Μετά την “Diamond Divas & Caviar Monsters“, 2004 και την “Pictures of Pigment”, 2007, η Xippas Gallery έχει την χαρά να παρουσιάσει

την τρίτη κατά σειρά ατομική έκθεση στην Ελλάδα του διεθνούς φήμης Βραζιλιάνου καλλιτέχνη Vik Muniz. Πρόκειται για νέα σειρά έργων του 2012 με τίτλο “Pictures of Magazine 2“, η οποία θα εκτίθεται ταυτόχρονα στην Galerie Xippas στο Παρίσι και στην Xippas Art Contemporain στην Γενεύη.

O Vik Muniz είναι γνωστός για την αναδημιουργία φημισμένων έργων από την ιστορία της τέχνης με ετερόκλητα κι εφήμερα υλικά (κόκκοι ζάχαρης, σιρόπι σοκολάτας, κέτσαπ, φυστικοβούτυρο, χαβιάρι, σκόνη, στάχτη, κλωστή, διαμαντόσκονη), καθώς και για τις μεγάλου μεγέθους φωτογραφικές αναπαραγωγές τους. Μετά τη σειρά “Pictures of Garbage” και τα πορτραίτα ρακοσυλλεκτών από το Jardim Gramacho, τον μεγαλύτερο σκουπιδότοπο του κόσμου λίγο έξω από το Ρίο ντε Τζανέιρο, o Muniz επιλέγει αυτή τη φορά να δουλέψει με “πνευματικά” σκουπίδια, που έχουν όμως και φυσική υπόσταση.

Η τάση της εποχής μας για υπερπληροφόρηση, που γεννά την επιτακτική ανάγκη για άμεση κατανάλωση έντυπου υλικού και διαρκή επανατροφοδότηση στην ενημέρωση, αφήνει πίσω της άφθονη πρώτη ύλη για τα καινούρια έργα του Muniz: ακανόνιστα κομματάκια και λωρίδες από περιοδικά μόδας, τέχνης, επικαιρότητας και ποικίλης ύλης, με εικόνες ή κείμενο, αποτελούν τα δομικά στοιχεία τους. Πρόσωπα από διαφημιστικές καμπάνιες, διασημότητες, ήρωες κόμικς, αλλά και τμήματα από τίτλους και υπέρτιτλους, συλλαβές από λέξεις και κατακερματισμένες φράσεις, ανασυνθέτουν ιστορικά έργα του 19ου αιώνα των Manet, Cézanne, Van Gogh κ.α. Ο Muniz πετυχαίνει ένα “ζωγραφικό” τελικό αποτέλεσμα, καθώς τα ακανόνιστα σκισμένα κομματάκια χαρτιού που αλληλοεπικαλύπτονται δίνουν την ίδια οπτική εντύπωση που δημιουργούν οι φαρδιές πινελιές από απανωτές στρώσεις χρώματος.

Η ειδοποιός διαφορά με προηγούμενες ενότητες έγκειται στο ότι στα “Pictures of Magazine 2” η αρχική εικόνα και το υλικό έχουν την ίδια βαρύτητα, καθώς το κάθε συστατικό είναι κι αυτό φορέας ενός δικού του δυναμικού, συχνά όχι με ουδέτερο αλλά με έντονο οπτικό ή νοηματικό αντίκτυπο. Έτσι ο θεατής καλείται να κάνει μια διπλή αυτή την φορά αναδρομή: να ανακαλέσει και να επεξεργαστεί πληροφορίες που είχε προσπεράσει στο πρόσφατο ή απώτερο παρελθόν από κεκτημένη ταχύτητα και ταυτόχρονα να “δει” την αναδομημένη εικόνα ανασυνθέτοντας το πρωτότυπο.

O Vik Muniz γεννήθηκε στο Σάο Πάολο της Bραζιλίας. Ζει και εργάζεται στη Nέα Yόρκη. Έχει πραγματοποιήσει μεγάλες ατομικές εκθέσεις στα Museu de Arte de São Paulo, Brazil (2009), Museum of Contemporary Art, San Diego, USA (2007), P.S.1, NY (2007), Seattle Art Museum, Seattle, USA (2006), Miami Art Museum, Miami, USA (2006), Museum of Contemporary Art, Shanghai (2006), Fundacion Telefonica, Madrid, Spain (2004-2005), MACRO-Museo d\’ Arte Contemporanea, Rome, Italy (2003), Eθνικό Περίπτερο της Bραζιλίας και Palazzo Fortuny (μαζί με τον Ernesto Neto) στην 49η Mπιενάλε της Bενετίας στην Iταλία (2001), Whitney Museum, NY (2001), Centre Nationale de la photographie, Paris, France (1999), International Center of Photography, NY (1998), Galerie Xippas,  Paris, France (2010, 2006, 2004, 2001, 1999), Brent Sikkema Gallery, NY (2011, 2008, 2006, 2004, 2002, 2000, 1998), Galeria Fortes Vilaca, Sao Paolo, Brazil (2010, 2003, 2001, 2000) κ.α. Έργα του υπάρχουν στις μεγαλύτερες δημόσιες συλλογές όπως στο Whitney Museum of American Art, The Solomon Guggenheim Museum, The Metropolitan Museum of Art, The Museum of Modern Art, NY, USA, The Tate Gallery, London, UK, La Fondation Cartier, Paris, France κ.α.

Το ντοκιμαντέρ Waste Land που καταγράφει τη δουλειά του Vik Muniz με μια ομάδα catadores (όσοι μαζεύουν ανακυκλώσιμα υλικά από τα σκουπίδια για μεταπώληση) στο Jardim Gramacho, το μεγαλύτερο σκουπιδότοπο στον κόσμο που βρίσκεται έξω από το Rio de Janeiro, ήταν υποψήφιο για Όσκαρ (2011) και κέρδισε το Βραβείο Κοινού στα Φεστιβάλ Βερολίνου και Sundance (2010). O Muniz ανακηρύχθηκε Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της UNESCO σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στην παιδεία και την κοινωνική ανάπτυξη.