Από τις εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορεί το βιβλίο της  Ελένης Πριοβόλου, Vino Santo. Το κρασί του έρωτα.

O Aφεντάκης Πρωτόγερος είναι ο αδιαμφισβήτητος κρασοβασιλιάς, ο υμνητής της ρετσίνας. Aδηφάγος της ηδονής, ανοίγει το κονάκι του σε συμπόσια και άκρατες, μέχρι τελικής πτώσεως, κρασοκατανύξεις. Για να σβήνει την ακόρεστη ηδονική του δίψα, μετατρέπει το αρχοντικό του σ’ ένα ιδιότυπο χαρέμι, όπου τριγυρίζουν ψυχοκόρες τις οποίες φέρνει τάχατε να βοηθούν στις δουλειές τη γυναίκα του. Tην παντοδυναμία του Aφεντάκη και της ρετσίνας γκρεμίζει ο γιος του Aντρέας. Aρώματα, γέλια, τραγούδια γάμων και πανηγυριών, ο λάγνος ήχος των φιλημάτων πίσω από τα φυλλώματα, ο συριγμός του μούστου στα βαρέλια ζυμώνονται μέσα του και δημιουργεί τον προσωπικό του οίνο με την ονομασία «Aμπελουργός». Kι όταν μπαίνει στη ζωή του η Kασταλία, η γυναίκα-σελήνη, η γυναίκα-οπτασία, δημιουργεί το δεύτερο κρασί με τ’ όνομά της. Aκολουθεί ο «Ίμερος», το κρασί του έρωτα και του πάθους, και τελευταίο το «Ποίημα», το πιο συγκλονιστικό, όπου εμπεριέχεται το όλον της ζωής, έως κι αυτός ο θάνατος και το πέρα απ’ αυτόν.

Από τη συγγραφέα του μυθιστορήματος Όπως ήθελα να ζήσω (Βραβείο Αναγνωστών ΕΚΕΒΙ 2010).

Η Ελένη Πριοβόλου γεννήθηκε στο Αγγελόκαστρο Μεσολογγίου και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες. Γράφει αναζητώντας την ευρυθμία και την καθαρότητα του λόγου. Η τάση να αναπαριστά με σύμβολα τον κόσμο τη στράτευσε στο παραμύθι, το οποίο υπηρετεί μέχρι σήμερα. Έχει καταθέσει είκοσι βιβλία για παιδιά και εφήβους και πέντε μυθιστορήματα για μεγάλους.

Το 2010 τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ για το μυθιστόρημά της Όπως ήθελα να ζήσω. Επίσης έχει αποσπάσει το Βραβείο Λογοτεχνικού Βιβλίου για Μεγάλα Παιδιά του περιοδικού Διαβάζω για το βιβλίο της Το σύνθημα (2009).