Ο Εικαστικός Κύκλος, γνωστός για τις εκθέσεις εικαστικών και τη συλλογή του έργων από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους επεκτείνει την δραστηριότητα του στο χώρο της φωτογραφίας.
Ως αφετηρία της κίνησης αυτής, στις 18 Δεκεμβρίου εγκαινιάζει την έκθεση με τίτλο “Topophilia” στην οποία συμμετέχουν γνωστοί Έλληνες φωτογράφοι:
1. Γιάγκος Αθανασόπουλος
2. Τάκης Ζερδεβάς
3. Χάρης Κακαρούχας
4. Στράτος Καλαφάτης
5. Ελένη Μουζακίτη
6. Κώστας Ορδόλης
7. Παναγιώτης Τομαράς
8. Χρύσα Τσοβίλη
Επιμέλεια έκθεσης: Νίνα Κασσιανού
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Με την έννοια “Topophilia” δεν εννοούμε απλά τον θαυμασμό και την αγάπη για το τοπίο ή την τοπογραφία, μια εμμονή για κάτι εξαιρετικό που διεγείρει τις αισθήσεις μας. Τόπος μπορεί να είναι από τη μία και ένα μέρος γεμάτο ασχήμιες και ανορθόδοξες δυσαρμονίες, και από την άλλη ένας χώρος που βιώνεται καθημερινά, γεμάτος αδιάφορες και βαρετές συνήθειες αλλά παράλληλα αφιλόξενος και ανοίκειος..
Όπως ορίζεται από τον γεωγράφο Yi – Fu Tuan, η Topophilia ενσωματώνει τις αντιλήψεις μας για ένα μέρος – το πώς βλέπουμε – και πώς επηρεάζονται οι αξίες και η στάση μας όχι μόνο απέναντι σε μια συγκεκριμένη περιοχή στη γη αλλά στο σύνολο του παγκόσμιου περιβάλλοντος.
Άλλωστε, η ζωή εξελίσσεται και λειτουργεί σε πολλά και διαφορετικά περιβάλλοντα: φυσικά και αστικά τοπία, χώρους αναψυχής, ταξιδιωτικούς προορισμούς, ή χώρους εργασίας, βιομηχανικές περιοχές, χώρους που αναδεικνύεται η περιβαλλοντική αισθητική και αλλού που η υποβάθμιση της ανθρώπινης ύπαρξης μεταφέρει δυσοίωνα μηνύματα για το μέλλον του πλανήτη.
Πώς ο χαρακτήρας και η όψη του περιβάλλοντος, ιδιωτικού η δημόσιου, επηρεάζουν την εμπειρία μας για το χώρο που κινούμαστε και βιώνουμε; και πώς αυτός ο χώρος και αυτή η εμπειρία της βίωσης του ερμηνεύονται, προσεγγίζονται από τους φωτογράφους;
Αυτά τα ερωτήματα αποτελούν το σημείο εκκίνησης για την έκθεση με τίτλο “Topophilia”, ένα ταξίδι μέσα στο ανθρώπινο τοπίο που μας περιβάλλει.
Πώς οι φωτογράφοι μεσολαβούν στην αποτύπωση των αναμνήσεων μας από τον κόσμο και των εικόνων που έχουμε σχηματίσει για αυτόν, χρησιμοποιώντας στοιχεία που κάνουν το χώρο αναγνωρίσιμο ή μη, μικρό ή μεγάλο, φιλικό ή αποξενωτικό, λαμπερό ή σκοτεινό, παλιό ή σύγχρονο; Πώς με την διορατικότητα τους, μετατρέπουν, μεταμορφώνουν δένδρα, λόφους ή δρόμους, τους τοίχους μια πόλης σε οπτική ποίηση που «γραπώνεται» στη μνήμη μας και διεγείρει τη σκέψη μας;
Στην έκθεση αυτή που από την άποψη ύφους και στυλ οι προσεγγίσεις είναι πολύ διαφορετικές και ποικίλες, οι δημιουργοί συνδυάζουν τις οπτικές δυνατότητες του μέσου τους με τα δομικά στοιχεία που αντλούν από την πραγματικότητα περνώντας την εμπειρία τους στον θεατή.
Η συνειρμική αλληλεπίδραση των διαφορετικών φωτογραφικών ερμηνειών μέσα σε ένα ζωντανό κοινωνικό πλαίσιο καθορίζει και τον χαρακτήρα της έκθεσης που διερευνώνται ο ανθρώπινος χώρος και την ίδια στιγμή το εύρος της φωτογραφικής έκφρασης.
