Ένα καταιγιστικό μανιφέστο της ανθρώπινης πτώσης, ένα χρονικό της διάψευσης των ονείρων, μια ιστορία για το νόημα των ψευδαισθήσεων στην καθημερινή μας ζωή είναι το βιβλίο «Μάρτυς μου ο Θεός» του Μάκη Τσίτα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη και μας αφηγείται την ιστορία του Χρυσοβαλάντη, ενός εμβληματικού χαρακτήρα της σύγχρονης εποχής ενώ παράλληλα προβάλλει και αποδομεί ταυτόχρονα τις αλήθειες που ορίζουν την προσωπικότητά του.

Ο Χρυσοβαλάντης είναι ένας άντρας πενήντα δύο χρονών, υπέρβαρος και άρρωστος. Η οικονομική του δυσπραγία λόγω της ανεργίας, η αφέλειά του και τα ψυχολογικά του προβλήματα είναι μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά που τον προσδιορίζουν.

Ο συγγραφέας έχει καταφέρει να σκιαγραφήσει έναν ήρωα που διαθέτει τα στοιχεία εκείνα που τον κάνουν αντιφατικό και παράλληλα αξιαγάπητο. Θρησκευόμενος και ταυτόχρονα ηδονολάτρης. Η χριστιανική εγκράτεια είναι γι’ αυτόν άγνωστη λέξη. Λατρεύει το φαγητό αν και η υγεία του δεν του το επιτρέπει, σχετίζεται με αμφιβόλου ποιότητας γυναίκες και την ίδια στιγμή πηγαίνει για εξομολόγηση. Από τη μια συνομιλεί με μοναχούς του Αγίου Όρους και από την άλλη είναι τακτικός θαμώνας σε οίκους ανοχής. Ένας άντρας που δεν  μπορεί να αντισταθεί σε ό,τι αντιβαίνει τις ηθικές αξίες, καθώς η επιρρέπεια του στους πειρασμούς είναι δεδομένη και παράλληλα δηλώνει καλός χριστιανός.

Γραμμένο με χιούμορ το βιβλίο του Τσίτα μας παρουσιάζει έναν άνθρωπο-ποταμό, μια χειμαρρώδη μορφή, γύρω από την οποία επικεντρώνεται και  περιπλέκεται ολόκληρη η ιστορία του βιβλίου και  ξεγυμνώνεται η κοινωνική εκτροπή του νεοέλληνα. Ένας άνθρωπος που «μάρτυς του ο Θεός» θέλει να αλλάξει πια ζωή, να «νοικοκυρευτεί» και να ζήσει με ένα καλό κορίτσι, την ίδια στιγμή που αδυνατεί να δει τη μιζέρια της θλιβερής ζωής του. Κι όλα αυτά περιγράφονται τόσο ξεκάθαρα, σχεδόν με ανάγλυφη αφηγηματική δεινότητα, κι έτσι ο Χρυσοβαλάντης γίνεται ένας ήρωας που αξέχαστος στον αναγνώστη.

Εμείς γινόμαστε μάρτυρες των εξομολογήσεών του για όλους τους φόβους του, βλέπουμε το συναισθηματικές του αμφιβολίες, παρατηρούμε την κοινωνική του εκμετάλλευση, τη σεξουαλική δυσλειτουργία του, τις αμφιβολίες του και τον ακούμε να λέει με χιούμορ μεγάλες αλήθειες, που αναμφίβολα, κάποιες από αυτές αφορούν και στη δική μας ζωή ή στη ζωή των γύρω μας.

Με έναν απλό αλλά όχι απλοϊκό τρόπο, με μουσικό πλούτο στη γλώσσα που χρησιμοποιεί  και έναν αυτοσαρκασμό που συχνά συγκινεί τον αναγνώστη ο συγγραφέας πετυχαίνει να καταστήσει τον Χρυσοβαλάντη έναν καθρέφτη του σύγχρονου νεοέλληνα και μέσα από τον μονόλογο αυτόν να δείξει  ότι η υποταγή σε ένα σύστημα κοινωνικών αξιών οδηγεί στη διαστρέβλωση της προσωπικότητας του ανθρώπου. Και παράλληλα ο συγγραφέας δημιουργεί  γλωσσικούς νεολογισμούς, λέξεις ιδιότυπες, πλάθοντας ένα ελκυστικό λεξιλόγιο απόλυτα εναρμονισμένο με την απίθανη φυσιογνωμία του ήρωά του.

Απόλυτα αναγνωρίσιμος χαρακτήρας, θα μπορούσε να είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας και ταυτόχρονα εμείς οι ίδιοι. Και είναι πάντα σοκαριστική η στιγμή που ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι οι πιο μεγάλες αλήθειες συσκευάζονται μέσα σε ένα χαμόγελο, ότι το γέλιο γίνεται το όχημα για να αντιληφθεί κανείς την τραγωδία που κρύβει μέσα της η ζωή, μια ζωή στερημένη τις ηθικές της συντεταγμένες, και πως οι κοινωνικές αδικίες κατακρεουργούν την προσωπικότητα ενός ανθρώπου με τον ίδιο τρόπο που δημιουργούν τις συνθήκες της πτώσης του.

Το βιβλίο του Μάκη Τσίτα, Μάρτυς μου ο Θεός, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη. Διαβάστε πληροφορίες για το βιβλίο, εδώ.