Ο Μένγκελε του Θανάση Τριαρίδη έρχεται στη θεατρική σκηνή Faust από 13 Ιανουάριου 2014 με τον Λάζαρο Γεωργακόπουλο και τη Μυρτώ Αλικάκη σε σκηνοθεσία του Κώστα Φιλίππογλου.

Το υπαρξιακό θρίλερ Μένγκελε του Θανάση Τριαρίδη θα είναι το σημείο θεατρικής συνάντησης του Λάζαρου Γεωργακόπουλου και της Μυρτώς Αλικάκη, αλλά και του σκηνοθέτη Κώστα Φιλίππογλου για τον επόμενο χειμώνα, στην Αθήνα.

Θα είναι η πρώτη φορά που ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος θα πρωταγωνιστήσει σε έργο του Θανάση Τριαρίδη – και μάλιστα στο ρόλο του Γιόζεφ Μένγκελε, ένα πρόσωπο που, για ολόκληρο τον δυτικό πολιτισμό, συμβολοποιεί το κακό με τον πιο ακραίο τρόπο. Αντιθέτως, θα είναι η δεύτερη συμμετοχή σε έργο του Θεσσαλονικιού συγγραφέα για τη Μυρτώ Αλικάκη (πέρυσι συμπρωταγωνίστησε στο La ultima noche ή οι καρχαρίες μαζί με τον Λεωνίδα Κακούρη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γιαμλόγλου) αλλά και για τον Κώστα Φιλίππογλου (που την σεζόν 2012-2013, μαζί με την Πέμη Ζούνη, συν-σκηνοθέτησε και συμπρωταγωνίστησε στο Historia de un amor ή τα μυρμήγκια.)

Υπόθεση του έργου

Δύο άγνωστοι αναμεταξύ τους άνθρωποι της σημερινής εποχής: ένας άντρας (διοικητικός υπάλληλος κάποιας δημοσίας υπηρεσίας) και μία γυναίκα (υποψήφια διδάκτορας Ιστορίας) στο κουπέ ενός ηλεκτροκίνητου τρένου, σε ένα νυχτερινό δρομολόγιο· μία τυπική συζήτηση γνωριμίας. Όλα ξεκινούν με μία ξαφνική διακοπή ρεύματος, οπότε οι δύο πρωταγωνιστές για να ξεπεράσουν την αμηχανία τους θα παίξουν το παιδικό παιχνίδι των ρόλων (όπου ο καθένας από τους δύο αναλαμβάνει να υποδυθεί μία πολύ συγκεκριμένη ιστορική ή φανταστική προσωπικότητα): ο άντρας θα παραστήσει τον «Γιόζεφ Μένγκελε», τον διαβόητο «Άγγελο του Θανάτου» του Άουσβιτς, και η γυναίκα την «Εσθήρ», την εγγονή μίας Εβραίας επιζήσασας, θύματος των φρικτών πειραμάτων του μυστηριώδους γιατρού. Γρήγορα όμως το παιχνίδι θα αλλάξει τροπή για τους δυο εγκλωβισμένους στο κουπέ του τρένου: μήπως στα αλήθεια είναι αυτό που δήθεν υποδύονται; Και πού μπορούν να φτάσουν «παίζοντας» ένα τέτοιο παιχνίδι με την ηθική, με την ανθρώπινη κατάσταση, με όλη την προηγούμενη Ιστορία;

Για το έργο

Ο Μένγκελε είναι ένα έργο που επιχειρεί να αναμετρηθεί με την πιο ακατανόητη κτηνωδία στην ιστορία της Δύσης: το Εργαστήρι Πειραμάτων του Γιόζεφ Μένγκελε στο Άουσβιτς-Μπιρκενάου. Μια ακραία ηθική παραβολή (ή και μια μετα-πολιτική δυστοπία), ένα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας και μια ερωτική τραγωδία συμπλέκονται πέρα από τα όρια της ηθικής, στο αόρατο μεταίχμιο όπου η πιο έξαλλη αγάπη συναντιέται με το απόλυτο κακό.

