Μέχρι την Πέμπτη 6 Μαΐου, θα διαρκέσει η έκθεση του Άγγελου Αντωνόπουλου με τίτλο Wunderkammer: απο την ανάγκη στο αισθητικό κίνημα, που παρουσιάζεται στον χώρο τέχνης TAF (The Art Foundation) στο Μοναστηράκι.
Πρόκειται για ένα αμφίσημο και διαδραστικό ως προς τη λειτουργία του εικαστικό περιβάλλον, αποτελούμενο από ανεξάρτητα εμβληματικά επιτοίχια και τρισδιάστατα έργα των τελευταίων ετών, τα οποία προτείνονται στο θεατή ως ένας υπερβατικός μικρόκοσμος πολλαπλών ιδεών και υλικών που εγγράφει με σπονδυλωτή ενδελέχεια τις μνήμες και τις εμπειρίες του ίδιου του καλλιτέχνη.
Το Δωμάτιο των θαυμάτων, ή Wunderkammer, από όπου προέρχεται ο τίτλος της έκθεσης, ασφυκτικά γεμάτο κατά τα ειωθότα από θραυσματικά φυσικά ή τεχνητά αξιοπερίεργα ετερόκλητα αντικείμενα, έγινε αντιληπτό κατά την όψιμη Αναγέννηση ως η ιδεατή οπικοποίηση της έννοιας της συλλογής και της διατήρησης της διάσπαρτης εγκυκλοπαιδικής γνώσης που αποτέλεσε συνέχεια της φιλοσοφικής σκέψης του Αριστοτέλη ή του Πλίνιου του Πρεσβύτερου.
Με αντίστοιχο τρόπο, τα συναφή αντίθετα του Ηράκλειτου – φυσικά ευρήματα ή κατασκευασμένα από το ζωγράφο κινητά αντικείμενα-, σηματοδοτούν και επανεξετάζουν τα σημεία-σταθμούς των επιτοίχιων αυτοβιογραφικών χαρτών που αποτελούν το κύριο σώμα της έκθεσης. Με αφορμή ένα οικογενειακό στρωμένο τραπέζι σε κάτοψη, οι μνήμες ταξινομούνται και προστατεύονται σε υπερμεγέθη κουτιά – προθήκες, όπου αναπαύονται οικογενειακά πορτρέτα και πάσχοντες άγιοι, φθαρτά εφήμερα κειμήλια και η έκτυπη εκδοχή τους, διαμελισμένες Barbie και φαντάσματα επίπλων, τα εκμαγεία των ορατών και οι αύρες των αοράτων.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σύμφωνα με τη Susan Stewart, σε αντίθεση με την επιθυμία κατοχής αναμνηστικών ειδών, η ευλαβική συλλογή της μνήμης, αποτελεί παράδειγμα και όχι δείγμα, μεταφορά και όχι μετωνυμία. Η συλλογή της μνήμης, δεν επικεντρώνει την προσοχή της στο παρελθόν: το παρελθόν είναι εκείνο που τίθεται στην υπηρεσία της.
Η συλλογή μνήμης αντικαθιστά την ιστορία με την ταξινόμηση, επιζητώντας διάρκεια μεγαλύτερη του προσωρινού. Στη συλλογή μνήμης, ο χρόνος δεν χρειάζεται να αποκατασταθεί στην αρχική μορφή του: γίνεται ταυτόχρονος ή σύγχρονος με τον κόσμο της συλλογής.
Επιμέλεια έκθεσης: Ίρις Κρητικού
