτων στην Κυψέλη.

«Σπούδασα θέατρο στο Ινστιτούτο Εφαρμοσμένων Θεατρικών Σπουδών του Γκίσεν. Αυτή είναι μια μικρή, άσχημη και βαρετή πόλη της Γερμανίας. Υπάρχει ένας μύθος ότι αυτή η πόλη έχει τα μεγαλύτερα ποσοστά αυτοκτονιών νέων σπουδαστών. Αυτές λοιπόν είναι οι καταλληλότερες συνθήκες για να κάνει κανείς τέχνη. Το να δουλεύεις είναι μια διέξοδος από τη βαρεμάρα και την κατάθλιψη της πόλης. Το Ινστιτούτο είχε ένα θεατρικό χώρο, ένα στούντιο για ήχο και ένα για βίντεο, με εξοπλισμό για περίπου 80 σπουδαστές. Το καλό ήταν ότι οι ίδιοι οι σπουδαστές χειρίζονταν τον εξοπλισμό και τις εγκαταστάσεις. Κρεμούσα προβολείς και έφτιαχνα τους δικούς μου φωτισμούς, ορισμένες φορές έπαιζα ο ίδιος. Δεν υπήρχαν ηθοποιοί με τους οποίους μπορούσες να δουλέψεις. Επομένως, έπρεπε να εφεύρεις τις δικές σου λύσεις, τη δική σου φόρμα και αυτό σε απέτρεπε από το να κάνεις ερασιτεχνικές παραστάσεις Σαίξπηρ που κανείς δεν έχει ανάγκη. Έπρεπε να εφεύρεις άλλες στρατηγικές, όπως το θέατρο-ντοκουμέντο, εγκαταστάσεις, πολύωρες περφόρμανς. Μου πήρε 5 χρόνια να βρω το δικό μου στίγμα στο θέατρο. Πέρασα 7 χρόνια στο Γκίσεν και ήταν τέλεια.» – Μπόρις Νίκιτιν

«Τα περισσότερα από τα πρότζεκτ μου έχουν ως κεντρική θεματική την κατασκευή της πραγματικότητας και της ταυτότητας. Αυτό μάλλον έχει άμεση σχέση με το υβριδικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα, όντας ένας ομοφυλόφιλος Ρωσο-Σλοβακο-Γαλλο-Ελβετο-Εβραιο-Χριστιανός καλλιτέχνης! Εάν δεν έχεις καθαρότητα στο μυαλό ή στην ψυχή σου, η καθαρότητα που προσποιείται ο κόσμος που σε περιβάλλει φαίνεται αμέσως πλαστή. Και αυτή είναι πιθανόν η βάση κάθε απελευθερωτικού κινήματος: η συνειδητοποίηση ότι ο κόσμος γύρω σου είναι ψεύτικος. Αυτό σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις τις δικές σου επιλογές.» – Μπόρις Νίκιτιν

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου
Μετά το τέλος της παράστασης By Heart, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές και για τις δύο παραστάσεις του αφιερώματος στον Σαίξπηρ.

–> Εισιτήρια

Κανονικό: 20 €

Μειωμένο, Φίλος ή Μικρή Παρέα (5-9 άτομα): 16 €

Μεγάλη Παρέα (10+ άτομα): 14 €

ΑΜΕΑ & Άνεργοι: 5 €

Συνοδός ΑΜΕΑ: 10 €

 

 ***

ΘΕΑΤΡΟ

Tiago Rodrigues – By Heart 

16-18 Δεκεμβρίου 2016 | 21:30 | Μικρή Σκηνή

Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά

http://www.sgt.gr/gre/SPG1789/

 

By Heart ©Magda Bizarro 

 

Άραγε, πόσο δύσκολο είναι να αποστηθίσει κανείς ένα σονέτο; Θέλετε να δοκιμάσετε;

 

