Τρεις ξεχωριστές παραστάσεις στο 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας

Το 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας θα φιλοξενήσει τρεις ξεχωριστές παραστάσεις στις 19, 20 και 24 Ιουλίου 2016:

– Στην άκρη του βατήρα της Μαρίας Γοργία με την εκρηκτική Καλαματιανή περφόρμερ Σάνια Στριμπάκου (Τρίτη 19 και Τετάρτη 20.7.2016, Μέγαρο Χορού-Στούντιο, 20:00)

– Drops of Peace, μια πολυαισθητηριακή παράσταση που αρχίζει ως παιχνίδι για θεατές όλων των ηλικιών με ελεύθερη είσοδο στο Πάρκο των Σιδηροδρόμων (Τρίτη 19.7.2016,  Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων, 22:00)

– «Μυθικοί Χοροί της Μεσσηνίας», παράλληλη εκδήλωση όπου η Barbara Kane χορογραφεί και το Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας μάς ξεναγεί στην έκθεση (Τρίτη 19 Ιουλίου 2016, στις 18:00  & Κυριακή 24 Ιουλίου 2016, στις 12:00)

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:

Τρίτη 19 & Τετάρτη 20.7, στις 20:00 

Μέγαρο Χορού-Στούντιο

Στην άκρη του βατήρα

Αμάλγαμα | Μαρία Γοργία

Η ομάδα Αμάλγαμα και η χορογράφος Μαρία Γοργία έχουν δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια μια ιδιόμορφη γραφή-κριτική στις σύγχρονες συνθήκες, με έργα που διερευνούν ζητήματα ταυτότητας, ιστορίας και φύλου. Το έργο Στην άκρη του βατήρα διαδραματίζεται σ΄ ένα χώρο που μεταμορφώνεται πότε σε σπίτι, πότε σε πασαρέλα, πότε σε γιαπωνέζικο λουτρό και πότε σε ατμόσφαιρα από έργο του Μπέκετ. Εκεί, μια γυναίκα, η εκρηκτική Καλαματιανή περφόρμερ Σάνια Στριμπάκου,  κολυμπά ανάμεσα στις αντιφάσεις της, στην αναποφασιστικότητά της και στα αδιέξοδα που, κατά κύριο λόγο, δημιουργεί η ίδια στον εαυτό της. Μέσα από θραυσματικές σκηνές που φαίνεται να αναφέρονται σε διαφορετικές προσωπικότητες γυναικών, συμπληρώνεται ένα αντιφατικό και πολύμορφο παζλ μιας σύγχρονης γυναίκας που βρίσκεται στο μεταίχμιο. Ένα πολύ έντονα προσωπικό έργο της χορογράφου που κάνει μια ενδοσκόπηση στην  έννοια της κρίσης ως καταρχήν υπαρξιακή, αλλά ταυτοχρόνως κοινωνική, οικονομική, πολιτική, αξιακή και ηλικιακή.  Το έργο περιέχει σκηνές διάδρασης με το κοινό.

Σύλληψη – Χορογραφία – Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία: Μαρία Γοργία

Ερμηνεία: Σάνια Στριμπάκου

Συμμετέχει ο Τίμος Ζέχας

Κείμενα: Samuel Beckett, Heiner Müller, Μαρία Γοργία, Σάνια Στριμπάκου

Βοηθός χορογράφου: Μυρτώ Δελημιχάλη

Επιμέλεια ήχου: Γιάννης Μισουρίδης, Μαρία Γοργία

Φωτογραφίες: Γιάννης Μισουρίδης, Αγγελική Σβορώνου

Παραγωγή: Ομάδα Χορού Αμάλγαμα

Τρίτη 19.7.2016, στις  22:00

Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων, Είσοδος Ελεύθερη

Drops of Peace

Αποστολία Παπαδαμάκη, Σοφί Μπουλμπουλιάν, Λία Χαράκη

Το έργο Drops of Peace είναι μια πολυαισθητηριακή παράσταση που αρχίζει ως παιχνίδι και δημιουργείται ειδικά για τον εξωτερικό χώρο που επιλέγεται κάθε φορά, συνδυάζει χορό και προβολές και απευθύνεται σε  θεατές όλων των ηλικιών.