Το έργο Μένγκελε βρίσκεται δημοσιευμένο στο Διαδίκτυο, εδώ: http://www.triaridis.gr/mengele/ ενώ το φθινόπωρο θα εκδοθεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Δήγμα-Ευρασία. Επίσης, μέσα στο 2014, επίκειται και η έκδοσή του στα γερμανικά.

Για τον συγγραφέα

Ο Θανάσης Τριαρίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1970. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και έχει εργαστεί ως κειμενογράφος, επιφυλλιδογράφος, αρθρογράφος, δικηγόρος, επιμελητής εκδόσεων, σεναριογράφος ντοκιμαντέρ κ.ά. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με διάφορες εκφάνσεις του δυτικού πολιτισμού: την κλασική και μετακλασική επική αφήγηση, την τραγωδία, τις ιδεολογία της Αναγέννησης, τη δυτική ζωγραφική μέχρι τον 20ό αιώνα, την ενοποιητική αφήγηση της Δύσης, την πορνογραφία καθώς και με άλλα θέματα λογοτεχνίας και αισθητικής. Υπήρξε συνεκδότης του περιοδικού «Τα Ποταμόπλοια» (1990-1992) και σύμβουλος έκδοσης του περιοδικού «Mauve» (2003-2006), ενώ από το 2007 οργανώνει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κύκλους σεμιναρίων με θέματα δυτικού πολιτισμού.

Το 2008 έφτιαξε τις εκτός εμπορίου εκδόσεις γκάβλα και το 2009 τις εκδόσεις δήγμα.

Στα χρόνια 1996-2001 υπήρξε ακτιβιστής του Δικτύου DROM για τα κοινωνικά δικαιώματα των Τσιγγάνων, ενώ από το 1996 συμμετείχε ενεργά στη δημιουργία του Δικτύου Εθελοντών Δοτών Αιμοπεταλίων Θεσσαλονίκης. Κείμενά του δημοσιεύτηκαν σε πολλές εφημερίδες, περιοδικά και δικτυακούς τόπους. Το καλοκαίρι του 2005 διέκοψε τη 18μηνη συνεργασία του με την εφημερίδα Μακεδονία της Κυριακής όταν η τελευταία αρνήθηκε να δημοσιεύσει το κείμενό του που αφορούσε την κομμένη μακεδονική γλώσσα και την αναγκαιότητα διδασκαλίας της στα σχολεία. Στα χρόνια 2005-2008 δημιούργησε και συντόνισε τη σειρά Αντιρρήσεις στις εκδόσεις «τυπωθήτω», όπου εκδόθηκαν συνολικά έξι βιβλία. Από το καλοκαίρι του 2009 είναι αρνητής εφεδρικής στράτευσης και αντιρρησίας συνείδησης. Τον Δεκέμβριο του 2010 υπέγραψε μαζί με άλλους γονιούς αίτηση προς τον Συνήγορο του Πολίτη για απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων από τις σχολικές αίθουσες, κατάργηση της σχολικής ομαδικής προσευχής και σχολικού εκκλησιασμού. Έχει γράψει πολλά κείμενα ενάντια στα έθνη, τις θρησκείες, τους ολοκληρωτισμούς, τους κοσμοδιορθωτισμούς και τον ανθρωποδιορθωτισμό, το ρατσισμό και κάθε μορφή ατομικής και συλλογικής βίας.