Εάν έπρεπε να διαλέξετε ένα βιβλίο για να ανατρέχετε εκεί, όταν δεν θα μπορούσατε να διαβάσετε, ποιο θα ήταν αυτό; Έχετε αποστηθίσει ποτέ ένα στίχο, ένα ποίημα ή, ακόμη, κι ένα βιβλίο ολόκληρο; Το By Heart, ξεκινώντας από αυτά τα ερωτήματα, αποθεώνει τη δύναμη της ποίησης, της μνήμης, της ελευθερίας. Ο διακεκριμένος δημιουργός και καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου της Πορτογαλίας, Τιάγο Ροντρίγκες, διδάσκει επί σκηνής ένα σονέτο του Σαίξπηρ σε 10 εθελοντές θεατές, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια αφήγηση που συνδέει την αληθινή ιστορία της γιαγιάς του, η οποία χάνει την όρασή της, με κείμενα και ιστορίες σπουδαίων συγγραφέων, όπως του βραβευμένου με Νόμπελ Boris Pasternak, του Ray Bradbury, του George Steiner και του Joseph Brodsky. Καθώς η παράσταση προχωρά, το μυστήριο γύρω από την επιλογή του συγκεκριμένου σονέτου προς αποστήθιση λύνεται.

Το By Heart, που παρουσιάζεται στη Στέγη από 16 έως 18 Δεκεμβρίου στο πλαίσιο του αφιερώματος για τα 400 χρόνια από το θάνατο του Σαίξπηρ, είναι μια παράσταση για τη σημασία της μετάδοσης της γνώσης, για τη διακίνηση λέξεων και ιδεών χωρίς οπτική πρόσληψη, κάτι που μόνο η απομνημόνευση ενός κειμένου μπορεί να εξασφαλίσει. Είναι για την ασφαλή κρυψώνα που πάντα βρίσκουν στο μυαλό και την καρδιά μας κάποια απαγορευμένα κείμενα· μια εγγύηση πολιτισμού ακόμη και στους πιο βάρβαρους και δύσκολους καιρούς. Και όπως είχε πει ο Τζωρτζ Στάινερ: «Όταν 10 άνθρωποι αποστηθίσουν ένα ποίημα, δεν υπάρχει πια τίποτα που μπορεί να κάνει η KGB, η CIA ή η Γκεστάπο. Το ποίημα θα επιβιώσει.»

Ερμηνεία & Κείμενο: Tiago Rodrigues
Κείμενο με αποσπάσματα και παραθέματα των William Shakespeare, Ray Bradbury, George Steiner, Joseph Brodsky, μεταξύ άλλων
Σκηνικά & Κοστούμια: Magda Bizarro
Μετάφραση στα αγγλικά: Tiago Rodrigues, με επιμέλεια της Joana Frazão
Μετάφραση στα ελληνικά: Λένια Ζαφειροπούλου

Εκτέλεση παραγωγής στην αρχική δημιουργία: Magda Bizarro, Rita Mendes
Παραγωγή: Teatro Nacional D. Maria II, πάνω σε μια πρωτότυπη δημιουργία της ομάδας Mundo Perfeito
Συμπαραγωγή: O Espaço do Tempo, Maria Matos Teatro Municipal

Η παράσταση δημιουργήθηκε με την οικονομική υποστήριξη της Κυβέρνησης της Πορτογαλίας | DGArtes

Στην παράσταση χρησιμοποιείται το Σονέτο 30 από το βιβλίο Τα Σονέτα των εκδόσεων Gutenberg, σε μετάφραση της Λένιας Ζαφειροπούλου.

