Ετοιμαστείτε για μια μοναδική βιωματική εμπειρία κι ένα κοσμογονικό ταξίδι – στο διάστημα και μέσα μας. Ένας ύμνος για το θρίαμβο της φύσης, της επιστήμης, του ανθρώπου και των αναζητήσεών του.

Το «Flix it στη Στέγη» θα σας στείλει στο διάστημα. Ή στην πλησιέστερη φιλμική εκδοχή ενός τέτοιου ταξιδιού. Με το Voyage of Time: Life’s Journey του Τέρενς Μάλικ, στην Director’s Cut ψηφιακή εκδοχή του, στις 10 Απριλίου στη Στέγη και σε πρώτη προβολή στην Ελλάδα, ο θεατής θα νιώσει κυριολεκτικά μέσα στην εικόνα. Να αιωρείται χωρίς βαρύτητα.

Η προβολή του «Voyage of Time» θα συνοδεύεται από μια ολοκληρωμένη συμπαντική εμπειρία.

Voyage of Robots: Πριν και μετά την προβολή, θα σας περιμένει ένα interactive installation που θα σας μεταφέρει την εμπειρία αναζήτησης ζωής σε άλλους πλανήτες. To Flix σε συνεργασία με τον Αντώνη Κάνουρα, Μηχανικό Ρομποτικής και ιδρυτή της Robotixlab, στήνουν ένα διαδραστικό «terraforming project», όπου κάθε θεατής θα μπορεί να παίξει και να πειραματιστεί με ρομπότ και να νιώσει μέλος της NASA σε διαστημικές αποστολές.
Παράθυρο με θέα: Μη χάσετε την ευκαιρία για μία επιστημονική παρατήρηση ήλιου και σελήνης με τηλεσκόπια, προσφορά του τμήματος Αστρονομίας και του Αστεροσκοπείου των Εκπαιδευτηρίων Ελληνογερμανικής Αγωγής.

Το Voyage of Time: Life’s Journey είναι ένα φιλμ επικό, φιλόδοξο, μεγαλόπνοο. Μοναδικό. Πρώτη απόπειρα στο είδος του ντοκιμαντέρ και έργο ζωής για τον μαιτρ Τέρενς Μάλικ (Το Δέντρο της Ζωής, Λεπτή Κόκκινη Γραμμή, Badlands), ο οποίος φημολογείται ότι το ετοίμαζε από τα τέλη της δεκαετίας του ’70. Το αποτέλεσμα άξιζε τα χρόνια προετοιμασίας και αναμονής: ένα κινηματογραφικό πανόραμα εικόνων που καταγράφουν την ιστορία του σύμπαντος, ένα ντοκιμαντέρ που μας μεταφέρει στη γέννηση των αστεριών, την έκρηξη και το σχηματισμό γαλαξιών και πλανητών, τις πρώτες μορφές ζωής στη Γη, την πορεία του ανθρώπου, για να καταλήξει στο σύγχρονο κόσμο κι ακόμα πιο μακριά. Ένας μοναδικός φιλμικός εορτασμός της ζωής και μια καθαρά βιωματική εμπειρία, καθώς ο θεατής, όπως και σε όλες τις ταινίες του Μάλικ, θα εκτοξευτεί μεν στην έξω στρατόσφαιρα, αλλά στην ουσία θα κληθεί να ανακαλύψει τις απαντήσεις μέσα του. Εκεί που έχουν… βαρύτητα.

Στην 90λεπτη director’s cut εκδοχή, οδηγός μας θα είναι η ζεστή, ευφυής αφήγηση της Κέιτ Μπλάνσετ. Καθώς ο Μάλικ μάς βομβαρδίζει με τις απαστράπτουσες εικόνες του, η αλληγορία είναι φανερή: η ανθρώπινη φύση βρίσκεται παγιδευμένη ανάμεσα στη μικρο-υπόστασή της και την απεραντοσύνη του σύμπαντος. Η Μεγάλη Έκρηξη, φως, αστρική μάζα, πλανήτες, διάσπαση του ατόμου, μονοκύτταροι οργανισμοί, αμοιβάδες, ερπετά, πτηνά, δεινόσαυροι. Η χαοτική, αλλά και σοφή, γεωμετρία του κόσμου που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει χωρίς εμάς. Πέρα από εμάς. Πάνω από όσα μπορούμε να κατανοήσουμε. Και σε αυτό το σημείο, ξεκινάει η δυστυχία μας. Όλα τα υπόλοιπα πλάσματα στον πλανήτη μας διανύουν κύκλους – γεννιούνται, τρέφονται, πολλαπλασιάζονται, πεθαίνουν. Μοναδικός τους στόχος: η επιβίωση. Ο άνθρωπος, όμως, θέλει να ζήσει. Κι αυτό περιλαμβάνει την αρχέγονη αγωνία να κατανοήσει τον κόσμο του, την ύπαρξή του, τον προορισμό του, τη χαρά και την τραγωδία του. Κι όσο δεν βρίσκει νόημα στη Γη, κοιτά τον ουρανό. Και τι ουρανός, γεμάτος μυστήρια είναι αυτός. Ο Μάλικ θέλει να βγούμε από την αίθουσα με μια ερώτηση: «Τι σημαίνει, έπειτα από τόσους αιώνες, να βρισκόμαστε εδώ, σήμερα;»

