Στάθης Αθανασίου | visual artist, Σταύρος Γασπαράτος | συνθέτης, και Σεραφίτα Γρηγοριάδου | performer, δημιουργούν την παράσταση “Woman watches herself being looked at”, μια διαδραστική performance μαζί με μέλη του κοινού για το βλέμμα, την υποκειμενικότητά του, τη θέση και τη σχέση θεατή – θεάμενου και την αλληλεπίδρασή τους, εμπνεόμενοι από το θεωρητικό έργο του John Berger (“Ways of Seeing”), της Laura Mulvey (“The male gaze”), από τη δουλειά καλλιτεχνών όπως ο Hans Bellmer και η Cindy Sherman και από τον καθημερινό μας βομβαρδισμό με εικόνες επαγγελματιών, ερασιτεχνών, φίλων, εχθρών, συγγενών και αγνώστων.

Σε μια αίθουσα, ένα Expanded Piano καταλαμβάνει κεντρική θέση, ελέγχοντας κάθε ήχο που ακούγεται στην αίθουσα, καθώς και τις video προβολές. Το κοινό είναι ελεύθερο να κινηθεί στο χώρο, ενώ σε ένα “κρυφό” δωμάτιο η performer περιμένει κάποιον δίπλα της. H εγκατάσταση Expanded Piano είναι εμπνευσμένη από την ιδέα του “Prepared Piano” (προετοιμασμένο πιάνο). Πρόκειται για την ιδέα του μηχανικά αλλοιωμένου πιάνου που χρησιμοποίησε στις συνθέσεις του ο John Cage και αργότερα και άλλοι, οι οποίοι τοποθετούσαν βίδες, ελάσματα και διάφορα αντικείμενα στις χορδές του, αλλοιώνοντας έτσι τον ήχο του.

Το «Expanded Piano» του Σταύρου Γασπαράτου μετασχηματίζει την ιδέα αυτή σε μια πρωτότυπη ηλεκτρονική μορφή, καθώς το ακουστικό πιάνο καλωδιώνεται με διαφόρων τύπων μικρόφωνα που τοποθετούνται στο σώμα, τις χορδές και τον μηχανισμό του οργάνου. Με τη βοήθεια ενός υπολογιστή γίνεται ζωντανή επεξεργασία του σήματος των μικροφώνων με αποτέλεσμα το πιάνο πια να ενεργοποιεί μια σειρά από ηχητικά γεγονότα καθώς και να επεξεργάζεται σε πραγματικό χρόνο το βίντεο της performance.

Όπως το βλέμμα είναι υποκειμενικό και η θέαση μιας δράσης προκαλεί πολλές και ποικίλες αντιδράσεις ανάλογα με το φιλτράρισμα που θα γίνει από τον θεατή, έτσι και το Expanded Piano δημιουργεί πολλαπλές αντιδράσεις για κάθε εισερχόμενο μουσικό ερέθισμα.

Το project “Woman watches herself being looked at” αφορά performance και audio-visual εγκατάσταση ανοιχτή στο κοινό πριν και μετά το πέρας της performance και επιλέχθηκε για ανάπτυξη μέσω residency σε ένα από τα πιο σημαντικά καλλιτεχνικά ιδρύματα παγκοσμίως, το Watermill Center του σκηνοθέτη και visual artist Robert Wilson.

Είναι ένα από τα πέντε έργα performance ή dance production που επιχορηγεί ο Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ για την περίοδο 2017- 18.


Φωτογραφία: Στιγμιότυπο από τις πρόβες της παράστασης στο Watermill Center Residency