Aν κάτι με απασχολεί έντονα τα τελευταία χρόνια, αυτό δεν είναι άλλο από τις δραματικές αλλαγές που έχει επιφέρει η κρίση στις ζωές μας τόσο στο οικονομικό επίπεδο όσο και στο υπαρξιακό. Παγκοσμίως και όχι μόνο στο στενό ελληνικό πλαίσιο τα δεδομένα ανατρέπονται και καλούμαστε να προσαρμοστούμε σε ένα νέο περιβάλλον του οποίου οι συνθήκες διαμορφώνονται ερήμην μας.

Στο πρώτο μου ολοκληρωμένο θεατρικό έργο το Σκάσε ή Η Χαμένη Παντόφλα του Μανώλη Καρέλη (το οποίο επανέρχεται τον Νοέμβριο στον Κινητήρα για 8 παραστάσεις) επέλεξα να αποτυπώσω τον αντίκτυπο όσων συντελούνται σε έναν σαραντάρη που μένει άνεργος και καθηλώνεται σε μία πολυθρόνα προσπαθώντας να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητα του όπως αυτή προκύπτει μέσα από διαδοχικές απώλειες.

Στο Γύρισε Πίσω καταπιάνομαι πάλι με τις συνέπειες των αλλαγών όπως αυτές μπορεί να καταλήξουν στο άμεσο μέλλον. Σε μια Αθήνα αγνώριστη που τίποτα πια δεν θυμίζει το ένδοξο παρελθόν της. Τα πάντα έχουν καταρρεύσει και οι δύο ηρωίδες προσπαθούν να συνεχίσουν πάνω στα ερείπια του πολιτισμού.

Κοινή συνισταμένη των δύο έργων είναι η ρεαλιστική απόδοση της πραγματικότητας σε συνδυασμό με μη ρεαλιστικά στοιχεία που να διεγείρουν την φαντασία του θεατή, η κωμική πλευρά δραματικών καταστάσεων και η προσπάθεια απόδοσης  του περιορισμού της ελεύθερης δράσης και βούλησης, κάτι που θα ολοκληρωθεί με το επόμενο έργο που θέλω να ασχοληθώ και θα αποτελεί κατά κάποιο τρόπο το κλείσιμο μιας τριλογίας που πραγματεύεται μεταξύ άλλων τον «εγκλεισμό».

Είναι πολύ δύσκολο να γράφεις για το Τώρα, για το παρόν καθώς αυτό είναι ρευστό και υποκειμενικό ως προς το πώς το αντιλαμβάνεται ο καθένας μας και να το κάνεις με έναν τρόπο που να επιχειρεί την ταύτιση του θεατή με τους ήρωες ανεξάρτητα από προσωπικές θεωρήσεις. Να προσπαθείς να μιλήσεις απλά για σύνθετα θέματα.

Με την Βίκυ Αδάμου που όχι μόνο σκηνοθετεί και τα δύο έργα απογειώνοντας το κείμενο αλλά συμβάλει και στην κειμενική διεργασία και πλοκή φτιάχνουμε έργα από το μηδέν. Είναι απείρως μεγαλύτερη πρόκληση η πρωτογενής δημιουργία -στο μέτρο πάντα που αυτή υφίσταται στην Τέχνη-από την επιλογή  έτοιμων έργων  στα οποία αλλάζει μόνο η σκηνική απόδοση. Αν και δεν κρύβω πως θέλω πολύ να πειραματιστώ με την διασκευή και προσαρμογή στο σήμερα ενός τέτοιου κλασσικού κειμένου.

Καταληκτικά να αναφέρω πως και τα δύο έργα έχουν ολοκληρωθεί κατά την διάρκεια των προβών και φέρουν και την σφραγίδα των ερμηνευτών που έχουν επηρεάσει την ολοκλήρωση τους.

________________

◊ Το έργο της Χριστίνας Σαμπανίκου «Γύρισε Πίσω» παρουσιάζεται στο Θέατρο Άβατον κάθε Παρασκευή και Σάββατο. Περισσότερες πληροφορίες εδώ