Από τις εκδόσεις Ιβίσκος κυκλοφορεί το βιβλίο του Αλέξανδρου Ακριτίδη, Χίλιοι τρόποι να πεθάνεις.

 

Δεκαετία του ’90. Δυο παιδιά αναπτύσσουν μια δυνατή φιλία και έχοντας αυτήν για διαβατήριο, πορεύονται προς τον ανδρισμό τους. Η εργασία στην Πυροσβεστική θα γίνει κοινή τους μοίρα και η μετάβαση στον κόσμο των ευθυνών φυσική εξέλιξη. Ο Στέφανος, σταθερός και ισορροπημένος χαρακτήρας, θα έχει πάντα τον ρόλο του “προστάτη” για τον μικρότερο φίλο του Θωμά, ο οποίος, επιρρεπής στην απερισκεψία και στον κίνδυνο, θα δει γρήγορα οικογένεια και καριέρα να φθείρονται απ’ τις επιλογές του.

Και τότε η ρόδα της ζωής θα κυλήσει με γοργούς ρυθμούς προς το σκοτάδι. Με φόντο ένα ολέθριο διαζύγιο, ο Θωμάς θα διεισδύσει στον κόσμο του τζόγου και των κυκλωμάτων εμπορίας λευκής σαρκός και θα συνεργαστεί με άτομα αδίστακτα κι επικίνδυνα. Θα ζήσει από κοντά το παιχνίδι αλληλοεξόντωσης μεταξύ ανθρώπων της νύχτας, που κινούν τα νήματα του trafficking γυναικών, τη στιγμή που ο φίλος του Στέφανος θα προσπαθεί να τον συνετίσει και να του βρει διεξόδους. Η Αγνή, ταλαιπωρημένη και ηττημένη από τον Θωμά, θα ξαναζήσει τον έρωτα απ’ την αρχή και θα μισήσει τον πρώην άντρα της σαν τον χειρότερο εχθρό της.

Ο δρόμος χωρίς επιστροφή και η καταστροφή αναπόφευκτη. Ο Θωμάς θα βιώσει το μεγαλύτερο “δίλημμα” της ζωής του ανάμεσα στον θάνατο και τον θάνατο. Θα μπορέσει να ξεφύγει για μια ακόμη φορά από τα ίδια του τα λάθη; Θα αποδεχτούν ο Στέφανος με την Αγνή την τελευταία και “εξωφρενική” επιθυμία του; Είναι πράγματι οι «Χίλιοι τρόποι να πεθάνεις», η μόνη λύση για να σβηστούν τα αμαρτήματα και να υπάρξει ένα καλύτερο μέλλον για όλους;

Σχόλιο για το βιβλίο

Xίλιοι τρόποι να πεθάνεις! Ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί. Κι ένας συγγραφέας που καταφέρνει να σε παρασύρει μαζί του σε μια κατάδυση προς την άβυσσο της ψυχής ενός αυτοκαταστροφικού ανθρώπου, ενώ παράλληλα σε κάνει συνοδοιπόρο σε μια διαδρομή μέσα από σκοτεινά και δαιδαλώδη σοκάκια, για να σε φτάσει στο άβατο της παρανομίας, στις χαμένες συνειδήσεις, στις χαμένες ζωές. Ο έρωτας παρών, αλλά σε ρόλο δεύτερο, “παράπλευρο θύμα” καταστάσεων που ξεπερνούν τα συνήθη ανθρώπινα ζητούμενα.

Γραφή λιτή κι απέριττη, που δεν εξωραΐζει χαρακτήρες και σκηνικά, αλλά πώς αλλιώς να περιγράψεις το έγκλημα; Μόνο με σκληρότητα, όπως σκληρό είναι το ίδιο απ’ τη φύση του. Δυνατό στοιχείο, η πιστή χρονική τοποθέτηση σε σχέση με γεγονότα της Ελλάδας, που συντελεί στην ακόμα καλύτερη κατανόηση της πορείας και εξέλιξης μιας ιστορίας που δίνεται με τέτοιο ρεαλισμό σαν ο ίδιος ο συγγραφέας να μην είναι ένας απλός αφηγητής, αλλά μέλος ενός παράνομου κυκλώματος, δεμένος κι αυτός στα πλοκάμια του.

Κατερίνα Γκούνα,

Συγγραφέας – Εκπαιδευτικός

Ο Αλέξανδρος Ακριτίδης γεννήθηκε το 1975 στην Καλαμάτα, μεγάλωσε στη Μελίκη Ημαθίας απ’ όπου και κατάγεται, ενώ έχει και ρίζες από τα Πλατανάκια Σερρών. Παρότι είναι στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων από το 1992, νιώθοντας ότι ήθελε κάτι περισσότερο στη ζωή του, το 2006 εισήχθη για σπουδές στο τμήμα Ελληνικού Πολιτισμού του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Από μικρή ηλικία έγραφε ποιήματα, αλλά με τα χρόνια τον κέρδισε κυρίως ο πεζός λόγος, αποσπώντας από το 2005 δεκαοκτώ πανελλήνιες και διεθνείς διακρίσεις μεταξύ των οποίων τέσσερα πρώτα βραβεία διηγήματος, από την Ένωση Συγγραφέων Σερρών (2006), το Περιοδικό Κελαινώ (2007), την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (2009), το Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος (2011) και δυο πρώτα Βραβεία ποίησης, στα Σικελιανά (2006) και την Αεροπορική Ακαδημία Ελλάδος (2011). Για την προσφορά του στα λογοτεχνικά δρώμενα τιμήθηκε από το περιοδικό Κελαινώ το 2005 και τον Δήμο Ευόσμου το 2010.

Έπειτα από μακρόχρονη ενασχόληση με το διαδίκτυο, δημιούργησε την ιστοσελίδα www.apostaktirio.grμε κύριο άξονα τη διάδοση της λογοτεχνίας και των τεχνών γενικότερα. Σήμερα εργάζεται και δημιουργεί στη Θεσσαλονίκη, ενώ πιστεύει πως το μεγαλύτερο δώρο που του έκανε η ζωή είναι τα δίδυμά του, τα οποία και λατρεύει. Έχει ήδη στο ενεργητικό του μια ποιητική συλλογή και μια συλλογή διηγημάτων.