 

Διαβάστε περισσότερα:

«Η παράσταση είναι η απεικόνιση της αναζήτησης αυτού του μοναδικού βιβλίου που θα είχε στη μνήμη της η γιαγιά μου, όταν τα μάτια της θα την πρόδιδαν. Στην παράσταση αναφέρομαι επίσης στην ιστορία της Nadezhda, της συζύγου του Osip Mandelstam. Μετά τη σύλληψη του Ρώσου ποιητή και την απαγόρευση των βιβλίων του, η γυναίκα του βρήκε έναν τρόπο αντίστασης: στην κουζίνα της δίδασκε ένα ποίημα του συζύγου της σε 10 ανθρώπους κάθε φορά, ώστε τα ποιήματα του άντρα της να συνεχίσουν να “δημοσιεύονται” στη μνήμη των ανθρώπων. Αυτό ακριβώς προσπαθώ να κάνω σε αυτή την παράσταση. Διδάσκω ένα σονέτο του Σαίξπηρ σε 10 μέλη του κοινού σε κάθε παράσταση. Ένα από τα σονέτα που διάλεξα για τη γιαγιά μου.» – Tiago Rodrigues

«Ένα ποίημα γεννιέται ως τέχνασμα για να κατανοήσουμε τον κόσμο. Έτσι, αντί για αυτοσκοπός, η ποίηση μετατρέπεται σε ένα εργαλείο για να μάθουμε απ’ έξω τον κόσμο. Επομένως, η ποίηση είναι η τέχνη της δημιουργίας μνήμης. Η φυσιολογία του ανθρώπου δεν μπορεί να κάνει τίποτα μπροστά στην επέλαση της ποίησης. Ως ηθοποιός, γνωρίζω ότι τα κείμενα που έχω ερμηνεύσει είναι πια κομμάτι μου, κατοικούν μέσα μου και δεν φεύγουν ποτέ. Είναι διακριτικοί ένοικοι που υπάρχουν στη μνήμη μου και μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να ξυπνήσουν.» – Tiago Rodrigues

Ο Τιάγο Ροντρίγκες (γενν. 1977), ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης, είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου της Πορτογαλίας. Το ανατρεπτικό και ποιητικό του θέατρο τον ανέδειξε σε έναν από τους κορυφαίους δημιουργούς της Πορτογαλίας. Στα 21 του χρόνια δούλεψε με την πρωτοπόρο βελγική θεατρική κολεκτίβα tgSTAN, γνωστή για τη συλλογική της λειτουργία, την ενασχόληση με κλασικά κείμενα και τη μεταδραματική της προσέγγιση. Με τους tgSTAN περιόδευσε σε περισσότερες από 15 χώρες. Το 2003 δημιούργησε, μαζί με τη Magda Bizarro, το θίασο Mundo Perfeito. Οι συλλογικές διαδικασίες αποτελούν τον πυρήνα λειτουργίας του θιάσου, ο οποίος έχει συνεργαστεί με ορισμένα από τα πιο σημαντικά φεστιβάλ της Ευρώπης (Kunstenfestivaldesarts, Alkantara Festival, Festival d’Automne στο Παρίσι κ.ά.). Η δημιουργική του παραγωγή είναι εντυπωσιακή. Από το 2003 έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από 30 παραστάσεις. Με βαθιά πίστη στη συλλογική δύναμη του θεάτρου, δημιουργεί παραστάσεις που ξεχωρίζουν για τον τρόπο με τον οποίο αξιοποιούν αρχειακό υλικό και συνδέουν το δημόσιο με το ιδιωτικό, προκαλώντας την αντίληψή μας για τα κοινωνικά και ιστορικά φαινόμενα.

Ο Ροντρίγκες συμμετείχε στην παράσταση Οι Αντιγόνες των tgSTAN, που παρουσιάστηκε στη Στέγη το 2011 και έφερνε σε αντιπαράθεση δύο σύγχρονες εκδοχές του μύθου της Αντιγόνης: αυτήν του Jean Cocteau (1922) και εκείνη του Jean Anouilh (1944). Με το By Ηeart, ο Ροντρίγκες επιστρέφει στη Μικρή Σκηνή της Στέγης με μια δική του δουλειά.

 

–> Εισιτήρια

Κανονικό: 20 €

Μειωμένο, Φίλος ή Μικρή Παρέα (5-9 άτομα): 16 €

Μεγάλη Παρέα (10+ άτομα): 14 €

ΑΜΕΑ & Άνεργοι: 5 €

Συνοδός ΑΜΕΑ: 10 €

 

 

artwork © beetroot

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