Από το 2000 έχει εκδώσει σε διάφορες μορφές 35 βιβλία με αφηγήσεις και δοκίμια – με πρώτο από αυτά το μυθιστόρημα «Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα». Το 2004 έφτιαξε την ιστοσελίδα www.triaridis.gr και έκτοτε συγκεντρώνει εκεί, στο σύνολό τους, όλα του τα εκδομένα βιβλία του και όλα τα δημοσιευμένα κείμενά του (μέχρι στιγμής περισσότερα από 30). Το μυθιστόρημά του «τα μελένια λεμόνια * η διαθήκη των γκαβλωμένων ανθρώπων» κυκλοφόρησε πρώτα στο Διαδίκτυο το 2005 και στη συνέχεια εκδόθηκε σε βιβλίο το 2007 – πρακτική που ακολούθησε και για όλα τα υπόλοιπα βιβλία του. Επίκειται η ηλεκτρονική έκδοση της ακολουθίας 12 βιβλίων με τίτλο «Τα ανθισμένα συρματοπλέγματα της καρδιάς μας» – πρόκειται για 12 δοκίμια για την εικονοποιία της Δύσης από τον Τζιότο ώς τον Βαν Γκογκ. Όλα τα γραπτά του είναι ελεύθερα από κάθε «πνευματικό δικαίωμα» και μπορούν να αναπαραχτούν εν όλω ή εν μέρει δίχως την οποιαδήποτε άδεια. Αφηγήματα και κείμενά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά.

Έχει από το 2010 έχει δημοσιεύσει εννιά θεατρικά έργα από τα οποία τη θεατρική περίοδο 2012-2013 ανέβηκαν στην Αθήνα το Historia de un amor ή τα μυρμήγκια και το La ultima noche ή οι καρχαρίες.

Για τον σκηνοθέτη

Ο Κώστας Φιλίππογλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Ηθοποιός, σκηνοθέτης του θεάτρου και καθηγητής υποκριτικής, ξεκίνησε τις θεατρικές του σπουδές στην Αθήνα και συνέχισε την εκπαίδευσή του με ηθοποιούς-δασκάλους τον Πήτερ Μπρουκ, την Αριάν Μνουσκίν και την Théâtre de Complicité.

Από το 1985 εργάζεται στην Ελλάδα ως ηθοποιός έχοντας συμμετάσχει σε αρκετές παραγωγές. Έχει δουλέψει στο θέατρο Τεχνοχώρος, με την ομάδα Θέαμα του Γιάννη Κακλέα, στο θέατρο Αμόρε με το Θέατρο του Νότου, στο θέατρο Πόρτα, για το φεστιβάλ Αθηνών και σε πολλά άλλα. Από το 1999 δουλεύει κυρίως στο εξωτερικό ξεκινώντας τη συνεργασία του με τη θεατρική ομάδα Complicité και παίρνει μέρος στις παραστάσεις και τα εργαστήρια που δίνει η ομάδα στην Αγγλία, την Ευρώπη και τις Η.Π.Α.

Παράλληλα με τη δουλειά του στο θέατρο ως ηθοποιός και σκηνοθέτης, από το 1997 εργάζεται και ως δάσκαλος θεάτρου. Με αυτήν την ιδιότητα στην Ελλάδα έχει διδάξει: ως επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών, στη δραματική σχολή «Αρχή» της Ν. Καρά, στα σεμινάρια του Υπουργείου Παιδείας εκπαιδεύοντας εμψυχωτές για το θέατρο στα σχολεία, καθώς και σε πάρα πολλά οργανωμένα εργαστήρια με συμμετέχοντες ηθοποιούς ή σπουδαστές.

Στο εξωτερικό έχει διδάξει θέατρο στο Λονδίνο (σε σχολεία, δραματικές σχολές και στα εργαστήρια που διοργανώνει η Complicité), στο Ισραήλ (στο ΜΑΤΑΝ, ειδική Σχολή Καλών Τεχνών), στη Νέα Υόρκη (ως καλεσμένος καθηγητής στο Lee Strasberg Institute, στο Actor’s Studio και στο Actor’s Center, καθώς και στο ανοιχτό εργαστήρι που διοργάνωσε η Complicité την άνοιξη του 2001). Από το 2010 έχει ιδρύσει στην Αθήνα, μαζί με τη συνεργάτιδά του Φρόσω Κορρού, το δικό του στούντιο υποκριτικής, όπου διδάσκονται οι τεχνικές του σωματικού δημιουργικού θεάτρου σε ηθοποιούς και σπουδαστές με προϋπάρχουσα θεατρική εμπειρία.