Η προβολή πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Feelgood, την εταιρεία διανομής του Voyage of Time: Life’s Journey στην Ελλάδα.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία & Σενάριο: Terrence Malick
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Paul Atkins
Μοντάζ: Keith Fraase, Rehman Nizar Ali
Αφήγηση: Cate Blanchett

Πρώτη προβολή στην Ελλάδα: 10 Απριλίου 2017, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Κατάλληλη για θεατές 13+

Την ταινία θα προλογίσει ο Δρ. Εμμανουήλ Αποστολάκης, Διευθυντής Λυκείου Ελληνογερμανικής Αγωγής

Διαβάστε περισσότερα

Ο διαβόητα ιδιοσυγκρασιακός σκηνοθέτης προσέγγισε τους παραγωγούς του με την ιδέα ενός ντοκιμαντέρ, χωρίς όμως να έχει σενάριο. Απλώς, εξήγησε την αναγκαιότητά του να το γυρίσει, επιστρατεύοντας τα εξής δύο παραθέματα:

«Κανείς πια δεν εμπνέεται από τη θέση μας στο σύμπαν; Οι ποιητές μας έχουν σταματήσει να γράφουν γι’ αυτό. Οι ζωγράφοι μας δεν προσπαθούν πια να απεικονίσουν τη μαγεία της απεραντοσύνης του. Δεν βγαίνει ήχος από τους τραγουδιστές μας για τη μοναδικότητά του. Έτσι, έχουμε περιοριστεί: δεν ακούμε τραγούδια, ποιήματα, αλλά απογευματινές διαλέξεις για τον κόσμο μας. Αυτό σημαίνει ότι δεν ζούμε, πραγματικά, σε μια εποχή Γνώσης…» – Richard Feynman

«Ό,τι πιο όμορφο μπορεί να βιώσει ο άνθρωπος είναι το μυστήριο. Αυτό που δεν μπορεί να εξηγήσει είναι η πηγή αυθεντικής τέχνης και επιστημονικής αναζήτησης. Αυτός που δεν αισθάνεται πλέον περιέργεια, που δεν κάνει παύσεις για να αναρωτηθεί, να θαυμάσει, να νιώσει ριγώντας από δέος, αυτός είναι νεκρός. Έχει τα μάτια του κλειστά.» – Albert Einstein

Στην ερευνητική ομάδα του Τέρενς Μάλικ συγκαταλέγονται διάφοροι έγκριτοι μελετητές, επιστήμονες και καθηγητές από τα πανεπιστήμια MIT, UC Berkeley, Cambridge και Caltech. Επίσημος επιστημονικός σύμβουλος της ταινίας, όμως, ήταν ο Dr. Andrew Knoll, καθηγητής Φυσικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, σύμβουλος της NASA και συγγραφέας. «Η δουλειά μου ήταν ο επανέλεγχος των επιστημονικών στοιχείων, έτσι ώστε όσα αφηγείται ο Τέρι να είναι σωστά. Αυτό, όμως, που θα δείτε στην οθόνη ξεπερνά τα δεδομένα, τα γεγονότα, τις στατιστικές και τα στοιχεία. Είναι ένα μεγαλόπνοο όραμα, το αποτύπωμα ενός ευφυούς δημιουργού κι ενός φιλμικού φιλοσόφου: έπειτα από όλη αυτή τη διαδρομή, πού βρισκόμαστε; Και, πιστέψτε με, μπορώ να σας απαντήσω με μεγάλη βεβαιότητα για το αν τα πρώτα κύτταρα αναπτύχθηκαν πριν από 4 ή 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Αλλά στις ερωτήσεις που ουσιαστικά θέτει ο Τέρι, δεν έχω απαντήσεις. Κι αυτό με συγκλόνισε στην ταινία.»

«Κρίνοντας ως επιστήμονας όσα καταγράφονται στο ντοκιμαντέρ, τα βρήκα εμπεριστατωμένα και σωστά» συμπληρώνει ο θεωρητικός φυσικός Lee Smolin του Perimeter Institute. «Ως σκεπτόμενος θεατής, όμως, εντυπωσιάστηκα διπλά από την αντίστιξη των εικόνων της εξέλιξης του σύμπαντος και της σύγχρονης ανθρώπινης καθημερινότητας. Με έκανε να αναρωτηθώ τι πραγματικά καταλαβαίνουμε για το νόημα της ζωής μας, τι εκτιμάμε…»

Πηγή αναφοράς για την τελική εικόνα ήταν οι πίνακες του ζωγράφου του 19ου αιώνα, Albert Bierstadt. Γι’ αυτό και ο Μάλικ αναφέρεται στο ντοκιμαντέρ ως “Bierstadting”. «Ήθελε να δουλέψουμε με το στιλ του Bierstadt» λέει ο Dan Glass, ο οποίος είχε την επίβλεψη των ειδικών εφέ. «Να κατασκευάσουμε μία εικόνα από πολλά, αλλά διακριτά, επίπεδα – πολύ μικρές λεπτομέρειες όπως για παράδειγμα η αστρόσκονη, αιωρούμενα σωματίδια διακριτά μόνο σε μικροσκόπιο, οτιδήποτε θα έδινε την αίσθηση του όγκου στη σύνθεση της εικόνας…»