Η Κωνσταντινούπολη ξανά ως λίκνο της ανατολίτικης ζεστασιάς, έτσι όπως παρουσιάζεται στο βιβλίο του Λιβανελί με τίτλο: «Το σπίτι στο Βόσπορο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη, είναι το κεντρικό θέμα του Ζουλφί Λιβανελί στο συγκεκριμένο του βιβλίο.

Μέσα από τη ζωή και την καθημερινότητα δυο γυναικών ο Λιβανελί στήνει το δικό του σκηνικό για να μας συστήσει την Κωνσταντινούπολη βγαλμένη μέσα από τον ιστορικό της μύθο και τοποθετημένη με ένα ρεαλισμό στην καθημερινή της πορεία και παράλληλα την Κωνσταντινούπολη των αντιθέσεων ανάμεσα στο παρελθόν της και στο μέλλον.

Και μέσα από την ίδια την Κωνσταντινούπολη η καταγραφή του πεπρωμένου της μοιάζει αναπόφευκτη καθώς από ό,τι φαίνεται ο ξεριζωμός των ανθρώπων από τη γενέθλια πόλη είναι το πεπρωμένο της ίδιας της πόλης και το κεντρικό θέμα που διατρέχει τις σελίδες αυτού του βιβλίου και αυτό που ο Λιβανελί διαπραγματεύεται με μια ιδιαίτερη απλότητα στο αφηγηματικό του ύφος είναι ακριβώς αυτή τη μοίρα όχι των ηρώων του τόσο όσο της ίδιας της πόλης.

Μουσουλμάνοι και Έλληνες ακολουθούν την ίδια αυτή μοίρα του ξεριζωμού από τα πατρογονικά εδάφη και μαζί η ανάγκη του ανθρώπου να καταφύγει κάπου, να βρει ένα αποκούμπι για να σταθεί όταν όλα γύρω του αλλάζουν γίνεται η αφετηρία της συγγραφικής αφήγησης. Άνθρωποι που αναμετρώνται με την απώλεια όλων όσων όριζαν τη ζωή τους, που θρηνούν για τη χαμένη τους πραγματικότητα αλλά το κάνουν με μια αρχοντιά και με μια απαράμιλλη ευθύτητα, αντανάκλαση ίσως της ίδιας της πόλης στη ψυχή τους.

Κι όλα αυτά δοσμένα μέσα από την ιστορία της ογδοντάχρονης Λευλά που εξαναγκάζεται να ξεσπιτωθεί όταν το σπίτι της αγοράζεται από ένα νέο ιδιοκτήτη.

Αυτή είναι η μία παράμετρος του βιβλίου. Από την άλλη όταν ο κόσμος αλλάζει είναι μοιραίο να τονίζεται η διαφορά κοινωνικών αντιλήψεων από τις επερχόμενες γενιές. Έτσι, σε έναν κόσμο γεμάτο απάτριδες, απανδόκευτους και πρόσφυγες, έναν κόσμο στον οποίο τα πολιτικά γεγονότα και οι εξελίξεις νοηματοδοτούν τον ορισμό της ταχύτητας στη σύγχρονη εποχή, δυο γυναίκες, μια γεροντότερη και μια νέα συναντιούνται και αξίες όπως ευγένεια, παιδεία, περηφάνια, αρχοντιά αλλά και θράσος και αντίσταση έρχονται στην επιφάνεια.

Η γερμανοτουρκάλα Ρόξυ, φίλη του ανθρώπου που μάζεψε τη Λεϋλά όταν έμεινε μόνη, γίνεται η αντιπρόσωπος μιας γενιάς που νιώθει την ανάγκη να κατακρημνίσει τα «απολιθώματα» του παρελθόντος για να αναγνωρίσει σταδιακά πόση ευγένεια ψυχής μπορεί να διαθέτει αυτό το παρελθόν, πόση αρχοντιά κρύβεται μέσατου. Η Ρόξυ είναι οργισμένη από τη συμπεριφορά του πατέρα της. Μια γυναίκα σύγχρονη που έχει δουλέψει σε σεξ σοπ στη Γερμανία και  χωρίς να έχει καμιά μουσική καλλιέργεια και παιδεία συμμετέχει σε ένα νεανικό συγκρότημα χιπ χοπ μουσικής.

Η αντιδιαστολή ανάμεσα σε ό,τι αντιπροσωπεύει η νέα γενιά και σε ό,τι αποσύρεται σταδιακά από την κοινωνία είναι εμφανής όπως επίσης εμφανής είναι και η πρόθεση του συγγραφέα. Ο Λιβανελί τάσσεται υπέρμαχος αυτού του παρελθόντος και μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, εντελώς ανεπιτήδευτα, αφήνει να φανεί ο σεβασμός του για όλα όσα ο χρόνος συμπαρασύρει μέσα στη σκόνη του.

Το βιβλίο “Το σπίτι στο Βόσπορο”, του Ζουλφί Λιβανελί, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.