Οι χορογράφοι Αποστολία Παπαδαμάκη (ομάδα Quasi Stellar, Ελλάδα), Σοφί Μπουλμπουλιάν  (Sophie Bulbulyan, ομάδα Dk-Bel, Γαλλία) και Λία Χαράκη (ομάδα Πέλμα, Κύπρος) δημιουργούν το Drops of Peace, ως απόηχο του Drops of Breath, της πρώτης διεθνώς υποβρύχιας παράστασης χορού.

Ένας περίπατος στη φύση κατά τον οποίο οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να ζήσουν το δικό τους ταξίδι παρακολουθώντας τους χορευτές να συνθέτουν μνήμες που έχουν καταγραφεί μέσα τους από την υποβρύχια εμπειρία τους.

Σε αυτήν συμμετέχουν ερμηνευτές διαφορετικών ηλικιών, εθνοτήτων και σωματικών δυνατοτήτων (με ή χωρίς αναπηρίες) καθώς και οι θεατές. Το Drops of Peace αποτελεί μέρος του καινοτόμου project «Η Υποβρύχια Καρδιά της Μεσογείου» (The Underwater Heart of the Mediterranean), έργο πολλαπλών δράσεων που επιλέχθηκε από το Πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη» της Γενικής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και Πολιτισμού της ΕΕ, για την περίοδο Ιανουάριος 2015- Μάιος 2016.

Σύλληψη – Χορογραφία: Sophie Bulbulyan, Λία Χαράκη, Αποστολία Παπαδαμάκη

Πρωτότυπη μουσική – Σχεδιασμός ήχου: Τρύφων Κουτσουρέλης

Σχεδιασμός προβολών: Αλέξανδρος Αναγνωστόπουλος

Υποβρύχια φιλμογραφία: Αναστάσης Αγάθος

Εναρμόνιση με το ευρωπαϊκό συγχρηματοδοτικό πλαίσιο: Θεοδώρα Αυγουλίδου

Διευθυντής παραγωγής: Μανώλης Σάρδης

Φωτογραφίες: Παύλος Βρυωνίδης

Χορεύουν: Ειρήνη Κουρούβανη, Αντώνης Στρούζας,  Thierry Maboang, Ombline Noyer, Michée Quenum Raymond Siopathis, Aymeric Fournier

Τρίτη 19 Ιουλίου 2016, στις 18:00

& Κυριακή 24 Ιουλίου 2016, στις 12:00

«Μυθικοί Χοροί της Μεσσηνίας»

Η Barbara Kane χορογραφεί και το Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας μάς ξεναγεί στην έκθεση

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ- Είσοδος Ελεύθερη

Η Ισιδώρα Ντάνκαν, εμβληματική χορεύτρια των αρχών του 20ού αιώνα, πρωτοπόρος του σύγχρονου χορού, ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και δημιούργησε έργα πάνω στην αρχαιοελληνική μουσική, το χορό και την ποίηση/δράμα. Οι εμπνευσμένες χορογραφίες της στα έργα του Κ.Β. Γκλουκ Ορφέας και Ευρυδίκη, Ιφιγένεια εν Αυλίδι και Ιφιγένεια εν Ταύροις ενσωμάτωναν αρχαιοελληνικούς μύθους και την αδιάκοπη αποτύπωσή τους στη σύγχρονη εποχή, με όχημα το χορό των αρχών του 20ού αιώνα.

Επιλεγμένες χορογραφίες της ίδιας της Ισιδώρας Ντάνκαν αλλά και της Λίζας Ντάνκαν (υιοθετημένης κόρης της Ντάνκαν) καθώς και της Μπάρμπαρα Κέιν ιδρύτριας της ομάδας Isadora Duncan Dance Company, παρουσιάζονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας στο πλαίσιο της έκθεσης «Μυθικοί χοροί της Μεσσηνίας».

Μέσα από την ομορφιά και τη ρευστότητα του χορού της Ισιδώρας Ντάνκαν το δρώμενο της ομάδας, που περιλαμβάνει σόλο, ντουέτο και τρίο, αποπειράται να συνδεθεί με την έκθεση δίνοντας νέα ζωή και έκφραση στα εκθέματά της όπου ξεναγούνται οι θεατές.