Επίσης έχει παίξει σε τρεις κινηματογραφικές ταινίες μικρού μήκους (Ο τελευταίος φακίρης, Αριστερά-δεξιά, Η κατάληψη) και σε δυο μεγάλου μήκους (Χρυσόσκονη, Επικίνδυνες μαγειρικές), καθώς και στην αμερικάνικη ταινία Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι (όπου παράλληλα επιμελήθηκε την κίνηση στις σκηνές του πλήθους).

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: Στο πλαίσιο της συνεργασίας του με την Complicité έχει παίξει από το 1999 μέχρι το 2003 στο έργο Μnemonic που παρουσιάστηκε στο National Theatre του Λονδίνου και σε θέατρα της Αγγλίας, της Ευρώπης και της Νέας Υόρκης. Από το 2004 έως το 2006 έπαιζε στο έργο Measure for measure του Σαίξπηρ για το National Theatre του Λονδίνου καθώς και σε θέατρα της Ευρώπης και της Ινδίας. Έχει επίσης συμμετάσχει σε ερευνητικά workshops της ομάδας για άλλες της παραγωγές.

Το 2005 έπαιξε στην παράσταση Beauty and the Beast, σε σκηνοθεσία John Wright, στον καθεδρικό ναό του Κόβεντρι. Τη σεζόν 2007-2008 έπαιζε στην Ελβετία και στη Γαλλία (Théâtre de la Ville του Παρισιού) την παράσταση Fish love βασισμένη σε κείμενα του Τσέχωφ. Τη σεζόν 2008-2009 (αλλά και την άνοιξη του 2011) έπαιξε στο Παρίσι (και σε περιοδεία σε Γαλλία, Βέλγιο, Ελβετία) το Χειμωνιάτικο παραμύθι του Σαίξπηρ (ερμηνεύοντας τον Λεόντιο, τον πρωταγωνιστικό ρόλο του έργου).

Το 2011 και το 2012 έπαιξε στην Ελλάδα και στην Κύπρο στα έργα Πολιτική ανυπακοή και Ορέστης–Ηλέκτρα 0-1, σε δική του σύλληψη και σκηνοθεσία. Το φθινόπωρο του 2012 έπαιξε στο Παρίσι στο Théâtre des Bouffes du Nord στη συλλογική δημιουργία Η έκτη ήπειρος με δραματουργό τον Ντανιέλ Πενάκ, σκηνοθεσία της Λίλο Μπάουρ και παραγωγό τον Πήτερ Μπρουκ. Το 2013 έπαιξε στο έργο του Θανάση Τριαρίδη, Historia de un amor ή τα μυρμήγκια και στην 24ώρη παράσταση του Γιάννη Κακλέα βασισμένη πάνω στο έργο Μερσιέ και Καμιέ του Σάμιουελ Μπέκετ.

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΕΣ: Το 2003 σκηνοθέτησε για το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων του Λιούις Κάρολ σε δική του διασκευή και το 2006 τον Οδυσσεβάχ της Ξένιας Καλογεροπούλου για το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης. Το 2011-2012 συνέλαβε και σκηνοθέτησε τις παραστάσεις Πολιτική ανυπακοή και Ορέστης – Ηλέκτρα 0-1 που παίχτηκαν σε Αθήνα και Λευκωσία.

Τη σεζόν 2012-2013 σκηνοθέτησε το έργο του Egon Wolf Χάρτινα λουλούδια (Θέατρο Ιλίσια) και το έργο του Θανάση Τριαρίδη, Historia de un amor ή τα μυρμήγκια, με συν-σκηνοθέτη και συμπρωταγωνίστρια την Πέμη Ζούνη (Θέατρο Olvio).