Ο Τζερόνιμο Μένσουες Καλτσώνης είναι ο τελευταίος Έλληνας του διαστήματος. Φέρει μεγάλη ευθύνη. Πρέπει να συνεχίσει το αίμα του λαού του, να βρει μία κοπέλα να κάνει ένα παιδί, να του μάθει για την ιστορία των προγόνων του. Την οποία ούτε ο ίδιος ξέρει πολύ καλά. Βασικά ο Τζερόνιμο δεν ξέρει πολλά. Θέλει πολλά, αλλά δεν ξέρει πολλά. Θέλει λεφτά, δόξα, επιτυχία. Θέλει έναν σκοπό να βρει αλλά βρίσκει μόνο μπελάδες. Το παίζει ξερόλας αλλά δεν ξέρει πολλά. Είναι σαν τον Τζον Σνόου αλλά πιο όμορφος. Κατέληξε να είναι κυνηγός κεφαλών στο διάστημα, ένα ξεπεσμένο επάγγελμα που κάνουν μόνο καθάρματα και σκληροί τύποι. Ο Τζερόνιμο δεν είναι τίποτα από τα δύο. Είναι ένας αθώος βλάκας.

Και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο είδος βλάκα.

Ο Τζερόνιμο έχει ξεπέσει. Προσπαθεί να ξανασηκωθεί αλλά συνειδητοποιεί ότι δεν έχει απλώς πέσει, έχει ξε- πέσει. Που είναι το χειρότερο είδος πεσίματος. Αυτό και τα μεθυσμένα πεσίματα που κάνει ο ίδιος σε κακόφημα στέκια στις άκρες του γαλαξία, εκεί που συχνάζουν οι  πόρνες του Ντενγκάλι-5 και οι σαρκέμποροι Όγκολον. Κάπως έτσι, γεννιέται η τραγικότητα του Τζερόνιμου. Είναι ένας τραγικός, ξεπεσμένος, Έλληνας ήρωας. Που τρώει παστίτσιο της μαμάς και πίνει γράσο.

Σαν κομήτης που περνά, παρασύρει μαζί του χαρακτήρες χρωματιστούς, ζωντανούς, δανείζεται από την ενέργεια τους και συνεχίζει. Ο Τζερόνιμο είναι σαρωτικός. Με την κακή έννοια. Σαν 3χρονο μέσα σε δωμάτιο με βάζα.

Οι θεατές μπορεί να ταυτιστούν με τον Τζερόνιμο και αυτό είναι καλό. Μπορεί πάλι να ταυτιστούν με τον αστυνόμο Μπάζο, που παραμένει φίλος του Τζερόνιμο για μισή μέρα. Ή την ιέρεια Έϊκο, μία ιέρεια παρθένα που μένει έγκυος με το που γνωρίζονται. Μπορεί να ταυτιστούν με την Λούνα Νέμπουλα, την μοιραία ανταγωνίστρια του Τζερόνιμο, κυνηγός κεφαλών και αυτή. Ένα είναι το σίγουρο. Οι θεατές θα ταυτιστούν με κάποιον από τους χαρακτήρες του Jeronimo Space: το κυνήγι των Σούσι, και αυτό είναι που κάνει το έργο διαχρονικό.

Γιατί τίποτα δεν είναι πιο διαχρονικό από ένα σουρεαλιστικό ταξίδι μέσα στην ετεροχρονισμένη διαστημοόσμωση.

Σαν τον Σαίξπηρ.

Αλλά με διαστημόπλοια.

Info: Ο Ζήσης Ρούμπος (συγγραφέας του Jeronimo Space) γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Από το 2004 έως σήμερα, γράφει, σκηνοθετεί και παίζει σε δικές του παραστάσεις στο θέατρο. Παίζει και σε παραστάσεις που δεν έχει γράψει ο ίδιος φυσικά. Έχει δουλέψει στη τηλεόραση και ασχολείται με τη σκηνοθεσία τα τελευταία χρόνια. Η μεγάλη του αγάπη είναι οι δραματικοί ρόλοι αλλά ένας ιπποπόταμος στάθηκε εμπόδιο για τέτοιου είδους ρεπερτόρια, οπότε και παραδόθηκε πλήρως στη κωμωδία. Το οποίο είναι κάπως δραματικό από μόνο του. Οπότε yay!


Η παράσταση “Jeronimo Space: το κυνήγι των Σούσι” παρουσιάζεται κάθε Παρασκευή και Σάββατο στο Θέατρο Άβατον. Περισσότερες πληροφορίες, εδώ