Τanagra

Χορογραφία: Isadora Duncan

Χορεύουν: Françoise Rageau, Σάντρα Βούλγαρη, Meg Brooker, Julia Pond

Μουσική: Arcangelo Corelli Σονάτα για βιολί αρ. 2, «La Folia», έργο 15

Εμπνευσμένη από τις πήλινες Ταναγραίες κόρες της Βοιωτίας, μια σπουδή πάνω στη συνεχή ροή της κίνησης.

Air Gai Lento Air Gai

Χορογραφία: Isadora Duncan

Χορεύουν: Julia Pond, Σάντρα Βούλγαρη

Μουσική: Christoph Willibald Gluck Ιφιγένεια εν Αυλίδι, αρ. 7

Οι χορεύτριες παίζουν φλογέρες, ντέφι, άρπα, ραίνουν με πέταλα λουλουδιών αναμένοντας την άφιξη της Ιφιγένειας, και προσφέρουν δώρα για να εξευμενίσουν τη θεά Άρτεμη.

Danseuse de Delphes

Χορογραφία: Lisa Duncan

Χορεύει η Françoise Rageau

Μουσική: Claude Debussy Πρελούδια για πιάνο, Βιβλίο 1, L 117: L

Minute Waltz

Χορογραφία: Isadora Duncan

Χορεύουν: Julia Pond (19/7), Meg Brooker (24/7)

Μουσική: Frédéric Chopin Βαλς σε ρε ύφεση μείζονα, αρ. 1, έργο 64

Η χορογραφία περιγράφει μέσα από την κίνηση τη ζεστασιά, τη φλόγα και τον καπνό της φωτιάς.

20 Years of Tears

Χορογραφία: Barbara Kane

Χορεύει η Σάντρα Βούλγαρη

Μουσική: Christoph Willibald Gluck Ιφιγένεια εν Ταύροις

Η Ιφιγένεια, εξόριστη είκοσι χρόνια, είναι ιέρεια στο ναό της Άρτεμης.

Entrance of Priestess

Χορογραφία: Barbara Kane

Χορεύουν: Meg Brooker (19/7), Julia Pond (24/7), Françoise Rageau, Σάντρα Βούλγαρη

Μουσική: Christoph Willibald Gluck Ιφιγένεια εν Ταύροις

Chorus of Priestess

Χορογραφία: Isadora Duncan

Χορεύουν: Meg Brooker (19/7), Julia Pond (24/7) Françoise Rageau, Σάντρα Βούλγαρη

Μουσική: Christoph Willibald Gluck Ιφιγένεια εν Ταύροις, Β΄ πράξη, αρ. 18

Ιέρειες θρηνούν για την εξορία και την υποταγή τους στον βασιλιά της Ταυρίδας, Θόαντα, ενώ η Ιφιγένεια και άλλες ιέρειες ετοιμάζουν απρόθυμα τη θυσία του Ορφέα στο ναό της Άρτεμης.

«Μυθικοί Χοροί της Μεσσηνίας»

Χορός και μουσική συνδέονται άρρηκτα με την ανθρώπινη ύπαρξη και την ανάγκη έκφρασης. Κίνηση, ρυθμός, τελετουργικός βηματισμός, όρχηση, κάθαρση είναι μόνο μερικές όψεις του πολύπτυχου της χορευτικής τέχνης.

Στην έκθεση αυτή ο χορός αξιοποιείται ως εννοιολογικό όχημα για την προσέγγιση των αρχαίων αντικειμένων, εννοιών, συμβόλων και γραπτών μαρτυριών που προέρχονται από τη Μεσσηνία και συνδέονται με τη μουσική και το χορό.

Τα αρχαία αντικείμενα παρουσιάζονται σε διαλεκτική σχέση με τη σύγχρονη χορευτική δημιουργία, όπως αυτή παράγεται και εκφράζεται από το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.

Η έκθεση «Μυθικοί Χοροί της Μεσσηνίας» διαρθρώνεται σε τρεις ενότητες.

Πρώτη ενότητα: οι αρχαιότερες μαρτυρίες από την περιοχή, οι οποίες ανάγονται στη μυκηναϊκή εποχή (1680-1060 π.Χ.). Στη μυκηναϊκή Ελλάδα έχει διαμορφωθεί μια χορευτική παράδοση με επιδράσεις από την προϊστορική Κρήτη και την ευρύτερη ανατολική Μεσόγειο.

Τα μυκηναϊκά γυναικεία ειδώλια που προέρχονται από τάφους της Μεσσηνίας, με τις ποικίλες χειρονομίες και στάσεις τους, σχετίζονταν πιθανότατα με λατρευτικές πρακτικές και τελετές προς τιμήν των νεκρών, κατά τις οποίες ίσως τελούνταν και χορευτικά δρώμενα. Στα μυκηναϊκά ανάκτορα κατά τη διάρκεια επίσημων γιορτών δημόσιου χαρακτήρα πραγματοποιούνταν ορχηστικά δρώμενα σε συνδυασμό με μουσικά συμπόσια, σε χώρους ανοικτούς, υπαίθρια ιερά ή στις αυλές ανακτόρων. Οι πολυπρόσωπες πομπές σε τοιχογραφίες από το Ανάκτορο του Νέστορος στην Πύλο συνδέονταν πιθανότατα με τέτοιου είδους τελετές, ενώ η τοιχογραφία του λυράρη από την Αίθουσα του θρόνου υποδηλώνει το ρυθμικό βηματισμό των συμμετεχόντων.

Δεύτερη ενότητα: το τρίπτυχο χορός-μουσική-όρχηση, ως ενότητα με ισχυρή παρουσία στον ιδιωτικό και δημόσιο βίο κατά την αρχαιότητα. Η Μεσσηνία από τον 8ο αι. π.Χ. έως τον 4ο αι. π.Χ., εξαιτίας των Μεσσηνιακών πολέμων και της κατάκτησής της από τη Σπάρτη, βίωσε μια ταραγμένη περίοδο. Το 369 π.Χ. με την απελευθέρωσή της από τους Σπαρτιάτες και την ίδρυση της Μεσσήνης, της πρώτης πρωτεύουσας της ανεξάρτητης Μεσσηνίας, η περιοχή αναζωογονήθηκε. Το ωδείο ή εκκλησιαστήριο της αρχαίας Μεσσήνης, μαζί με το αρχαίο θέατρο της πόλης, αξιοποιήθηκαν ως χώροι συνεδρίασης των πολιτών για τη λήψη σημαντικών αποφάσεων, αλλά και ως χώροι τέλεσης μουσικών και δραματικών αγώνων. Ένα τμήμα οστέινου αυλού του 1ου αι. μ.Χ. και μια λίθινη στήλη με μουσικό δίστιχο σμιλεμένο πάνω της του 1ου αι. π.Χ. από την αρχαία Μεσσήνη απηχούν τη μουσική παιδεία των πολιτών της.

Τρίτη ενότητα: συρτός χορός γυναικών και ανδρών που εγκωμιάζουν τη δημιουργία του κόσμου, παράσταση Αίνων του 18ου αι., από το καθολικό της μονής Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Μελέ Αρτεμισίας. Η έμπνευση αντλείται από την «Πόλη Χορού», την Καλαμάτα, με την παράδοση, από τη μια μεριά, και την πρωτοπορία της σύγχρονης χορευτικής δημιουργίας, από την άλλη. Σε διαλεκτική σχέση παρουσιάζονται χορευτικά στιγμιότυπα και σπάνιο αρχειακό υλικό –βιντεοπροβολές– από το αρχείο του Διεθνούς Κέντρου Χορού Καλαμάτας, του Λυκείου των Ελληνίδων Καλαμάτας και της ΕΡΤ. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στις βιντεοσκοπημένες παραστάσεις «Χορικά» της Ζουζούς Νικολούδη και «Μνημείο» του Δημήτρη Παπαϊωάννου, οι οποίες προβάλλονται στην έκθεση.

«Σαν πας στην Καλαμάτα», λοιπόν, θα δεις κάθε καλοκαίρι, από το 1995 και εξής, έργα σύγχρονων δημιουργών να μετασχηματίζονται σε εικαστικές πράξεις, να γίνονται μέρος του τοπίου της πόλης τροφοδοτώντας το παρόν και το μέλλον μας.

Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας

Τρίτη 19.7 / 18:00 / 65’

Κυριακή 24.7 / 12:00 / 65’

Διάρκεια έκθεσης: 20.6.2014 – 31.10.2016

Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Φεστιβάλ EFEE – Europe for Festivals, Festivals for Europe.